بنا به گزارشها، زندانیان زندان همدان برای رهایی از خطر کرونا و نجات جان خود، با ماموران زندان درگیر شدند و اقدام به فرار کردند.
زندانیان ابتدا یک بند را به آتش کشیدند و با تخریب دیوار بندها، دهها تن از آنان موفق به فرار شدند. ساعتی پس از شروع شورش و فرار تعدادی از زندانیان، سپاه پاسداران محل را محاصره کردند.
عدادی از خانواده‌های زندانیان در نگرانی از سلامتی بستگان زندانی خود، به مقابل زندان رفته‌اند. زندان همدان حدود ۴ هزار زندانی را در خود جای داده است.
دادستان همدان در واکنش به این گزارشها گفته : زندانیان به بهانه شیوع کروناویروس چندین پتو را آتش زدند و اغتشاش و شورشی در زندان همدان در کار نبوده است.
اما خبرگزاری ایسنا در این باره نوشت: عصر دیروز به گفته منابع موثق اطلاع پیدا کردیم که در زندان همدان شورش شده و اوضاع زندان بهم ریخته است، تا ساعت های پایانی شب به دنبال صحت و سقم موضوع بودیم که متاسفانه هیچ یک ازمسئولان استانی و انتظامی استان پاسخگوی این شایعه نبودند و به خاطر آرامش جامعه و عدم ایجاد استرس در بین خانواده زندانیان و مردم شهر، از پخش پیش خبر احتمالات و شایعاتی که از منابع موثق دریافت کرده بودیم، سربار زد تا دلهره در این اوضاعی که کرونا به تنهایی یکه تاز آرامش مردم است، سهم مردم نشود.
به گزارش ایسنا، دادستان همدان اظهار کرد: بعدازظهر دیروز چند نفر از زندانیان با آتش زدن پتو سعی در ایجاد شورش و اغتشاش در زندان کردند تا بتوانند از این آب گل آلود استفاده و از زندان فرار کنند که خوشبختانه در همان دقایق اولیه خود زندانیان ورود پیدا کرده و از ایجاد فتنه بزرگتر جلوگیری کردند.
وی تاکید کرد: زندان همدان به لحاظ مسائل امنیتی و بهداشتی جزء بهترین زندان های کشور است و اغتشاشگران فقط شیوع کروناویروس را علت و بهانه کار خود می دانستند.
خانجانی تصریح کرد: به خانواده زندانیان این اطمینان را می دهیم که محیط زندان کاملا بهداشتی بوده و زندانیان در سلامت کامل هستند.
بازداشت چهار مأمور زندان سقز بعد از فرار زندانیان
همچنین گزارش شده که زندانیان زندان مهاباد روز شنبه دست به شورش زدند و بسیاری از آنها موفق به فرار شدند. شورش زندانیان به درگیری کشیده شد و تا نیمه شب صدای شلیک گلوله به گوش می‌رسید.
همچنین شماری از خانواده‌های زندانیان زندان مرکزی ارومیه در مقابل این زندان تجمع کردند و به خودداری رژیم از آزادی زندانیان در بحبوحه شیوع کرونا اعتراض کردند.
از سوی دیگر رئیس سازمان قضایی نیروهای مسلح استان کردستان از بازداشت چهار نفر از مأموران زندان سقز به دلیل فرار تعدادی از زندانیان خبر داد.
به گزارش تسنیم، مجتبی شیرودبزرگی گفت، طبق دستور ریاست قوه قضائیه مبنی بر برخورد قاطع با مسببان حادثه “چند نفر از مأموران زندان سقز احضار و از آنان تحقیق به عمل آمد که چهار نفر از این افراد بازداشت شدند.
این در حالیست که بسیاری از سازمان‌های حقوق بشری از جمهوری اسلامی خواسته‌اند، با توجه به سرایت کرونا به زندانها زندانیان را آزاد کند یا به آنها مرخصی بدهد.
شورش در زندانها فریاد مددخواهی است
منصور امان: سیاهچالهای رژیم ولایت فقیه آرام نمی گیرد. در ادامه شورشهای پیاپی زندانیان در شهرهای مُختلف، اینک زندانهای تبریز و سقز هم به صحنه تلاش نااُمیدانه حبس شدگان برای زنده ماندن تبدیل شد.
