همراه و همصدا با تمامی آزاد اندیشان، پاس می داریم این روزجهانی را که سرآغاز جنبشی بود در دفاع از حقوق زنان و برگزاری جشنی برای دستاوردهای اقتصادی، سیاسی و اجتماعی قشر وسیعی از زنان دنیا و صد البته نه در ایران.
ایران: کشوری با قوانین مرد سالار، سرزمینی که مردانش اجازه دارند برای حل مشکلات و اجرای اوامرشان از خشونت استفاده کنند کشوری که همچنان تبعیض جنسیتی در صدر قوانین است و غیر قابل تغییر، در دیاری که مرد، سرپرست زن خوانده می شود،
ایران: کشوری فقط مردانش بر مسند قضاوتند و زنانش محروم، سرزمین با قوانین زن ستیز ،
ایران: دیاری که اندیشه و تفکر مسئولانش با اهدافی نظیر حق رای، حق کار، حق دستمزد برابر به خاطر کار برابر. حق مالکیت، حق تحصیل، حق شرکت در ارتش، حق مشارکت در قراردادهای قانونی، حق قضاوت، حق طلاق،دریافت ارثیه برابر، حق سرپرستی کودکان وحق ازدواج برای زنان و … فاصله ای بسیار دارد و همه این حقوق باید با مجوز مردان خانواده باشد پدر، پدربزگ، برادر، عمو، حتی در اندیشه و قوانین دولتیان پدر همسر نیز در زمرۀ تصمیم گیرندگان به شمار می رود، بسیار غم انگیز است که براساس قوانین موجود حتی گواهی و شهادت یک زن برابر با یک مرد نیست بلکه نیمی از آن محسوب میشود.
فرخنده باد سالروز ۸ مارس در حالیکه همچنان زنان و دختران ایران زمین در بند قوانینی هستند نظیر ازدواج های اجباری، بارداری های ناخواسته، خشونت های فیزیکی، دستمزدهای نابرابر و شگفتا که زنان در ایران برای دریافت گذرنامه نیز باید از پدر یا همسر خود تاییدیه داشته باشند اما زنان هم در ایران اعدام می شوند درست مثل مردان، اما مُثله جنسی می شوند بنام « ختنه » تا بدینگونه برابر با مردان باشند.
در حالی به استقبال این روز می رویم که همچنان بسیاری از فعالان دانشجویی کشورمان در زندانند و تحت شدید ترین شکنجه های روحی و جسمی، دانشجویانی که با حضور و فریاد رسای خود پژواک فریاد در گلو ماندۀ آنان شدند ودفاع از اقشار گوناگون جامعه مثل کودکان، زنان، دانشجویان، کارگران، کارتن خوابان، محرومان، محیط زیست و … به پا خاستند.
۸ مارس بردانشجویان زندانی مبارک باد.
لیلا حسین زاده دانشجوی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران،
عسل محمدی: ۳۲ ساله، فعال کارگری و دانشجوی داروسازی دانشگاه آزاد تهران،
پریسا رفیعی: دانشجوی ۲۱ساله دانشجوی دانشگاه تهران،
سپیده قُلیان: فعال مدنی و دانشجوی رشته دامپزشکی در اهواز،
ارس امیری: دانشجوی ایرانی دانشگاه کینگستون بریتانیا،
عاطفه رنگریز: دانشجوی کارشناسی ارشد جامعه‌شناسی،
ساناز الهیاری: فعال حقوق کارگران، عضو تحریریه نشریه دانشجویی گام،
مرضیه امیری: ۳۳ ساله، دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران و خبرنگار،
.مژده نگهدار: ۲۴ ساله، دانشجوی مقطع کارشناسی در رشته تئاتر،
بهاره هدایت: فعال مدنی و دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد علوم سیاسی دانشگاه تهران
فقدان شفافیت، نادیده گرفتن قوانین داخلی و بین المللی، عدم پاسخگوئی مردان سیاست و قانون گذران جمهوری اسلامی ایران به مطالبات زنان، کارگران، کارمندان، بازنشستگان و … بویژه دانشجویان، که الگوی عملکرد تک تک مسئولین است پیش گرفته اند، پرسش هائی که هرگز پاسخی را به دنبال نداشت مثل: طبق کدام یک از اصول قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، یا مواد منشور جهانی حقوق بشر و کدام هدف سند ۲۰۳۰ یونسکو ؟
دانشجویان و نخبگان پرسشگر در زندانند؟
1243
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
کمیته دفاع از حقوق جوان و دانشجو
