همچنان شعار “مرگ بر آمریکا” سر می‌دهند و حالا دست به دامان ملت آمریکا گردیده‌اند!
کارشان آن قدر زار شده است که اکنون دست به دامان مردم آمریکا می شوند که شما را به مقدسین عالم سوگند، بیائید و ما را از این بی پولی نجات دهید. تحریم های مالی و اقتصادی دولت شما، کمر ما را شکسته است. به دادمان برسید.
حسن روحانی به مردم آمریکا پیام می دهد و نامه می فرستد، که ای مردم آمریکا، بر دولتتان فشار آورید که تحریم ها را برچیند، ما داریم از پای در می‌آئیم، کمک کنید.
و دونالد ترامپ بلافاصله پاسخ می دهد که تصور نکنید اگر کورونا گرفته اید، ما تحریم ها را بر می‌داریم. این خیال خام است، از آن دست بردارید.
روحانی دست به دامان مردم آمریکا شده، همان مردمی که رژیم هر هفته در نماز جمعه آرزوی مرگ آنان را کرده و می کند و شعار “مرگ بر آمریکا” تا پیش از آمدن کورونا، مرتبا از زبان حکومت شنیده می شد.
همان مردمانی که رژیم یاغی کنونی در ایران، شماری از هموطنان آن را دزدیده و در ایران زندانی کرده و قلدری می کند و می گوید، اول شما مزدوران و جاسوسان محکوم شده ما در دادگاه‌های آمریکایی را آزاد کنید، آن وقت ما شهروندان شما را که ربوده و به گروگان گرفته‌ایم، رها خواهیم کرد.
دزدی سر گردنه، قلدری چاله میدانی!
مگر خمینی نگفته بود که آمریکا شیطان بزرگ است؟
مگر خامنه ای نمی گوید که آمریکا غیرقابل اعتماد است و نباید با آن تعامل کرد؟
مگر سپاه پاسداران مرتبا در خلیج فارس، به عملیات تحریک آمیز و تعرضی علیه ناوگان آمریکایی دست نمی‌زد؟ گرچه اخیرا ماست خود را کیسه کرده و این تحریکات را متوقف ساخته است.
حالا به یاد مردم آمریکا افتاده اند و دست گدایی به سوی آنان دراز می کنند؟
خودشان هم چندان میل نداشتند به این دریوزگی بیافتند و به مردم آمریکا روی آورند.
اول به سراغ دولت چین رفتند و گفتند که از آمریکا بخواهد تحریم ها را لغو کند تا ایران بتواند به مبارزه با کورونا بپردازد.
ظاهرا چین می‌توانست مرجع خوبی برای این پناهجویی رژیم ایران باشد، زیرا خود، زاینده ویروس کورونا بوده است.
ولی بزرگترین بازار صادراتی چین کشور آمریکاست و خودش با واشنگتن مساله دارد و نمی تواند در این زمینه پا در میانی کند. از همین رو، چین بدون التهاب، این پیام رژیم ایران را به آگاهی آمریکا رساند.
به سراع روسیه رفتند و از پوتین کمک خواستند. ولی کاری از پیش نرفت.
دست به دامان ترکیه و پاکستان شدند و آن هم نافرجام ماند.
خطاب به اروپائیان گفتند: دست کم در مدتی که ما با کورونا درگیر هستیم، داد و ستد بازرگانی با ما را از سر گیرید!
آن هم تاثیری نکرد، زیرا اروپا منافع اقتصادی خود با آمریکا را به خاطر زیاده خواهی های رژیم ایران به خطر نخواهد انداخت.
تنها کاری که اروپائیان کردند، آن بود که چندین میلیون دلار به ایران کمک مالی رساندند که برود و وسائل لازم برای مبارزه با کورونا را تهیه کند. ژاپن هم به ایران کمک مالی کرد و مبالغی نیز از چند کشور دیگر دنیا دریافت شد.
دونالد ترامپ، با همان شیوه رفتاری شناخته شده خود، به رژیم ایران قاطعانه جواب رد داد.
مگر برای مبارزه با کورونا چه مقدار پول لازم است؟ صد میلیون دلار؟ سیصد میلیون دلار؟ یک هزار میلیون دلار؟
ده درصد از بودجه سپاه پاسداران و جنگ در سوریه و یمن و عراق و پولی که به آخوندها و گروه‌های ترور بیگانه می پردازید کم کنید، یک دهم درصد از بودجه اتمی و موشکی خود بکاهید و آن را صرف کورونا کنید. کاملا کافی خواهد بود.
لااقل در دزدی و چپاول بیت المال خمس و ذکات به دولت بدهید و ببینید که چه مبلغ کلانی می شود. به آمریکا و لغو تحریم ها، دیگر نیازی نخواهد بود!
