زینت میرهاشمی
پاک شدن ظلم مضاعف از حافظه هنرمندان وابسته
هدف بازی روانی سیاسی که رژیم بر فراز آمار هولناک جانباختگان ویروس کرونا برای رهایی از تحریمهای به راه انداخته، حفظ و بقای تروریسم در منطقه و سرکوب مردم ایران است. تیتر جریده کیهان، بلندگوی خامنه ای در روز چهارشنبه ۲۸ اسفند، معنای این تلاشها و همچنین نامگذاری سال ۹۹ از طرف خامنه ای را اعلام کرد.
جریده کیهان: «سرمشق سال جدید، الگوی سلیمانی در تبدیل تهدید به فرصت» است. بر اساس این تیتر، «جهش تولید» یعنی «جهش تروریسم» یعنی پول رسانی به سپاه تروریستی قدس. یعنی تقویت قدرت مالی برای حفظ سربازان گمنام و هیزم رسانی به جنگهای نیابتی و دستیابی به سلاح هسته ای که از الزامات این جهش در افقی نزدیک است.
اساس تحریمهای آمریکا و اعتراضهای لنگان اروپائیها به ویژه انگلیس، فرانسه و آلمان در حقیقت بر محور دو موضوع است. عدم دستیابی رژیم به سلاح هسته ای و عدم دخالت تروریستی در کشورهای منطقه. پایوران رژیم در تلاش برای برداشتن تحریمها و فشار به کشورهای دیگر به این دو مورد اشاره ای نمی کنند. یعنی رژیم می خواهد با حفظ موقعیت تروریستی خود در منطقه به بهانه مرگ هزاران انسان و شیوع ویروس کرونا که خود از عوامل اصلی آن است، شرایط را به نفع خود تغییر دهد. به نظر می رسد حکومت از مرگ این همه انسان نه تنها ناراحت نباشد بلکه این رویداد را به مائده ای آسمانی برای طولانی تر کردن عمر خود به حساب آورد.
از نامه نگاری آخوند شیاد حسن روحانی و التماس به مردم آمریکا، دروغهای ماله کش اعظم، فشار بر کشورهای جنبش غیر متعهدها، گروگان گیری دو تابعیتیها برای باج گیری گرفته تا نامه نگاری عده ای هنرمند و سینماگر وابسته به قدرت، برای برداشتن تحریمها، شاهد تلاشی در جهت کاهش درد و رنج مردم ایران نیستیم. این گونه حرکتها برای حفظ رژیم پوسیده است که خود ویروسی خطرناکتر از کرونا برای مردم ایران است. دارو و مواد غذایی و بهداشتی شامل تحریمها نیستند و این رژیم است که باید برای آن هزینه بپردازد.
از دروغ و فرصت طلبی پایوران رژیم که بگذریم، نامه هنرمندان حکومتی بسیار شرم آور است. نامه سفارشی آنها نشان از وابستگی آنها به قدرت و تلاش برای حفظ نظام است. این گونه چشم بستن بر جنایتهای چهل ساله رژیم و مقصر جلوه دادن تحریمها در بدبختی مردم، در حالی است که هنرمندان و سینماگران متعهد در سیاهچالهای رژیم از همه چیز محروم هستند.
چند نکته در نامه مفتضحانه هنرمندان در خدمت قدرت ظالم برجسته است. پنداری بخش مهمی از حافظه آنها پاک شده است. آنها بدون اشاره به ظلم مضاعف رژیم در محروم کردن مردم ایران از آزادی، بهداشت و استانداردهای زندگی و علتهای تحریم، از کمبود ماسک و تحت بیمارستان و… نوشته اند. آنان نوشته اند که مردم ایران با دو بحران روبرو هستند بحران مشترک به نام کرونا و بحران «تحریم» که کاش هرگز نمی شد. اینها بزدلهایی هستند که علت تحریم را برای مردم روشن نمی کنند، علت این که کشور ثروتمند ایران دارای بیمارستان و مدرسه نیست، این که چرا به جای ایجاد بیمارستان و… موشک انبوه تولید می شود، این که چرا پول مردم ایران به جیب حزب الله، حشد الشعبی، بشار اسد و … می رود برای مجیزگویان قدرت مطرح نیست. اگر اینها ذره ای وجدان داشتند و واقعا دلشان برای مردم می سوزد چرا به رژیم فشار نمی آورند که به کنوانسیون مربوط به پولشویی پیوسته و دست از دستیابی به سلاح اتمی و جنگهای نیابتی بردارد.
