به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از آفتاب، روز شنبه ۱۳ اردیهشتماه ۱۳۹۹، یک کودک کار در اصفهان توسط عدهای که قصد داشتند پولهای حاصل از فعالیت روزانهاش را سرقت کنند، دچار سوختگی شد.
بر اساس این گزارش، در این حادثه که در محدوده میدان انقلاب اصفهان رخ داده است، افرادی که قصد زورگیری از این کودک را داشتهاند، وقتی با مقاومت کودک روبرو میشوند، اقدام به ریختن بنزین بر روی او کرده و آتشش میزنند.
اکبر مهاجر، مدیر روابط عمومی بیمارستان سوانح سوختگی «موسی کاظم» اصفهان در پاسخ به این سؤال که عنوان شده «بیمارستان از پذیرش این دختربچه به دلیل اینکه کودک کار بوده، امتناع کرده است»، مدعی شد: “چنین چیزی صحت ندارد، چند نفر پرسنل ما و حتی پرسنل اورژانس در زمان مراجعه دختربچه در آنجا بودند و میتوانند شهادت دهند. این بیمارستان دولتی است و هزینهای برای آنها ندارد که بخواهند جلوگیری کنند”.
وی در ادامه عنوان کرد: “ساعت ۱۲ شب شنبه (۱۳ اردیبهشت ماه) این کودک به همراه یک آقا به بیمارستان سوانح سوختگی این بیمارستات مراجعه کردند و درصد سوختگی دختر بچه یک درصد بود و کار پانسمان مصدوم انجام شد”.
مرضیه فرشاد، مدیرکل بهزیستی استان اصفهان با اظهار بیاطلاعی از این حادثه اظهار داشت: “این اتفاق به خط اورژانس اجتماعی بهزیستی گزارش نشده است، اگر آدرس و اطلاع از مکان حادثه داشته باشیم، اورژانس اجتماعی بهزیستی اصفهان این مسأله را پیگیری میکند”.
جواد درستکار، رئیس مرکز اطلاعرسانی پلیس استان اصفهان نیز با ادعای اینکه حادثه زورگیری از کودک کار در اصفهان به پلیس گزارش نشده است، گفت: “اگر چنین مواردی به پلیس اعلام گزارش شود، به عنوان جرم مشهود در مرجع قضایی پرونده تشکیل میشود و مرجع قضایی به عنوان مدعیالعموم در این راستا اقدام میکند”.
پدیده کودکان کار و خیابانی یکی از معضلاتی است که گریبانگیر بیشتر شهرهای بزرگ در جهان معاصر است و امروزه از آن به عنوان تراژدی شهری یاد میشود. این معضل در کلان شهرها و شهرهای نسبتاً بزرگ جوامع پیشرفته و در حال توسعه رو به گسترش است و در برخی از کلان شهرهای ایران نظیر تهران و اصفهان بیشتر مشاهده میشود. این تراژدی شهری به دلیل مغایرت با بحث حقوق کودک از یک سو و به دلیل مسائل و پیامدهایش به یکی از مسائل جوامع امروزی تبدیل شده است.
کودکان کار، کودکانی هستند که به دلیل وجود شرایط و اوضاع و احوال خانوادگی، اجتماعی، مشکلات عدیده اقتصادی، ساعاتی از عمر خود را در شبانه روز به کار کردن در کارخانهها، کارگاهها، ساختمانها، خیابانها و منازل مردم برای کارگری میگذرانند که بسیاری از آنها کمک خرج خانواده و برخی دیگر خود به تنهایی عهدهدار مخارج خانواده هستند.
در خصوص تعداد کودکان کار در ایران و میزان پراکندگی آنها در شهرهای مختلف و ایرانی یا اتباع بودن آنها آمار دقیقی در دسترس نیست. اما یافتههای تحقیقات و مطالعات مختلف نشان میدهد همواره شهرها به خصوص کلانشهرها بیشتر مخاطب کودکان کار است.