کویتی‌ها هم یارانه‌ می‌گیرند؛ سالی یک میلیارد تومان!


دولت کویت در حال بررسی طرحی است که در مقابل برداشتن تمامی سوبسیدها همه شهروندان این کشور را مشمول دریافت یارانه کند.هنگامی که پایگاه اطلاع‌رسانی «کویت امپکت» طرح پژوهشی پرداخت یارانه را رسانه‌ای کرد شماری از روزنامه‌های این کشور از جمله القبس و الانباء نسبت به میزان این یارانه اعتراض کردند.

به گزارش اعتمادآنلاین، پیشنهاددهندگان این طرح تاکید دارند این یک راهکار غیرسنتی است و می‌تواند به مشکل دائمی اقتصاد کویت در پرداخت مستمر و رو به گسترش سوبسید پایان دهد. روزنامه الانباء طی گزارشی در این باره ضمن انتقاد از این پیشنهاد پرسید: آیا شهروند کویتی حاضر است در مقابل چشم‌پوشی از سوبسیدهای مختلف دولتی و الزام دولت به استخدام شهروندانش، سالانه ۵۰ هزار دلار یارانه دریافت کند؟

بر اساس این طرح که کویتی‌ها فعلاً حاضر به پذیرش آن نیستند، هر فرد کویتی سالانه ۵۰ هزار دلار (یک میلیارد و ۳۵۰ میلیون تومان) به عنوان یارانه پرداخت‌شده دولت برای کالاها و خدمات دریافت می‌کند.

در ایران دولت در هر ماه یارانه نقدی ۴۵ هزار و ۵۰۰ تومانی را به حساب سرپرستان خانوار واریز می‌کند. هزینه سالانه دولت بابت یارانه نقدی به حدود ۷۸ میلیون ایرانی نزدیک به ۴۲ هزار میلیارد تومان است. اما در کنار واریز یارانه، در ماه جاری بر اساس مصوبه ستاد ملی چهارمین قسط از اقساط تسهیلات قرض‌الحسنه یک میلیون تومانی مربوط به وام کرونا نیز از یارانه سرپرستان خانواری که تسهیلات را دریافت کرده‌اند کسر خواهد شد.

آمار مربوط به فقر ناشی از کرونا محرمانه است

کرونا چند نفر را در ایران فقیر کرده است؟ شدت فقر آنها چقدر است؟ این سوالات و سوالاتی از این دست، هشت ماه بعداز اعلام رسمی شیوع کرونا در ایران بی‌پاسخ مانده‌اند.

به گزارش ایلنا، بر اساس قرائن و شواهد، گزارش‌های پراکنده و اظهارات جسته و گریخته، اطلاعاتی کلی درباره تاثیر شیوع کووید ۱۹ بر اقتصاد، اشتغال و به طور کلی رفاه اجتماعی شهروندان ایرانی در دسترس است، اما جالب اینجاست که اطلاعات ما از داخل کشور به مراتب کمتر از خارج کشور است یا اینکه شفافیت مناسبی صورت نگرفته و اطلاعات بدون اینکه از نظر قانونی قید محرمانگی داشته باشند، محرمانه مانده‌اند.

تا زمانی که رسما اعلام نشود اطلاعات مربوط به تاثیر شیوع کرونا بر شاخص فقر محرمانه است، باید فرض را بر آن بگیریم که اطلاعات دقیق و قابل استنادی در دست نیست. این چنین ما هنوز گام اول برای جبران خسارت‌های ناشی از شیوع کرونا را برنداشته‌ایم؛ هنوز نمی‌دانیم کووید ۱۹ چند نفر را فقیر کرده و شدت فقرشان چقدر است

چرا کشورهای جنگ‌زده هم تورم ایران را ندارند؟

یک کارشناس مسائل اقتصادی، پیرامون دلایل و زمینه‌های اصلی وضعیت اقتصادی فعلی کشور تاکید کرد: در تحلیل این مساله مهم‌ترین عامل را می‌توان در ارتباط با پدیده سوء مدیریت داخلی مورد ارزیابی قرار داد. بسیاری از کشورهای جهان، با بحران‌هایی همچون جنگ، بی‌ثباتی سیاسی و تحریم هستند اما هیچ‌گاه تورمی همانند ایران را در بازار اقتصادی خود ندارند.برای نمونه کشورهای افغانستان، عراق و حتی سوریه، طی چند سال گذشته با بحران‌های فراگیر سیاسی و حتی جنگ داخلی نیز مواجه شده‌اند اما تورم در این کشورها دیده نمی‌شود. تورم مقوله‌ای است که بیشتر ریشه‌ای داخلی دارد.

کامران ندری، اقتصاددان و معاون سابق پژوهشکده پولی و بانکی بانک مرکزی گفت: در مجموع می‌توان گفت بخش عمده وضعیت اقتصادی کشور به سیاست‌های داخلی و سوء مدیریت ارتباط دارد و دیگر عامل‌ها همانند تحریم و شیوع بیماری کرونا نقش چندان تاثیرگذاری ندارند.

