به گزارش خبرگزاری هرانا، به نقل از انصاف نیوز، محمدرضا حیاتی، گوینده‌ی خبر صداوسیما طی تماسی از ممنوع التصویر شدن خود مطلع شد.
این مجری صداوسیما در اینباره می‌گوید: ” [پس از اظهارات درباره‌ی ارادت به ابی] تماس گرفتند گفتند فعلا نیایید. من هم گفتم چشم. عرض کردم من که بازنشسته شدم و همان موقع هم قبل از دستور شما تقاضا کردم اگر امکان دارد دیگر نباشم. اگرچه مردم و صداوسیما را دوست دارم و دو سوم عمرم را در صداوسیما گذرانده‌ام”.
آقای حیاتی می‌افزاید: “به نظر شما به زبان آوردن اسم یک خواننده چه اشکالی دارد؟ حتی خواننده‌ای که مورد تایید نظام نیست، بالاخره اسمی دارد و چرا نباید آن را به‌کار برد؟ هر انسان یک اسم دارد و من هم نام او را به کار بردم. ایشان ترانه‌های خوبی داشته‌اند که خاطرات دوران نوجوانی و جوانی ما را شکل می‌دهد. حتی برخی از آن‌ها شعرهای ارزشمندی دارند و آهنگسازان خوبی آن‌ها را ساخته‌اند. من هیچ کاری به عقیده و دیدگاه سیاسی ایشان ندارم و صرفا درباره صدا صحبت کردم”.
وی در ادامه می‌گوید: “بعضی خواننده‌ها بعد از انقلاب در ایران ماندند و هیچ وقت نرفتند. اگر سبک ترانه بعضی‌ها مورد پذیرش انقلاب اسلامی‌نبوده، بحث جدایی است ولی ماجرای خواننده‌های به اصطلاح کوچه و بازار فرق می‌کند. نمونه‌اش را هم داریم. مثلا آقای جواد یساری یک خواننده مردمی از جنوب شهر است که حاضر نشد از ایران برود. ترانه‌هایش هم مشکل سیاسی ندارد. چرا نباید چنین خواننده‌ای در کشور بخواند؟ شاید این حرف به عده‌ای بربخورد ولی اینجور آدم‌ها نه با نظام و نه با کشور مشکل دارند. باید از کسانی که تصمیم گرفتند این دسته خواننده‌ها و هنرمندان کار نکنند، دلیل را پرسید ببینیم آیا پاسخی منطقی دارند. آقای یساری گفته بود بعد از مرگم ممکن است به من مجوز بدهند. می‌بینید چه حرف تلخی است؟
محمدرضا حیاتی در پایان می‌گوید: “من تابستان ۹۴ بازنشسته شدم. بعد از بازنشستگی به دعوت خود مسئولان سازمان که لطف کردند و گفتند باید باشم، کارم را ادامه دادم. هر وقت هم تشخیص دادند که نباشم، می‌گویم چشم. تلویزیون خیلی از مجریان و گویندگان خود را از دست داده در حالی که باید از کسانی که روی آن‌ها سرمایه گذاری کرده است و آن‌ها را به اینجا رسانده استفاده بهینه کند نه این که یک مجری راحت کنار گذاشته شود”.
