با رد قطعنامه آمریکا برای تمدید تحریم تسلیحاتی جمهوری اسلامی در شورای امنیت سازمان ملل و تهدید ترامپ به فعال سازی مکانیزم ماشه، برخی رسانه‌های داخلی به گمانه زنی در باره پیامدهای آن پرداختند.
روزنامه آرمان در مطلبی با عنوان “حرکت از امکان به وضعیت احتمال” نوشت: به نظر می‌رسد آمریکا به‌دنبال چکاندن ماشه است اما این ماشه اگر چه به ظاهر بازگشت به تحریم‌ها را در چارچوب برجام دنبال می‌کند اما خود یک شرط لازم برای شکل بخشیدن به یک گام دیگر و آن احتمال کشیدن ماشه جنگ است.
این منبع افزود: آمریکا به‌خوبی می‌دانست که پیش‌نویس قطعنامه شدید این کشور علیه ایران در شورای امنیت با رأی منفی دو کشور روسیه و چین روبه‌رو خواهد بود. این پرسش پیش می‌آید که چرا آمریکایی‌ها با وجود این پیش‌بینی تلاش داشتند تا پرونده ایران را در شورای امنیت مطرح کند و قطعنامه ۲۲۳۲ را پیگیری نمایند.
اگر آمریکا در فشار حداکثری بر ایران تا آستانه انتخابات به یک برگ برنده دست پیدا نکند، تیم پمپئو که اکنون با روی‌کارآمدن آبرامز رویکرد جنگی بیشتری را پذیرفته در کنار کاپیتان مایک و نماینده وزارت خزانه‌داری آمریکا در بخش مربوط به ایران می‌توانند ترامپ را مجاب کنند که بهترین حرکت در این وضعیت آن است که آمریکا به سمت و سوی فشار بیشتر برای وادار کردن تهران وارد شود.
این روزنامه با اشاره به اینکه نگاه جهان اکنون به سمت کشورهای عربی است می‌نویسد: اینکه فشارهای بین‌المللی بر تهران افزایش پیدا کند و آمریکا جهت‌گیری چکاندن ماشه برجام را به سمت و سوی چکاندن ماشه‌ای دیگر سوق دهد تا افکار عمومی را در این جهت آماده سازد، امری محال نیست؛ اگر چه احتمال آن ضعیف است اما از وضعیت امکان به سمت احتمال سوق داده شده است.
این منبع در مطلب دیگری به نقل از احمد زیدآبادی نوشت: اینکه آیا آمریکا پس از خروج از برجام از حق فعال کردن مکانیسم ماشه برخوردار است یا خیر، بیشتر به کار کارشناسان حقوق بین‌الملل می‌آید تا درباره آن به بحث و جدل با هم مشغول شوند. از نگاه اهل سیاست اما مسأله این است که آیا آمریکا به‌رغم مخالفت دیگر اعضای دائمی شورای امنیت از قدرت لازم برای فعال کردن مکانیسم ماشه برخوردار است یا خیر؟
این مطلب می افزاید: اگر آمریکا تا حد تهدید به خروج از سازمان ملل، بر فعال کردن مکانیسم ماشه اصرار ورزد! خروج آمریکا از سازمان ملل هم به‌معنای بی‌اثر کردن و حتی نابودی این سازمان است و این چیزی است که بعید می‌دانم سایر قدرتهای جهانی تاب تحمل آن را داشته باشند، بنابراین ممکن است تا حدود زیادی درصدد جلب رضایت ترامپ برآیند.
