اینجا جای امنی برای فرزند من نیست!
مرضیه ابراهیمی، یکی از زنان اصفهانی است که شش سال پیش در مهر سال ۹۳ قربانی اسیدپاشی شد. او درباره تازه ترین اظهارات امام جمعه اصفهان گفت: نمی‌خواهم فرزندی به دنیا بیاورم؛ چراکه اینجا جای امنی برای فرزند من نیست.
به گزارش شرق، وی گفت: اگر می‌خواستند رعب و وحشت در دل من و بقیه به وجود بیاورند، به شدت موفق بودند. آسیبی که به ما وارد کردند، وحشتناک بود. احساس خشم دارم، احساس غم و ناامنی و وحشت دارم. اینکه هر لحظه امکان دارد دوباره این اتفاق بیفتد و مهم نیست هدفش من نباشم.
وی افزود: شش سال پیش زندگی‌مان نابود شد، صورت و سلامت و زیبایی ما و تمام زندگی ما از بین رفت. مادران ما پیر شدند. تمام آرزوهای ما و همه چیزهایی را که یک زن ۲۰، ۳۰ساله آرزو دارد، نابود کرد. شما را به خدا این کار را نکنید و بگذارید ما که اینجا زندگی می‌کنیم و نمی‌خواهیم از اینجا فرار کنیم، این بلا را سر ما نیاورید.
امنیت فقط برای دزد بزرگ و اختلاس‌گران حکومتی
حجت‌الاسلام محمدرضا زائری، پژوهش‌گر حوزوی در واکنش به اظهارات دیروز یوسف طباطبایی‌نژاد – امام‌جمعه اصفهان، درباره ناامن‌کردن جامعه برای بی‌حجاب‌ها در اینستاگرام خود نوشت: “حق دارد؛ چون امنیت فقط برای دزدها و مال مردم‌خورها و اختلاس‌گران است!
عبدالله رمضان‌زاده سخنگوی دولت اصلاحات هم در یک توییت کنایه آمیز نوشت: «محیط را ناامن کنید، اسیدپاش‌ها پیدا نمی‌شوند!»
دیروز طباطبایی‌نژاد، امام‌جمعه اصفهان، گفته بود: «باید فضای جامعه را برای کسانی که کشف حجاب می‌کنند که شمارشان هم کم است، ناامن کرد.نباید اجازه داد به راحتی در خیابان‌ها و پارک‌ها هنجارشکنی کنند.»
دست از این گفتار و رفتار بردارید آقای امام‌جمعه
قائم مقام حزب اتحاد ملت در واکنش به اظهارات امام جمعه اصفهان نوشت: بارها گفته‌ام و باز هم می‌گویم؛ راهی جز ترویج اسلام رحمانی در گفتار و عمل باقی نمی‌ماند و اولین گام پذیرش حق انتخاب پوشش برای نیمی از جمعیت کشور است.
آذر منصوری، قائم مقام حزب اتحاد ملت در کانال تلگرامی خود در واکنش به اظهارت اخیر امام جمعه اصفهان نوشت: ندا، سهیلا، مریم و مرضیه و … هیچ وقت لحظه لحظه‌های پاییز سال ۹۴ را از یاد نمی‌برند. آنها مانند هر روز مشغول رفت و آمد در خیابان های شهر اصفهان بودند و ناگهان مورد حمله اسیدپاشان قرار گرفتند. اسیدپاش ناگهان ظرفی از اسید بر بدن‌ها و صورت آنها ریخت و فرار کرد. تعداد دخترانی که قربانی اسیدپاشان اصفهانی شدند در بعضی منابع تا ۱۲ نفر هم اعلام شده بود و در نهایت همه آنها موضوع را رسانه ای نکردند، اما همان چند نفر باعث شدند که موضوع با پیگیری های زنان مجلس دهم تا تعیین اشد مجازات برای اسیدپاشان پیش برود. هر چند پرونده آنها در سال ۹۷ به گونه ای که انتظار نمی رفت مختومه شد و هیچ وقت اسید پاش یا اسید پاشان اصفهانی شناسایی و مجازات نشدند!!
اما این روایت تلخ از کجا آغاز شد؟ موضوع پوشش زنان و مناقشه ای که بر سر آن وجود دارد و روزبروز ابعاد وسیع تری به خود می گیرد، در سال ۹۴ به موضوع سخنان امام جمعه اصفهان در یکی از خطبه های نماز جمعه تبدیل شد و او استقاده از چوب تر برای به تعبیر خودشان برای تنبیه بدحجابان استفاده کرده بود. در همان مقطع نیز عده ای هشدار دادند که این نوع موضع گیری از تریبون نماز جمعه ممکن است فضا را برای زنان این شهر ناامن کنند و عده ای در خود احساس تکلیف کنند و هر جا تشخیص بدهند که نیروی انتظامی از عهده این کار بر نمی آید و چوب ترش اثر ندارد، با روش خود چوب های ترشان را بالا ببرند و زنان بدحجاب را طوری بترسانند و ادب کنند که بساط بدحجابی برای همیشه از این شهر و این استان برچیده شود.
به فاصله کمی از این سخنرانی فاجعه تلخ اسیدپاشی های زنجیره ای در شهر اصفهان شروع شد که بعدها روشن شد این حملات اسیدی ریشه خانوادگی نیز نداشته است.
به رغم اعتراضات وسیع هیچیک از عاملان حملات اسیدی اصفهان شناسایی نشدند و در نهایت سال ۹۷ نیز اعلام کردند که رسیدگی به این پرونده خاتمه پیدا کرده است. در طول این سالها با اینکه بعضی از این زنان خود به نمادی برای مقابله با خشونت علیه زنان تبدیل شده اند، اما خود این مبارزه می تواند و باید تصویر روشنی از آسیبهای روحی و جسمی آنها به خود و جامعه باشد. اینکه در طول این سالها با وجود این رنج مداوم لایحه منع خشونت و تامین امنیت زنان هنوز به سرانجامی نرسیده است نیز از معماهایی است که پاسخی برای آن ارائه نمی شود.
اینکه امام جمعه اصفهان بدون توجه به ابعاد مناقشه ای که بر سر پوشش زنان ایران بالا گرفته است، مجددا از ناامن کردن فضا برای به تعبیر خودشان بدحجابان استفاده می کند و برای توجیه گفته می شود که لابد نیروی انتظامی که بزرگترین و اصلی ترین مأموریتش حفاظت از جان انسانها و تامین امنیت شهروندان است، باید این مأموریت را به انجام برساند، ناگفته پیداست که به چه نتایجی ختم خواهد شد.