شیوع افسارگُسیخته ویروس کُرونا در کشور، زندانها را نیز که به ظاهر مُحیطهای دربسته و ایزوله از اجتماع به شمار می رود، ایمن نگذاشته است. اسارتگاه های زیر مُدیریت رژیم مُلاها بدون کُرونا هم به دلیل شرایط وخیم بهداشتی و شیوه غیرانسانی اداره، کانونهایی برای نشر انواع بیماریهای واگیردار و مُنفرد بوده است. از این زاویه، تاخت و تاز ویروس کُرونا در این مراکز را می توان ارتقای شرایط موجود از وخیم به خطرناک دانست.
آنچه که مردُم ایران در ابعاد سراسری از رویکرد حاکمیت به بُحران کُرونا تجربه می کنند، در ابعاد کوچک تر در زندانها در حال تکرار است، با این تفاوُت که زندانیان حتی به طور شخصی و به خرج و همت خویش نیز امکان حفاظت از خود در برابر آن را ندارند. آنها نه می توانند خود را قرنطینه کنند و نه از دیگران فاصله بگیرند. سلامت و امنیت بهداشتی آنان به گونه مُطلق وابسته به رفتار و اقدامات زندانبان است.
این مسوولیتی است که رژیم ولایت فقیه نه فقط آن را به رسمیت نمی شناسد، بلکه خود سهم به سزایی در بدتر کردن شرایط زندانیان از هر نظر دارد. سیستم زندانهای ج.ا با مُراقبت بهداشتی، بهداری، دارو و درمان بیگانه است، تامین آب و غذای زندانیان را بار اضافی می داند، فضای کافی برای خواب، خوراک و نشستن زندانیان را لوکس می شمارد و زندان را به منبع درآمدی برای مُدیران و مسوولانش بدل کرده که از فروش مواد مُخدر تا باجگیری از زندانیان و خانواده ها برای عرضه خدمات و وسایل ابتدایی را در بساط دارند.
همینجا باید یادآور شد که شرایط زندانیان سیاسی و عقیدتی و دسته دیگری که مُتهم به “جاسوسی” و “ارتباط با بیگانگان” هستند، حتی از این نیز وخیم تر است. حاکمیت افزون بر حُکم بیدادگاه هایش، علیه آنها شمشیر انتقام جویی، اعتراف گیری، مُنفعل سازی سر آخر قتل سفید را هم به کمر بسته است. در همان حال که اشاعه انواع بیماریها و نبود درمان بین این دسته از زندانیان یک سیاست آگاهانه و به قصد است، در مورد زندانیان عادی این امر یک نقص ساختاری و محصول اجتناب ناپذیر دیدگاه غیرانسانی نسبت به زندانیان و شیوه قُرون وسطایی اداره زندانهاست.
زندانیان عادی تاکُنون با خطراتی روبرو بوده اند که تاثیری تدریجی و خزنده بر سلامتی و زندگی آنها داشته؛ ویروس کُرونا اما تهدیدی با پیامدهای فوری و بی واسطه است که احتمال انتقال و ابتلا به آن با هیچیک از بیماریهای آشنا و رایج در زندان مُقایسه پذیر نیست. فشار این واقعیت هراسناک، پرتُوی دیگر به نارساییهای سیستم فاسد زندان می افکند و آن را در مرکز توجُه و در گام بعد، اعتراض زندانیان قرار می دهد.
آنها نسبت به جان خود بیمناک هستند، زیرا شاهد بی اعتنایی کامل زندانبان به خطری که تهدیدشان می کند، هستند: مواد ضدعُفونی کننده در اختیارشان قرار نمی گیرد، در مواردی حتی از دادن جیره مواد شُستُشو نیز خودداری می شود، افراد مشکوک به ابتلا، قرنطینه نمی شوند، از زندانیان جدید تست گرفته نمی شود، آب ساعاتی از روز قطع می شود، از تراکُم بالا در بند و اُتاقها کاسته نمی شود، زندانها ضدعُفونی نمی شود و جُز آن.
آنچه که در زندانهای رژیم ولایت فقیه در جریان است، لگدمالی جان و سلامت کسانی است که بدون دسترسی به هرگونه امکانی، زیر چتر حاکمیت و به بیان دقیق تر، در چنگ آن قرار دارند. آنها سر به شورش برمی دارند، زیرا در هنگامه کُرونا نیاز به کُمکی دارند که از آنها بیرحمانه دریغ می شود.
فیلم زیر: فرار زندانیان زندان سقز در عصر روز جمعه
