به گزارش ایسنا و به نقل از سی ان ان، دانشمندان در حالی به این نتیجه رسیده اند که ماه در حال زنگ زدن است که همانطور که همه می دانیم عنصر اکسیژن که در کنار آب یکی از دو عنصر اصلی برای ایجاد زنگ زدگی است، در کره ماه وجود ندارد، اما شواهد موجود این موضوع را تصدیق می کند.
کاوشگر قمری هند موسوم به “چاندرایان-۱”(Chandrayaan-۱) در سال ۲۰۰۸ در مدار ماه به دور این قمر چرخید و داده هایی را جمع آوری کرد که طی سال های اخیر منجر به کشف های بی شماری شده است. از جمله این کشف ها این است که در سطح ماه مولکول های آب وجود دارد. این کاوشگر همچنین ابزاری را همراه خود داشت که توسط ناسا ساخته شده بود و می توانست ترکیب معدنی ماه را تجزیه و تحلیل کند.
هنگامی که محققان ناسا و موسسه ژئوفیزیک و سیاره شناسی هاوایی به تازگی این داده ها را تجزیه و تحلیل کردند، با یافتن نشانه هایی از “هماتیت” که نوعی اکسید آهن است که به زنگ آهن معروف است، مبهوت شدند، چرا که ایجاد زنگ آهن مستلزم وجود اکسیژن است که در ماه وجود ندارد. تعداد زیادی سنگ های غنی از آهن در ماه وجود دارد، اما زنگ زدگی فقط هنگامی روی می دهد که آهن در معرض اکسیژن و آب قرار گیرد.
“ابیگل فریمن” دانشمند ناسا می گوید: در ابتدا من به هیچ وجه اعتقادی به آن نداشتم، چرا که براساس شرایط موجود در ماه نباید همچین چیزی وجود می داشت. نه تنها هوایی روی ماه وجود ندارد، بلکه غرق در هیدروژنی است که از سوی خورشید می آید و توسط بادهای خورشیدی حمل می شود. زنگ آهن هنگامی تولید می شود که اکسیژن الکترون ها را از آهن خارج می کند، در حالی که هیدروژن با افزودن الکترون، برعکس آن عمل می کند. این بدان معناست که تشکیل زنگ آهن در ماه که غنی از هیدروژن است، بسیار دشوار و بعید است.
“شوای لی” از دانشگاه هاوایی و سرپرست این مطالعه گفت: این بسیار گیج کننده است. ماه یک محیط مخوف برای تشکیل هماتیت است.
“لی” و دانشمندان ناسا پس از ماه ها تحقیق فکر می کنند که این موضوع را رمزگشایی کرده اند و پاسخ این راز در سیاره خود ما یعنی زمین نهفته است.
یکی از سرنخ های مهم این بود که این زنگ زدگی بیشتر در آن کناره از ماه که رو به زمین است متمرکز شده است که حاکی از آن است که به نوعی با سیاره ما مرتبط است.
زمین در یک میدان مغناطیسی احاطه شده است و باد خورشیدی این حباب را می کِشد تا یک دُم مغناطیسی بلند در پایین ایجاد کند. ماه سه روز قبل از کامل شدن، وارد این دم می شود و وارد شدن و عبور از این دم مغناطیسی و خروج از طرف دیگر آن شش روز طول می کشد.
دم مغناطیسی زمین در طول این شش روز سطح ماه را با الکترون می پوشاند و انواع اتفاقات عجیب و غریب در این شش روز می تواند رخ دهد. به گفته ناسا، ممکن است ذرات گرد و غبار موجود روی سطح ماه بر اثر این اتفاق شناور شوند و گرد و غبار ماه به شکل طوفان به پرواز درآید.
دانشمندان حدس می زنند که اکسیژن از زمین با این دم مغناطیسی حرکت می کند تا بر روی ماه فرود آید؛ جایی که با مولکول های آب موجود روی سطح ماه در تعامل قرار می گیرد و زنگ زدگی ایجاد می کند.
این دم مغناطیسی تقریباً تمام بادهای خورشیدی را طی ماه کامل مسدود می کند، یعنی ماه به طور موقت در برابر بمباران هیدروژنی محافظت می شود و فرصتی برای تشکیل زنگ آهن ایجاد می شود.
“لی” می گوید: فرضیه ما این است که هماتیت ماه از طریق اکسیداسیون آهن سطح کره ماه توسط اکسیژن موجود در جو بالایی زمین ایجاد می شود.
وی افزود: این کشف، دانش ما را درباره مناطق قطبی ماه تغییر می دهد. بنابراین زمین ممکن است نقش مهمی در فرگشت سطح ماه داشته باشد.
این تئوری فرضیه همچنین می تواند توضیح دهد که چرا زنگ زدگی در سایر اجرام آسمانی بدون هوا مانند سیارک ها نیز دیده شده است. “فریمن” گفت: ممکن است مقدار کمی آب و تأثیر ذرات گرد و غبار باعث ایجاد زنگ آهن در این اجرام شود.
اما برخی از سوالات هنوز بی پاسخ مانده اند. به عنوان مثال، اگرچه بیشترین زنگ زدگی در سمت نزدیک ماه به زمین مشاهده شده است، اما آثاری از زنگ زدگی کوچک نیز در سمت دور ماه شناسایی شده است، جایی که اکسیژن زمین نباید به آن برسد. همچنین هنوز مشخص نیست که آب در ماه دقیقاً چگونه با سنگ در تعامل است.
ناسا برای جمع آوری اطلاعات بیشتر برای حل این رمز و رازهای حل نشده، نسخه های جدیدی از ابزاری را که تمام داده های موجود در مورد ترکیبات معدنی ماه را جمع آوری کرده است، در دست ساخت دارد. یکی از این ابزارها می تواند یخ-آب های موجود روی دهانه های ماه را نقشه برداری کند و ممکن است بتواند جزئیات جدیدی را درباره هماتیت نیز فاش کند.