مبارزه با کورونا در ایران، تنها مشکل مالی نیست، بلکه ریشه ای بسیار عمیق در ساختار سیاسی و مدیریتی رژیم و هرج و مرجی آن دارد، که از روز نخست در حکومت اسلامی ایران زاده شده و هر روز وخیم‌تر و شدیدتر می گردد.
همه دنیا با کورونا و پیامدهای انسانی و اقتصادی و مالی آن درگیر هستند. این، به ایران محدود نمی شود.
ولی مشکل ایران در این است که از روز اول ویروس را سیاسی کردند و هنوز هم به آن از زاویه یک امر سیاسی می نگرند.
مشکل، بی اعتمادی مردم به حکومتی است که مرتبا دروغ گفته و پنهانکاری کرده و به تحریف واقعیات پرداخته است.
حتی در دورانی که رژیم ایران به هر تومان و ریال و سنت و ین، برای مبارزه با کورونا نیاز دارد، می بینیم که در بازار سیاه، ماسک‌هایی را به فروش گذاشته اند که مهر اهدایی از جانب دولت روسیه را دارد.
این همان کاری است که هنگام وقوع سیل و زمین لرزه، با کمک هایی اهدایی از جانب مردم ایران و کشورهای دوست کردند. دزدیدند و در بازار سیاه فروختند تا پولی به جیب زده باشند.
در پیام های نوروزی علی خامنه‌ای و حسن روحانی، یک نکته مشترک وجود داشت و آن، تملق گویی نسبت به مردم بود.
هر دوی آن‌ها ادعا کردند که در فاجعه سیل و زلزله و کورونا و ایتسادگی در برابر تحریم های آمریکایی و دشواری های زندگی و تورم افسار گسیخته رژیم، به گفته آنان “مردم حماسه آفرینی” کردند.
این مجیز گویی نسبت به مردم و تملق و چاپلوسی برای به دست آوردن دل شهروندان، یک بار دیگر ثابت می کند که چقدر از مردم ایران می ترسند و نسبت به آنان دست به عصا می کنند.
در بسیاری از کشورهای دنیا، رفت و آمد بین شهرها را متوقف و یا محدود کرده اند، ولی در ایران، خودشان می گویند که دست کم سه میلیون نفر برای تعطیلات نروروی، به استان های کورونا زده کشور رفته اند و به گفته یک مقام دولتی، تنها یک چهارم از تردد مردم در جاده‌ها کاسته شده است.
این رویداد اسفناک، و حتی فاجعه بار، که عاجزانه از مردم خوب ایران می خواهیم آن را کنار گذارند، دو علت عمده دارد: نخست آن است که سپاه پاسداران و نیروهای انتظامی رژیم که این همه هارت و پورت راه انداختند که وارد صحنه شده اند و رزمایش به راه انداخته اند و آمادگی کامل دارند، جرات نمی کنند که مقررات منع آمد وشد عمومی را بر مردم بقبولانند و به اجرا گذارند.
خودشان اعتراف می کنند که مردم رهسپار استان های دیگر شده اند و فیلم هایی انتشار می یابد که دیده می شود مردم در شمار زیاد، همچنان در خیابان ها رفت و آمد می کنند و تنها اقدام حکومت، به راه انداختن بلندگوهای بزرگ از روی خودروهای نظامی و دولتی است، که در آن از مردم خواسته می شود به خانه های خود باز گردند.
هیچ برخورد حشنی در این زمینه رخ نمی دهد، زیرا سپاه پاسداران و نیروهای بسیج و دیگر نیروهای نظامی و انتظامی رژیم می دانند که هرگونه درگیری، ممکن است به یک خیزش بزرگ مبدل شود.
همین امر، استدلال دوم را توجبه می کند و آن این که مردم از این زندگی تلخ و نگون بختی و ذلت به جان آمده اند و نسبت به مرگ بی اعتنا شده اند و به سیم آخر زده اند و می گویند بادا باد، بالاترین از این سیاهی و نگون بختی، رنگی وجود ندارد.
پیام های نوروزی خامنه ای و روحانی نشان داد که چگونه آنان همچنان به ملت ایران دروغ می گویند و واقعیات تلخ را دگرگون نشان می دهند.
مردم با آنان قهر کرده اند، زیرا رژیم است که از دیرباز با مردم ایران قهر کرده و به ستیز پرداخته و در حال کشاکش و سرکوب است.
اگر ادعا می کنند که فاجعه کورونا در مسیر پسرفت است، کاملا اشتباه می کنند و یا به مردم دروغ می گویند.
این فاجعه، در ایران هنوز به اوج نرسیده و اگر رژیم کنونی از رفتارهای جاری، در همه زمینه های داخلی و منطقه ای و بین المللی دست برندارد، نه تنها موجب مرگ ده‌ها هزار نفر دیگر از مردم ایران خواهد شد، بلکه به ادامه موجودیت خود نیر به شدت پشت پا خواهد زد.
