سه کشور حوزهٔ دریای بالتیک یعنی استونی، لتونی و لیتوانی روز دوشنبه اعلام کردند به ۳۰ مقام ارشد بلاروس، از جمله الکساندر لوکاشنکو، رئیس جمهوری این کشور اجازهٔ سفر به خاک خود را نخواهند داد.
به گزارش یورونیوز، مقامات کشورهای فوق معتقدند در انتخابات بلاروس تخلف شده و رفتار پلیس با تظاهرکنندگان را در این کشور محکوم می‌کنند. پیشگامی این کشورها در تحریم مقامات بلاروس و به‌ویژه گنجاندن الکساندر لوکاشنکو در این تحریم با این انگیزهٔ صورت گرفته که دیگر کشورهای اروپایی را به اقدام علیه او ترغیب کنند.
از سوی دیگر بناست سوتلانا تیخانووسکایا، رهبر مخالفان دولت کنونی بلاروس، به دعوت استونی، روز ۴ سپتامبر در شورای امنیت سازمان ملل سخنرانی کند. خانم تیخانووسکایا که رقیب انتخاباتی آقای لوکاشنکو بود پس از انتخابات ناگزیر به ترک بلاروس شد و به استونی در همسایگی این کشور رفت.
رهبر اپوزیسیون بلاروس سخنان خود را طی تماسی ویدئویی ایراد خواهد کرد. تیم خبری وی همچنین اعلام کرده است که وی روز ۸ سپتامبر نیز بناست در نشست پارلمان اروپا سخنرانی کند.
ناکارآمدی تاکتیک قدیمی ارعاب
با وجود حضور پرشمار ماموران امنیتی و بازداشت ده‌ها معترض در پایتخت بلاروس، مخالفان لوکاشنکو بار دیگر تظاهرات کردند. معترضان در سومین یک‌شنبه پیاپی به خیابان آمدند و خواهان کنار رفتن دیکتاتور شدند.
به گزارش خبرگزاری فرانسه، روز یک‌شنبه نیروهای پلیس با کمک یگان‌های ضد شورش و خودروهای زرهی و ماشین‌های آب‌پاش میدان مرکزی و میدان‌های اصلی پایتخت را مسدود کردند تا مانع تجمع تظاهرکنندگان در آنها شوند.
پلیس بلاروس در دو هفته گذشته تا حدودی از برخورد خشونت‌آمیز با تظاهرکنندگان خودداری کرده بود اما بازداشت معترضان هر روز افزایش می‌یابد و نیروهای امنیتی در روزهای گذشته برخورد با روزنامه‌نگاران رسانه‌های خارجی را نیز آغاز کرده‌اند.
شهروندان معترض بلاروس امروز در حالی علیه لوکاشنکو شعار می‌دادند و خواستار کناره‌گیری‌اش شدند که او ۶۶مین سالروز تولد خود را جشن می‌گرفت.
تعداد از تظاهرکنندگان تابوتی بر دوش حمل می‌کردند که تمثیلی از به خاک سپردن آخرین دیکتاتور بلاروس را به نمایش می‌گذاشت.
یکی از سازمان‌دهندگان تظاهرات روز یک‌شنبه می‌گوید حرکت‌های اعتراضی بسیار خلاقانه و مسالمت‌آمیز هستند و همین مسئله نهادهای قدرت را بسیار سردرگم کرده است.
او می‌گوید تاکتیک ارعاب معترضان که حکومت همواره از آن استفاده کرده، دیگر کارآمد نیست و مردم اجازه نمی‌دهند متوقف‌شان کنند.
به گفته این فعال مدنی قدرت دولتی دیگر با تعدادی فعال حقوق بشری و افراد محدودی از اپوزیسیون روبرو نیست که بتواند حرکت آنها را به سادگی خنثی کند، بلکه با میلیون‌ها شهروند بلاروس مواجهه است که خواستار تغییر وضع موجود هستند.
