خطر دیپورت دو خواهر اهوازی پناهنده از لبنان
دستگاه امنیتی لبنان دو خواهر عرب اهوازی که از سوی کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد پذیرفته شده‌اند را بازداشت کرده‌است و آنها با خطر دیپورت به ایران مواجهه هستند.
به گزارش نهادهای حقوق بشری اهوازی، مریم عفری و نهایه عفری، در حالی بازداشت شده‌اند که درخواست پناهندگی‌شان از سوی ایالات متحده آمریکا پذیرفته شده و خود را آماده ترک لبنان و سفر به آمریکا می‌کردند.
سازمان حقوق بشر اهواز، روز شنبه ۵ بهمن‌ماه ۹۸ با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرد؛ “دو زن عرب اهوازی که درخواست پناهندگی‌شان از سوی کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل پذیرفته شده، پس از ۱۰ سال زندگی در لبنان از سوی سازمان امنیت این کشور بازداشت شده و به مکان نامعلومی منتقل شده‌اند.”
در این بیانیه آمده: «سازمان امنیت لبنان دو خواهر اهوازی را که به مدت یک دهه در این کشور ساکن بوده و به شماره ۲۴۵ – ۰۹C0055LE، پناهنده رسمی سازمان ملل متحد بودند، قبل از خروج از لبنان به مقصد آمریکا، بازداشت کرد.»
این سازمان همچنین به نقل از دوستان و نزدیکان خواهران عفری گزارش کرد که «سازمان امنیت لبنان حدود ۱۰ روز پیش به منزل آنها حمله کرده و آنها را به مکان نامعلومی برده و هنوز هیچ اطلاعی از سرنوشت آنها در دست نیست.»
بر همین اساس همسایگان خواهران عفری نیز گفته‌اند نیروهایی که به منزل آنها در بیروت حمله کرده‌اند، از سازمان امنیت لبنان بوده و این دو خواهر را در حالی اوراق شناسایی کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل در دست داشتند، بازداشت کرد.
دوست‌داشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»