وی در این مورد که برخی می‌گویند با پیروزی بایدن در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، مشکلات اقتصادی کشور حل خواهد شد، گفت: با وجود بازگشت درآمدهای نفتی به داخل کشور نیز با توجه به مشکلات بنیادین اقتصادی همانند ضعف مدیریت و ضعف نهادهای کارگزار اقتصادی که در داخل کشور با آن مواجه هستیم، با آمدن بایدن نیز به نظر نمی‌رسد هیچ تغییر محسوسی ایجاد شود.

مردم تحمل گرانی های بیشتر را ندارند

رئیس اتاق بازرگانی تهران گفت در شرایط تورمی مهمترین بحثی که وجود دارد و دولت باید در خصوص آن اقدام کند این است که از افزایش پایه پولی جلوگیری کند و اخیرا بحث این است که تسهیل دارایی خارجی بانک مرکزی را انجام دهند و یا تزریق منابع به بازار بورس را انجام دهند که انجام هر یک از آنها منجر به افزایش پایه پولی و در نتیجه افزایش تورم افسارگسیخته می شود که تقاضای ما از دولت این است که این اتفاقات رخ ندهد زیرا بعید است که بیش از این مردم تحمل تورم و افزایش قیمت ها و گرانی را داشته باشند.

همه داریم به ته دره می رویم

محسن رنانی؛ اقتصاددان، با انتشار یادداشتی در شبکه های اجتماعی درباره شرایط بد اقتصادی ایران هشدار داد و نوشت: کل اقتصاد و نظام تدبیر و بنگاه‌ها و سازمان‌ها و حتی خانواده‌ در جامعه ما ناکارآمد، فرسوده و ناتوان شده‌اند.

این اقتصاد دان حکومتی می گوید:، همه داریم به ته دره می رویم. دعا دعا می‌کنم که کارگران و بازنشستگان اعتصاب نکنند که جوانان خسته و ناامید دست به اعتراض نزنند

این اقتصاددان حکومتی افزود: اکنون که دیگر نفت نمی‌تواند ناکارآمدی ما را جبران کند و بحران‌ها یکی یکی در حال سر رسیدن هستند باید به سرعت سبک زندگی خودمان را در حوزه اقتصاد و سیاست و اجتماع متحول کنیم وگرنه خیلی زود، زودتر از آنچه گمانش را می‌کنیم، دیر می‌شود.

محسن رنانی گفته است: همه اینها نشان می‌دهد که مسیر کنونی کشور دیگر قابل ادامه نیست و تجربه دهه‌های اخیر نظام تدبیر ما چیزی جز ناکارآمدی و شکست را نشان نمی‌دهد و اگر بخواهد به همین ترتیب ادامه دهد کل جامعه و منابع مادی و طبیعی و انسانی ایران را رو به نابودی خواهد برد.

او در ادامه نسبت به شرایط انفجارگونه جامعه و قیام مردم گفت: «این روزها خدا خدا می‌کنم که بورس فرو نریزد، که دلار بالا نرود، که ترامپ کاری نکند، که نمایندگان نوخاسته‌ی مجلس، کشور را بی‌ثبات نکنند، که تورمِ چهار نعل سردر نیاورد، که طاقت فقرا طاق نشود، که پول‌ها از بخش تولید به بورس‌بازی نرود، که بیکاران به خیابان نریزند، که کارگران اعتصاب نکنند، که جوانان خسته و ناامید دست به اعتراض نزنند، که دولت تصمیمات شتابزده نگیرد، که مقامات سخنرانی‌ احساسی نکنند، که اسرائیل تحریک‌مان نکند، که نظامیان به اشتباه موشک هوا نکنند، که و…. …. آه آه که این روزها چقدر همه باید مراقب باشیم».

نیترات نارضایتی بالا رفته است

سایت عصر ایران دز مطلبی به مقامات نظام هشدار داد و نوشت: نیترات نارضایتی بالا رفته، مراقب بیروتی شدن ایران باشید

این منبع نوشت: نیترات آمونیوم انباشته شده در گمرک بیروت، سال‌ها بدون صدا در انبار شماره ۱۲ خاک می‌خورد و کسی هم به آن توجه نمی‌کرد؛ اصلاً یادشان رفته بود که یک بمب ۲۷۵۰ تنی بیخ گوش‌شان است با بی‌اعتنایی از کنارش می‌گذشتند. بناگاه اما جرقه‌ای کوچک، آن انبار خاموش را به انفجاری مهیب بدل کرد و بیروت، با تمام زیبایی و شکوهش در چند لحظه کوتاه فرو ریخت.

این منبع در ادامه افزود: حالا حکایت ماست و انبار بزرگی که در ایران وجود دارد و هر لحظه ممکن است منفجر شود و هر آنچه هست را با خاک یکسان کند: نیترات نارضایتی. شرایط جامعه به گونه‌ای است که نیترات نارضایتی، هر آن ممکن است منفجر شود.