همسر نسرین ستوده در فیس بوک از مسدود کردن حساب‌های بانکی او خبر داد و نوشت: به نظر می‌رسد این اقدام، سرآغاز توقیف اموال خانواده است.
رضا خندان نوشت: مراجعات متعددی که تاکنون، من و آقای محمود بهزادی (وکیل نسرین) به اداره حقوقی بانک پاسارگاد، دادسرای اوین و دادستانی تهران داشتیم هیچ نتیجه‌ای نداشته و حاضر نشدند در مورد علت توقیف حساب‌ها توضیح بدهند.»
وی در ادامه پست خود این اقدام را “غیرانسانی” و “در راستای وارد آوردن فشار اقتصادی به خانواده، در شرایط بحران و فروپاشی اقتصادی” کشور دانسته است.
نسرین ستوده با چندین اتهام از جمله “اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی، نشر اکاذیب و تشویش اذهان عمومی” در مجموع به ۳۳ سال حبس و ۱۴۸ ضربه شلاق محکوم شده‌است که بر اساس قانون مجازات اسلامی ۱۲ سال از این حکم اجرا می‌شود.
رئیس پژوهش و کارزار بخش خاورمیانه و آفریقای شمالی در عفو بین‌الملل، در این باره گفت «محکومیت ظالمانۀ نسرین ستوده که به دلیل دفاع او از حقوق زنان و مخالفت با قوانین تبعیض آمیز و تحقیر کنندۀ ایران در بارۀ حجاب اجباری صورت گرفته است، موجی از ناباوری در جهان برانگیخت. بی عدالتی در بارۀ او قلب صدها هزار نفر را در سراسر جهان به درد آورد و از همین رو جنبشی آفرید که خواستار آزادی اوست».
«فیلیپ لوتر» اظهار امیدواری کرد که «حمایت عفو بین‌الملل از نسرین ستوده به او نشان دهد که، به رغم تنها بودن در رویاروئی با آزمون سهمگین زندان، او تنها نیست».
رئیس پژوهش و کارزار در عفو بین‌الملل گفت «زندانی کردن نسرین ستوده ژرفای سرکوب در ایران را برای جهانیان آشکار کرد».
محکومیت نسرین ستوده، بر اساس بیانیۀ عفو بین‌الملل، «از گستردگی سرکوب جامعۀ مدنی و خفقان اعمال شده بر همۀ مدافعان حقوق بشر در کشور» حکایت دارد.
