یک ماه از بازداشت امیر چمنی، فعال سیاسی چپِ تبریز گذشت. بازداشتی که با شکایت پلیس فتا به اتهام مجعولِ نشر اکاذیب آغاز شده و با بازداشت غیرقانونی سازمان اطلاعات سپاه ادامه یافته است.
امیر چمنی
مصداق اتهام انتسابی که منجر به بازداشت وی شده است گویا مربوط به خبری است که او در خصوص شورش زندان تبریز در توئیتر منتشر کرده است. خبری چنان صادق و آشکار که از همان لحظات اول همه مردم تبریز متوجه موضوع شده بودند؛ چه زندان تبریز دقیقا در داخل بافت شهری و در حصار مجتمع‌های مسکونی بلندمرتبه واقع شده و می‌باید کور و کر بوده باشی تا متوجه این خبر نشده باشی!
امری که البته فرماندار تبریز نشان داد مع‌الاسف هم از نعمت بینایی و هم شنوایی محروم بوده و با تمسک به حس بویایی موضوع را به یک آتش‌سوزی مختصر در زندان تبریز که توسط آتش‌نشانی مهار شده است، تقلیل داد!
اما این همه ناجوانمردی و اعمال رفتارهای غیر قانونی در حق امیر چمنی از لحظه انتقال او به بازداشتگاه اطلاعات سپاه نیست!
برابر قرائن موجود، نهاد مزبور دست‌کم با توسل به شکنجه‌های روحی و روانی از طریق اعمال فشار بر نزدیکان وی در تلاشی مذبوحانه و کینه‌ورزانه سعی در پرونده‌سازی و اعتراف‌گیری اجباری از او دارد.
امیر چمنی گناهی جز دفاع از حقوق زحمتکشان و محرومان جامعه خود و ستیز با سرمایه‌داران و سرمایه‌سالاران زالو صفت ندارد. از این روی به قضاوت هر وجدان شریفی جای این رفیق محذوفان جامعه و صدای رسای کارگران و زحمتکشان در این شرایط خوف و رجا، سیاهچال نیست.
به بازداشت غیرقانونی و اعتراف‌گیری اجباری از امیر چمنی پایان دهید.
