کرونا در ایران: نباید ساعت کار ادارات عادی می‌شد
وزارت کشور ساعات کار ادارات را از امروز شنبه 17 اسفند به روال عادی برگرداند اما فرمانده ستاد مقابله با کرونا در تهران گفت که مخالف این تصمیم است.
به گزارش مهر، فرمانده ستاد عملیات مقابله با کرونا با اشاره به نشستی که با حضور مسئولان ارشد اجرایی، انتظامی، قضائی و نمایندگان مجلس در ستاد فرماندهی برگزار شد، افزود: در این جلسه پیشنهاد فنی و عملی ما عدم بازگشت ساعات کاری به حالت عادی بود و این امر که بدون تغییر در ساعات کار شرایطی فراهم شود که کارمندان ادارات به صورت شیفت بندی یا چرخشی فعالیت کنند و این اختیار به مسئولان سازمان‌های اجرایی نیز داده شود.
علی رضا زالی، تصریح کرد: در جلسه کمیته فنی و شورای فرماندهی عملیات مقابله با کرونا در تهران با حضور استاندار، دادستان، مسئولان قضائی، نمایندگان مجلس رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس، همگی اجماع بر این موضوع داشتند که ساعات کاری ادارات تغییر نکند اما آنچه اعلام شد مخالف این موضوع بود.
وی، خبر اعلام شده در خصوص بازگشت ساعات کاری ادارات را منطبق با نظر کمیته فنی ستاد فرماندهی عملیات مقابله با کرونا در کلانشهر تهران ندانست و افزود: از نظر علمی و فنی این کمیته کاملاً مخالف برگشت به ساعات کار عادی ادارات است زیرا کاهش ساعت کاری با هدف صیانت از سلامت آحاد شهروندی، کاهش سرایت پذیری و کاهش تردد در سطح شهر انجام شد و با توجه به اینکه شرایط تغییر چشمگیری نداشته و امکان بروز خطر و ابتلاء کما فی سابق وجود دارد ما مخالف تغییر ساعت کاری و بازگشت به روال عادی هستیم.
دوست‌داشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»
