کارگر در جدال با ویروس کرونا، کارفرما به دنبال کسب درآمد و سکوت دولتمردان.
علیرغم ساعت ها بحث و گفتگو درجلسه شورای عالی کار و در آخرین روز سال 98، باز هم نرخ دستمزد سال 99کارگران تعین و تصویب نشد، جلسه ای که با حضور محمد َشریعتمداری وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی، فرهاد دژپسند وزیر اقتصاد و امور دارایی و آقای جمشید انصاری معاون رئیس‌جمهور و رئیس سازمان اداری و استخدامی کشور تشکیل شده بود اما در نهایت برای تعین نرخ مزدی سال ۹۹ کارگران به تفاهم نرسیدند که ازمهمترین دلایل این عدم نتیجه‌گیری، پیشنهاد افزایش ۴۵ درصدی دستمزد با افزایش بن کارگری و پایه سنوات بود و مخالفت کارفرمایان و تاکید آنان بر برافزایش ۱۵ درصدی دستمزد ها.
آمارها نشان می دهند:
با توجه به تورم و گرانی ها، حداقل دستمزد کارگران نباید کمتر از ۳ میلیون و ۷۰۰ هزار تومان باشد. در حال حاضردستمزد کارگران, پاسخگوی مشکلات معیشتی ناشی از وخامت روزافزون اوضاع اقتصادی برای خانواده‌های کارگری نیست و چه بسیارند کارگرانی که برای هزینه مایحتاج روزانه خویش درمانده اند و اینک با شیوع کرونا در ایران و کسادی بازار کسب و کار، زندگی میلیون‌ها نفر را تحت تاثیر قرار داده است. بیش از همه، کسانی آسیب دیده‌اند که در استخدام نیستند، بیمه ندارند و دخل و خرج‌شان بطور روزانه تامین و تعیین می شود و تأسفبار اینکه در این شرایط بغرنج و درحالیکه اقشار مختلف از شهروندان ایرانی با کرونا درگیر هستند، مدارس، دانشگاه‌ها و بسیاری از مراکز عمومی تعطیل شده‌اند، اما از تعطیلی کارخانه‌ها و کارگاه‌های صنعتی خبری نیست که نیست
در حالیکه وزارت بهداشت ایران و ستاد ملی مقابله با کرونا از شهروندان می‌خواهند که در خانه‌هایشان بمانند، کارگران روزمزد و کارگران کارخانه‌ها برای امرار معاش خود و خانواده ناگزیر به ادامۀ کارند در وضعیتی بسیار سخت و نامطلوب
متاسفانه کارگران و صاحبان مشاغل کوچک در گروه اولین کسانی هستند که از اثرات و مخاطرات ناشی از ویروس کرونا ضربه خورده اند و به همین دلیل اقدامات دولت و کارفرمایان برای حمایت از آنها ضروری است، در غیر این صورت نتایج و تاثیرات بحران ناشی از این اپیدمی، پیامدهای فاجعه‌بار و ناگواری را در سراسر کشور به دنبال خواهد داشت، چرا که امکانات و شرایط ایمنی و بهداشتی در کارخانه ها و کارگاه های ایران به گونه ای است که کارگران در حالت عادی با مشکلات عدیده‌ای دست به گریبانند و لاجرم بهنگام بروز چنین بحرانی با ناملایمات شدیدتری روبرو خواهند شد.
این روزها با نگاهی گذرا به محل تجمع کارگران ساختمانی در شهر، به راحتی می توان این افراد را دید که تا پاسی از شب برای کار و کسب لقمه ای نان در انتظارند زیرا با افزایش شیوع ویروس کرونا، فعالیت‌های ساختمانی متوقف شده و هزاران کارگر فصلی، بیکار شده اند، گفتنی است تعداد معدودی از کارگران بکار گماشته شده نیز اغلب کارگران در محیط‌هایی غیربهداشتی و عاری از هرگونه استانداردها و اصولی ایمنی مشغول به کار هستند که بستری است آماده برای ابتلای این قشر از جامعه و خانواده های آنان به ویروس کرونا، بگفتۀ محسن نیرومند، مدیرکل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان اصفهان: پیش‌بینی می‌شود در پی شیوع کرونا قرارداد حدود۴۰ هزار کارگر تنها دراصفهان تمدید نخواهد شد، که همین یک مورد می تواند آئینه تمام نمای اوضاع بسیار وخیم کارگران در سراسر ایران باشد.
یادآوری: طبق ماده 25 از اعلامیه جهانی حقوق بشر حق خوراک و مسکن و مراقبتهای طبی و خدمات لازم اجتماعی برای همه باید توسط دولت فراهم گردد. هرکس حق دارد که سطح زندگی او ، سلامتی و رفاه خود و خانواده اش را از حیث خوراک ومسکن ومراقبتهای طبی و خدمات لازم اجتماعی تامین کند و همچنین حق دارد که در مواقع بیکاری ، بیماری ، نقص اعضا ، بیوگی ، پیری یا در تمام موارد دیگری که به علل خارج از اراده انسان ، وسایل امرار معاش او از بین رفته باشد از شرایط آبرومندانه زندگی برخوردار شود.
براساس ماده ۱۵ قانون کار نیز «در مواردی که به واسطه قوه قهریه و یا بروز حوادث غیرقابل پیش‌بینی تمام یا قسمتی از کارگاه تعطیل شود به قرارداد کارگران حالت تعلیق در می‌آید وزارت تعاون کار و رفاه اجتماعی باید وارد کار شود» و منطبق با تبصره ۲ ماده ۲ قانون بیمه بیکاری هم «بیمه شدگانی که به علت بروز حوادث قهریه و غیرمترقبه بیکار می‌شوند با معرفی واحد کار و امور اجتماعی محل کار از مقرری بیمه بیکاری استفاده خواهند کرد.
با توجه به افزایش آمار مبتلایان به ویروس کرونا و فوتی هادر میان اقشار مختلف جامعه و بویژه قشر کارگران، دولت موظف است هر چه سریعتر به کمک مردم بشتابد, مخصوصا کارگرانی که ناچار به ادامه کار کردن در شرایط غیربهداشتی هستند و در معرض انواع تهدید های ناشی از عدم امنیت در محیط کار، کارگرانی که حتی از امکانات بهداشتی اولیه برای مقابله با این بیماری محرومند، همچنین می بایست سیاست های ظالمانه و ضدانسانی پرداخت نکردن حقوق و دستمزد به خیل عظیم کارگرانی که در بحران کرونا اخراج یا به مرخصی اجباری فرستاده شده‌اند باید متوقف شود.
1249
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
کمیته دفاع از حقوق کاروکارگر
