در حالیکه اسحاق جهانگیری، معاون روحانی در واکنش به قطعنامه اخیر شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی علیه جمهوری اسلامی گفته: این قطعنامه‌ها تأثیر جدی بر شرایط کشور نخواهد داشت، یک روزنامه داخلی نزدیک به دولت، صدور این قطعنامه را «بازگشت به نقطه صفر» توصیف کرد.
روزنامه جهان صنعت نوشت: سیاستمدارانی که خود را تحت حمایت چین و روسیه می‌دانستند از رفتارهای عملی آنان در صحنه درس نگرفتند و در حال حاضر یا باید به خواسته‌های شورای حکام تن دهند یا برای راه‌حل نهایی آماده باشند که قطعا معنی خوبی ندارد.
این منبع افزود: وقتی که چین و روسیه هم نظر مخالف بدهند یعنی باید منتظر محاصره دریایی، هوایی و اقداماتی مثل آنچه در لیبی صورت گرفت، باشیم.
در همین حال به گزارش گاردین، جان بولتون، مشاور سابق امنیت ملی آمریکا در کتابش گفته: بوریس جانسون، نخست‌وزیر بریتانیا مخالفت زیادی با خروج آمریکا از برجام نداشت و تاکید می کرد که ضعف‌های توافق فعلی را می‌داند.
مُلاها در راه شورای امنیت، جامعه در برابر انتخاب
منصور امان: رژیم ولایت فقیه گام به گام در حال عقبگرد به دوره “حق مُسلم” و “کاغذ پاره” است؛ یک فصل سیاه برای مردم و کشور ایران که رویکرد بیهوده و شرارت بار آقای خامنه ای و گُماشته اش بر منصب ریاست جمهوری، آقای محمود احمدی نژاد، آن را رقم زد.
قطعنامه شورای حُکام آژانس بین المللی انرژی اتُمی پیرامون پرونده هسته ای مُلاها، تبدیل دوباره فعالیتهای ماجراجویانه آنها به یک چالش بین المللی را مُهر و امضا کرده است. ۲۵ کشور از ۳۵ عضو این نهاد از رژیم ج.ا خواستار پایان دادن به رفتار مخرب خود شده اند. تنها چین و روسیه گفته اند که با این خواسته مُخالفند.
این بار نیز همچون گذشته مراکز اعلام نشده هسته ای، فعالیتهای پنهانی و پایمالی مُکرر تعهدات موضوع بحث و رایزنی بین المللی است. رژیم ولایت فقیه به ظاهر در واکُنش به “دور نزدن” تحریمهای آمریکا از سوی طرفهای اُروپایی اش، به گونه سیستماتیک در حال گُسترش توان هسته ای خود به سطح استفاده نظامی است. همزمان، آقای خامنه ای و همدستانش سرسختانه از بازرسی آژانس از دو مرکز هسته ای اعلام نشده جلوگیری می کنند.
آخرین باری که رژیم ج.ا با چنین اتهاماتی روبرو گردید، “تحریمهای فلج کننده”، ارجاع پرونده آن به شورای امنیت سازمان ملل و خسارتی سنگین و جُبران ناپذیر را برای اقتصاد کشور، کار و زندگی مردُم و آینده نسلی که می رویید پیامد داشت. قطعنامه روز پنجشنبه آژانس نشان می دهد که رژیم ولایت فقیه از یک بُحران به بُحران دیگر غلتیده و به جُز تحریمهایی که از دور پیشین با خود به دور کنونی بُحران مُنتقل کرده، در حال آن است که تمامی ویژگیهای خطرناک و خسارت بارش را نیز بدان بازگرداند.
واکُنش شورای حُکام همزمان به معنای به جریان افتادن پروسه ای است که ایستگاه بعدی آن می تواند شورای امنیت سازمان ملل باشد. رژیم ولایت فقیه به این ترتیب چشم انداز کاهش یا پایان تحریمها را باز هم اندکی بیشتر کمرنگ کرده و به گونه غیرمسوولانه ای تداوم وضعیت دُشوار و تحمُل ناپذیر اکثریت مردُم ایران را در حساب تنش آفرینی خود منظور کرده است.
این واقعیت تکان دهنده که حاکمان کشور در یکی از تیره ترین دوره های زیستی و معیشتی مردُم، با خونسردی کامل تمام توان خود را در جهت تداوم این وضعیت صرف می کنند، حتی جای توهُم را هم به بهبود شرایط با ادامه حُکمرانی نظام ج.ا باقی نمی گذارد. بیگانگی کامل گردانندگان رژیم ولایت فقیه از درد و رنج توده ی در فشار و کُرونا زده، جامعه را در برابر انتخاب نهایی گذاشته است: بقای خود یا بقای آنها!
