سخنگوی دولت روحانی در یادداشتی نوشته: در حال حاضر نزدیک به ۳.۳ میلیون نفر از شاغلین رسمی کشور به طور مستقیم در معرض آسیب قرار گرفته‌اند. بیش از ۱.۵ میلیون کارگاه رسمی و غیررسمی دچار توقف فعالیت شدند. ۴ میلیون شاغل غیررسمی در کشور در معرض توقف یا کاهش فعالیت کاهش دستمزد و اخراج هستند.
وی در توجیه وقیحانه خود برای از سرگیری فعالیتهای اقتصادی گفت: میزان مرگ و میر ناشی از فقر در اثر سیاست های محدودکننده اقتصادی (قرنطینه) قابل مقایسه با میزان مرگ بر اثر کرونا نخواهد بود.
از سوی دیگر شهاب‌الدین بی‌مقدار عضو مجلس شورای اسلامی گفته: اگر تعطیلی مانند سایر کشورها اجرایی نشود، سلامتی قشر عظیمی از جامعه تحت تأثیر قرار خواهد گرفت و مسائل اجتماعی و امنیتی به دنبال خواهد داشت.
همزمان یک کارشناس اقتصادی به روزنامه ایران گفت: دولت از نظر اقتصادی توان آن را ندارد که هزینه های تعطیلی مشاغل را تامین کند و یا حتی بخواهد حقوق بیکاری این تعداد بیکار را پرداخت کند. طبق برخی آمار و ارقام در صورتی که تعطیلی مشاغل در تا اردیبهشت ماه ادامه یابد حدود 35 درصد مشاغل مجبور می شوند با بیش از نیمی از کارکنان و کارگران خود خداحافظی کنند و پس از یک ماه با بقیه خداحافظی خواهند کرد.
روزنامه آرمان به نقل از: مهدی آیتی عضو سابق مجلس شورای اسلانمی نوشته: ورشکستگی اقتصادی کشور را به زانو در خواهد آورد. امروزه شاهد هستیم تمامی مشاغل مرتبط با صنعت گردشگری تعطیل شده‌اند و به‌دنبال آن اقتصاد بسیاری از فروشگاه‌ها و مراکز تفریحی نیز با اختلال مواجه شده است و حمل‌و‌نقل نیز در همین راستا با رکود مواجه شده است و این زنجیره ادامه دار غالب مشاغل را تحت تاثیر قرار داده است به‌گونه‌ای که ممکن است این مشکلات اقتصادی در ادامه منجر به شورش‌های اجتماعی شود.
شاید ۲۵میلیون نفر بیکار شوند
پیش تر مسعود رضایی عضو مجلس شورای اسلامی از شیراز در باره شیوع کرونا در کشور گفته بود: آنچه غیرقابل انکار است ضعف مدیریت ما در پیشگیری است. در زمینه پیشگیری بسیار ناتوان بوده‌ایم.
وی شعاریبودن جو مملکت را از دلایل شکست در پیشگیری از وقوع بحران دانست و اظهار داشت: این موضوع جدیدی نیست. از ابتدای انقلاب تاکنون ما در پیشگیری و مواجه به موقع با بحران شکست خورده‌ایم. در طی این ۴۰سال انقلاب، همواره اتفاقات ناخوشایندی رخ داد که شاید اگر ما به پیشگیری توجه بیشتری کرده بودیم این اتفاقات پیش نمی‌آمدند یا عواقب کمتری از خود به‌جای می‌گذاشت.
وی در مورد دوران پساکرونا در ایران هم گفت: شاید ۲۵میلیون نفر در کشور بیکار شوند. پیش از بحران کرونا شرایط اجتماعی در ایران اوضاع خوبی نداشت. بیکاری، فساد اقتصادی و بی‌اعتمادی مردم به مسئولان بیداد می‌کرد. حال با یک تلنگر مانند شیوع کرونا این اجتماع در خطر بروز نارضایتی و نافرمانی است..
رضایی افزود: بی‌اعتمادی مردم نسبت به حاکمیت سبب بروز شکستها و اتفاقات تلخی می‌شود. کمی پیش از شیوع کرونا شاهد نارضایتی اجتماعی در پی افزایش قیمت بنزین بودیم. تمامی این‌ها در کنار هم و یکی پس از دیگری می‌توانند زمینه طوفانی از یک نارضایتی اجتماعی بزرگ باشد..
محسن جلالپور، رئیس پیشین اتاق بازرگانی نیز پیش تر گفته بود: مردم از نظر اقتصادی و مالی در مضیقه‌اند اما سیاستمداران نه وضعیت وخیم فعلی را درک می‌کنند و نه به شرایط سخت زندگی آنها اشراف دارند.
