عبدالستار دوشوکی
نقدی بر نامه اساتید دانشگاه و فعالان سیاسی به دونالد ترامپ
امروز نامه ای از سوی شخصیت های شناخته شده منتشر شده که در آن, عملا همسو با جواد ظریف, از دولت ایالات متحده آمریکا درخواست برای “رفع تمام موانع” تحریم ها شده است. این نامه که مشخصا انشاء “اصلاح طلبی” و محتوای نه چندان زیرکانه “طرفداری از دولت روحانی” دارد, توسط افراد محترمی امضاء شده که برخی از آنها خود را “اپوزیسیون نظام در کلیت آن” و به نوعی برانداز و مخالف رژیم معرفی می کنند. البته انتقادات بسیار ملایمی نظیر “سهل انگاری و نارسایی‌های سیاسی و مدیریتی” به جمهوری اسلامی نیز شده است. تقلیل مسئولیت تمام عیار و عملکرد عامدانه و دهشتناک جمهوری اسلامی به مقوله های ملایم و خفیفی نظیر “سهل انگاری” و “نارسایی” یکی داستان است پر آب چشم.
چند روز پیش یکی از هموطنان فرهیخته و سرشناس این نامه را برای من نیز فرستاد تا آن را امضاء کنم. در جوابیه این دوست گرامی مضمون متن زیر را نوشتم و توضیح دادم که چرا از امضاء آن معذورم. این دوست گرامی متعاقبا خبر داد که چند تن از پیشنهاد دهندگان اولیه از امضاء و درخواست امضاء صرفنظر کرده اند. ولی یک تن از آنها اصرار بر جمع کردن امضاء دارد. مضمون متن یادداشت بنده که در روز دوشنبه ٢٦ اسفند ٩٨ آن را فرستادم بدینگونه است:
همانگونه که می دانیم دارو و لوازم پزشکی و مواد غذایی و ضروری زندگی تحت تحریم نیستند. حتی کانال های مالی برای تسهیل این مواد تحت تحریم نیستند. اما متاسفانه جمهوری اسلامی با رد لوایح پولشویی (FATF) کار را بر کانال های مالی سخت کرده است. اخیرا نیز کشورهایی نظیر سویس, چین, روسیه و قطر و امارات و همچنین خود سازمان بهداشت جهانی و حتی یونیسف کمک های پزشکی فراوانی به ایران کردند. در نتیجه محدودیتی برای دارو و لوازم پزشکی و غذا وجود نداشته و ندارد. از نظر کمک های پزشکی به استثنای دستگاه های تنفس مصنوعی (respiratory ventilator) که حتی در بریتانیا و آمریکا کمبود شدید وجود دارد, بقیه لوازم پزشکی به ایران فرستاده شده است. سازمان بهداشت جهانی دهها هزار ماسک و گان (لباس حفاظتی پزشکی) و وسایل ضد عفونی به ایران فرستاد. جمهوری اسلامی اکثر اینها را به بسیج و سپاه داد تا بپوشند و سوار بر موتور به خیابانها و به منازل مردم بروند و در معابر عمومی ویراژ بدهند و بقول خودشان “رزمایش پدافند بیولوژیکی” در شهرهای مختلف کشور برگزار کنند. عکس ها و ویدئوهای آن موجود است. حال بگذریم از اینکه ایران یک میلیون ماسک مجانی به چین (دومین قدرت اقتصادی جهان) کمک کرد و به سبک احمدی نژاد به تمام جهانیان پیشنهاد کمک مالی و مدیریتی جهت مبارزه با کرونا را داده است.
بنده در مورد تحریم ها زیاد نوشته ام از جمله مقاله تحقیقی حدود بیش از یازده سال پیش تحت نام تحريم؟ آری، يا نه؟ وظيفه مـــا چيست؟. در نتیجه طرفدار مقوله تحریم نیستم. شوربختانه این نامه با شیوه به ظاهر دلسوزی برای ملت بلازده ایران ماهرانه نگارش شده است که گویا تنها مقصر یا مسئول تحریم نيازهای بهداشتی و درمانی آمریکا است؛ در نامه نوشته شده “رفع تمام موانع”، از جمله رفع موانع مالی. . . . . . . .
نه تنها بنده و دیگر هموطنان, بلکه حتی خودم ترامپ و وزیر خارجه آمریکا هم بارها برای رفع تحریم ها درخواست مذاکره و گفتگو داده اند. اما جمهوری اسلامی تحریم ها را یک نعمت بزرگ در راستای پایه گزاری اقتصاد مقاومتی می خواند و هر نوع پیشنهاد برای مذاکره و رفع تحریم ها را رد می کند. وانگهی در این نامه مشخص نشده که آمریکا دقیقا باید چه کار بکند؟ آن هم زمانی که مسئولین جمهوری اسلامی نه تنها هر نوع کمک و مساعدت پزشکی از جانب آمریکا را صراحتا رد کرده اند, بلکه آمادگی جمهوری اسلامی برای کمک به جلوگیری از شیوع بیشتر کرونا در آمریکا را اعلام کرده اند. ایکاش در این “نامه یکطرفه” هموطنان گرامی به دور از حجب و تعارف از رئیس جمهوری آمریکا نیز درخواست می کردند تا برای نجات مردم آمریکا, دست رد به پیشنهاد کمک از سوی جمهوری اسلامی نزند.
جمهوری اسلامی در سیاست برونمرزی خویش با دادن مدیریت مبارزه با کرونا به نظامیان, سیاست سرکوب و فشار بر مبارزان داخلی خود را افزایش خواهد داد . و از فاجعه کرونا بعنوان سرپوش استفاده خواهد کرد. در سیاست خارجی نیر مسئولین نظام از جمله جواد ظریف در هفته اخیر بارها پیشنهاد کمک پزشکی و درمانی آمریکا را رد کرده اند و به بهانه کرونا خواهان رفع همه تحریم ها (رفع تمام موانع) شده اند. با عرض احترام به جنابعالی و بقیه هموطنان (امضاء کنندگان), بنده روح و حتی متن انشایی این نامه را منطبق با موضع و درخواست جواد ظریف می بینم. یعنی آنچه را که جمهوری اسلامی می خواهد (رفع تمام موانع)؛ آن هم یک طرفه! آن هم سواستفاده و بهره برداری از مرگ هزاران هموطن برای پیشبرد مقاصد سیاسی جمهوری اسلامی در رفع تحریم ها. از این جهت از امضای این نامه هدفمند, جهت دار و یک طرفه معذورم. با سپاس فراوان و آرزوی سال نو. عیدتان مبارک. دوشنبه ٢٦ اسفند ٩٨.
جمعه ١ فروردین ١٣٩٩
نوروز و آغاز سال نو را به همه هموطنان تبریک عرض می کنم و آرزوی رهایی و بهترین ها را برای همه دارم.