بر این منظر، این گونه نامه نگاریهایی که یک انشای سفارشی است، هدفی جز کسب منافع کثیف و کمک به بقای دیکتاتوری ندارد.
************************************
نقدی بر نامه اساتید دانشگاه و فعالان سیاسی به دونالد ترامپ
عبدالستار دوشوکی: امروز نامه ای از سوی شخصیت های شناخته شده منتشر شده که در آن, عملا همسو با جواد ظریف, از دولت ایالات متحده آمریکا درخواست برای “رفع تمام موانع” تحریم ها شده است. این نامه که مشخصا انشاء “اصلاح طلبی” و محتوای نه چندان زیرکانه “طرفداری از دولت روحانی” دارد, توسط افراد محترمی امضاء شده که برخی از آنها خود را “اپوزیسیون نظام در کلیت آن” و به نوعی برانداز و مخالف رژیم معرفی می کنند. البته انتقادات بسیار ملایمی نظیر “سهل انگاری و نارسایی‌های سیاسی و مدیریتی” به جمهوری اسلامی نیز شده است. تقلیل مسئولیت تمام عیار و عملکرد عامدانه و دهشتناک جمهوری اسلامی به مقوله های ملایم و خفیفی نظیر “سهل انگاری” و “نارسایی” یکی داستان است پر آب چشم.
چند روز پیش یکی از هموطنان فرهیخته و سرشناس این نامه را برای من نیز فرستاد تا آن را امضاء کنم. در جوابیه این دوست گرامی مضمون متن زیر را نوشتم و توضیح دادم که چرا از امضاء آن معذورم. این دوست گرامی متعاقبا خبر داد که چند تن از پیشنهاد دهندگان اولیه از امضاء و درخواست امضاء صرفنظر کرده اند. ولی یک تن از آنها اصرار بر جمع کردن امضاء دارد. مضمون متن یادداشت بنده که در روز دوشنبه ٢٦ اسفند ٩٨ آن را فرستادم بدینگونه است:
همانگونه که می دانیم دارو و لوازم پزشکی و مواد غذایی و ضروری زندگی تحت تحریم نیستند. حتی کانال های مالی برای تسهیل این مواد تحت تحریم نیستند. اما متاسفانه جمهوری اسلامی با رد لوایح پولشویی (FATF) کار را بر کانال های مالی سخت کرده است. اخیرا نیز کشورهایی نظیر سویس, چین, روسیه و قطر و امارات و همچنین خود سازمان بهداشت جهانی و حتی یونیسف کمک های پزشکی فراوانی به ایران کردند. در نتیجه محدودیتی برای دارو و لوازم پزشکی و غذا وجود نداشته و ندارد. از نظر کمک های پزشکی به استثنای دستگاه های تنفس مصنوعی (respiratory ventilator) که حتی در بریتانیا و آمریکا کمبود شدید وجود دارد, بقیه لوازم پزشکی به ایران فرستاده شده است. سازمان بهداشت جهانی دهها هزار ماسک و گان (لباس حفاظتی پزشکی) و وسایل ضد عفونی به ایران فرستاد. جمهوری اسلامی اکثر اینها را به بسیج و سپاه داد تا بپوشند و سوار بر موتور به خیابانها و به منازل مردم بروند و در معابر عمومی ویراژ بدهند و بقول خودشان “رزمایش پدافند بیولوژیکی” در شهرهای مختلف کشور برگزار کنند. عکس ها و ویدئوهای آن موجود است. حال بگذریم از اینکه ایران یک میلیون ماسک مجانی به چین (دومین قدرت اقتصادی جهان) کمک کرد و به سبک احمدی نژاد به تمام جهانیان پیشنهاد کمک مالی و مدیریتی جهت مبارزه با کرونا را داده است.
