ایران آخوندزده؛ فاجعه ای با 200000 قربانی!
آمار جانباختگان و مصدومان حوادث رانندگی در یک دهه گذشته به قدری هولناک است که اگر تنها تعداد کشته‌شدگان را با ظرفیت ورزشگاه صدهزار نفری آزادی مقایسه کنیم، معادل دوباره پرشدن کامل ظرفیت این ورزشگاه است.
یا اگر شمار قربانیان در ۱۰ سال اخیر را تقسیم بر تعداد روز‌های این سال‌ها بکنیم، به عدد متوسط ۵۵ قربانی حوادث رانندگی در هر روز می‌رسیم. اما به‌نظر می‌رسد شنیدن هر روزه خبر کشته شدن افراد در حوادث رانندگی به قدری برایمان عادی شده که به سادگی از کنارش می‌گذریم.
ورزشگاه صدهزارنفری آزادی برای افراد بسیاری شاخص تخمین جمعیت است، حالا دوبرابر جمعیت حاضر در این ورزشگاه را در حالی تصورکنید که همگی‌شان مرده‌اند، وحشتناک است، اما این آمار کشته‌شدگان حوادث رانندگی در حدود ۱۰ سال گذشته و کاملا واقعی است؛ ۲۰۰هزار و ۶۰۵ نفر….
خسارت نجومی که قابل خواندن نیست
fi ùchvq hdskhT البته حوادث رانندگی را از منظری دیگر هم می‌توان بررسی کرد و آن از منظر اقتصادی است، چندی پیش رییس پلیس راهور ناجا در سفر به استان فارس گفته بود که «در طول سال خسارت مالی ناشی از هر مورد فوتی در تصادفات رانندگی که به کشور وارد می‌شود، ۵.۲ میلیارد تومان است»، این رقم البته مجموع متوسط هزینه‌هایی است که برای یک فرد در طول حیاتش شده است، اما اگر همین عدد را در تعداد قربانیان حوادث رانندگی از سال ۸۸ تا پایان آذرماه امسال ضرب کنیم به عددی می‌رسیم که خواندنش کمی دشوار است، ۱.۰۴۳.۱۴۶.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰ تومان!.
دوست‌داشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»
