خبرگزاری هرانا -خواهر سام رجبی، فعال محیط زیست محبوس در زندان اوین، از انتقال برادرش به بیمارستان طالقانی تهران به دلیل مشکوک بودن به بیماری کرونا خبر داده است.
کتایون رجبی خواهر سام رجبی که این خبر را در صفحه توئیتر خود منتشر کرده پیش از این گفته بود: “برای اینکه مسئولین زندان باور کنند که جان برادرم در خطر است چه اتفاقی باید رخ دهد؟ سام ازبیماری ریوی در رنج است و آن رااطلاع داده اماچون متهم محیط زیستی است کسی اعتنایی نمیکند. من هم اینک اعلام کردم تا نتوانید ادعا کنید که خبر نداشتید”.
پیش از این محمدحسین آقاسی، وکیل مدافع سام رجبی نیز گفته بود که مسئولان بهداری زندان با وجود اینکه مشکوک بوده‌اند سام رجبی کرونا دارد، با این حال وی را به بند عمومی منتقل کرده‌اند.
خبرگزاری انصاف نیوز نیز به نقل از آقای آقاسی گفته بود: “آقای سام رجبی با خواهرش از زندان تماس گرفته و گفته تب داشته، سرفه‌های ناجور می‌کرده، به بهداری مراجعه کرده، در آنجا هم به او گفته‌اند این علامت کرونا است ولی حاضر نشده‌اند کاری بکنند و به او گفته‌اند به بند بازگرد و اگر بدتر شد، باز هم بیا”.
اعتصاب غذای زندانیان سیاسی
گزارش قبلی: در پی سرایت ویروس کرونا به زندان‌های جمهوری اسلامی، تعدادی از زندانیان سیاسی، فعالان مدنی و معترضان آبان ۹۸ در اعتراض به عدم موافقت مقامات قضایی با آزادی موقت و مرخصی آنها و بلاتکلیفی پرونده خود، دست به اعتصاب غذا زده‌اند.
پیش تر گزارش شده بود که دو زندان‌بان در اوین به کرونا مبتلا شده‌اند و خانواده‌های زندانیان سیاسی و عقیدتی از مقامات قوه قضائیه خواسته بودند با اعزام این زندانیان به مرخصی و آزادی موقت، از ابتلای آنها به ویروس کرونا جلوگیری کنند.
به گزارش هرانا، از جمله نسرین ستوده، حقوق‌دان و فعال دربند حقوق بشر با انتشار بیانیه و در اعتراض به ممانعت مسئولان از آزادی زندانیان سیاسی، اعتصاب غذا کرد.ه است.
خانم ستوده گفته نگرانی او این است که با تداوم حبس زندانیان سیاسی و عمیق و گسترده‌تر شدن ویروس کرونا، طوفان این ویروس کشنده، زندانیان سیاسی و یا خانواده‌های آنان را از بین ببرد.
خبرگزاری حقوق بشری هرانا همچنین از اعتصاب غذای رضوانه احمدخانبیگی، فعال مدنی در بند زنان زندان اوین خبر داد. علت اعتصاب غذای او نیز اعتراض به عدم اعطای مرخصی اعلام شده است.
یک منبع نزدیک به خانواده این زندانی به هرانا گفته است: طی روزهای اخیر اسامی‌زندانیان سیاسی بارها به فهرست کسانی که به مرخصی خواهند رفت، اضافه و مجددا حذف شد. همین امر موجب آزار روانی مضاعفی برای زندانیان سیاسی و خانواده‌های آنان بود. خصوصا آنهایی که با وجود بیماری و واجد شرایط بودن کماکان به مرخصی اعزام نمی‌شوند.