بنده در مورد تحریم ها زیاد نوشته ام از جمله مقاله تحقیقی حدود بیش از یازده سال پیش تحت نام تحريم؟ آری، يا نه؟ وظيفه مـــا چيست؟. در نتیجه طرفدار مقوله تحریم نیستم. شوربختانه این نامه با شیوه به ظاهر دلسوزی برای ملت بلازده ایران ماهرانه نگارش شده است که گویا تنها مقصر یا مسئول تحریم نيازهای بهداشتی و درمانی آمریکا است؛ در نامه نوشته شده “رفع تمام موانع”، از جمله رفع موانع مالی. . . . . . . .
نه تنها بنده و دیگر هموطنان, بلکه حتی خودم ترامپ و وزیر خارجه آمریکا هم بارها برای رفع تحریم ها درخواست مذاکره و گفتگو داده اند. اما جمهوری اسلامی تحریم ها را یک نعمت بزرگ در راستای پایه گزاری اقتصاد مقاومتی می خواند و هر نوع پیشنهاد برای مذاکره و رفع تحریم ها را رد می کند. وانگهی در این نامه مشخص نشده که آمریکا دقیقا باید چه کار بکند؟ آن هم زمانی که مسئولین جمهوری اسلامی نه تنها هر نوع کمک و مساعدت پزشکی از جانب آمریکا را صراحتا رد کرده اند, بلکه آمادگی جمهوری اسلامی برای کمک به جلوگیری از شیوع بیشتر کرونا در آمریکا را اعلام کرده اند. ایکاش در این “نامه یکطرفه” هموطنان گرامی به دور از حجب و تعارف از رئیس جمهوری آمریکا نیز درخواست می کردند تا برای نجات مردم آمریکا, دست رد به پیشنهاد کمک از سوی جمهوری اسلامی نزند.
جمهوری اسلامی در سیاست برونمرزی خویش با دادن مدیریت مبارزه با کرونا به نظامیان, سیاست سرکوب و فشار بر مبارزان داخلی خود را افزایش خواهد داد . و از فاجعه کرونا بعنوان سرپوش استفاده خواهد کرد. در سیاست خارجی نیر مسئولین نظام از جمله جواد ظریف در هفته اخیر بارها پیشنهاد کمک پزشکی و درمانی آمریکا را رد کرده اند و به بهانه کرونا خواهان رفع همه تحریم ها (رفع تمام موانع) شده اند. با عرض احترام به جنابعالی و بقیه هموطنان (امضاء کنندگان), بنده روح و حتی متن انشایی این نامه را منطبق با موضع و درخواست جواد ظریف می بینم. یعنی آنچه را که جمهوری اسلامی می خواهد (رفع تمام موانع)؛ آن هم یک طرفه! آن هم سواستفاده و بهره برداری از مرگ هزاران هموطن برای پیشبرد مقاصد سیاسی جمهوری اسلامی در رفع تحریم ها. از این جهت از امضای این نامه هدفمند, جهت دار و یک طرفه معذورم. با سپاس فراوان و آرزوی سال نو. عیدتان مبارک. دوشنبه ٢٦ اسفند ٩٨.
جمعه ١ فروردین ١٣٩٩
نوروز و آغاز سال نو را به همه هموطنان تبریک عرض می کنم و آرزوی رهایی و بهترین ها را برای همه دارم.
