فیلم؛ نمونه‌ای از وحشیگری رژیم/واکنش بین المللی
سازمان عفو بین‌الملل روز چهارشنبه ۲۵ دی ماه (۱۵ ژانویه) با انتشار اطلاعیه‌ای اعلام کرد شواهدی در دست دارد كه نشان می‌دهد ماموران امنیتی در ایران از هفته گذشته و در جریان اعتراضات مسالمت‌آمیز مردم، در برخورد با معترضان به روش‌های سرکوبگرانه متوسل شده است. (فیلم زیر)
به گزارش خبرگزاری فرانسه، عفو بین‌الملل با استناد به تصاوير و اسنادی تاييد شده و نیز شهادت برخی شاهدان عيني، گزارش کرد که نیروهای حکومتی، معترضان را هدف گلوله‌های پلاستیکی، گاز اشك‌آور و اسپری فلفل قرار دادند. در این گزارش همچنین به استفاده از گلوله‌های ساچمه‌ای اشاره شده که معمولاً برای شكار مورد استفاده قرار می‌گیرند.
بر اساس این گزارش بسیاری از معترضان مجروح، از ترس بازداشت شدن توسط نیروهای امنیتی ایران حتی برای معالجه جراحات ناشی از گلوله به مراکز درمانی و بیمارستانی مراجعه نکرده‌اند.
در این ارتباط عفو بین‌الملل به اظهارات یک شاهد عینی به نام مهسا از تهران اشاره کرد. او گفته که نیروهای امنیتی برای جلوگیری از پیوستن مردم به جمعیت معترضان، در ورودی یک ایستگاه مترو، گاز اشک‌آور شلیک کرده‌اند.
این شاهد عینی در ادامه به سازمان عفو بین‌الملل گفته است: «یکی از ماموران امنیتی زمانی که دید من مشغول فیلمبرداری از اعتراضات هستم، تعقیبم کرد و همزمان به سوی من تیراندازی شد و از ناحیه پا مجروح شدم.»
او اضافه کرده که ماموران امنیتی نسبت به معالجه او، پزشكان و کادر درمانی را تهدید کردند.
در این فیلم صحنه شلیک کور ماموران بسیجی موتور سوار در تهران به ساختمانها و جوانان معترض در جهت دیگر یک بلوار و در تاریکی شب را مشاهده می‌کنید
دوست‌داشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»
