قیمت به دلار؛ خداحافظی طبقه متوسط با سفرهای هوایی

هفته گذشته بود که اعلام شد قرار است قیمت بلیت پروازهای داخلی از اول آبان‌ماه با دلار آزاد (دلار ۳۰ هزار تومانی) محاسبه ‌شود و دلیل آن نیز مصوبه جدید ستاد ملی مقابله با کرونا است که اعلام کرده ایرلاین‌ها به منظور رعایت پروتکل‌های بهداشتی، از اول آبان مجازند تنها ۶۰ درصد ظرفیت هواپیما را برای فروش عرضه کنند. هرچند کرونا بهانه بود و مصوبه کف قیمت دست هواپیمایی‌ها را برای افزایش سرسام‌آور قیمت بلیط پروازها باز گذاشت.

بعد از ابلاغیه سازمان هواپیمایی کشوری مبنی بر رعایت کف قیمت که به افزایش ۲.۵ برابری بلیط هواپیما، از قیمت کف هر دقیقه پرواز از ۳ هزار به ۸ هزار تومان منجر شد، مخالفت های گسترده ای در صنعت گردشگری و مردم شکل گرفت.

رئیس انجمن صنفی دفاتر خدمات مسافرت هوایی و جهانگردی می گوید: من اگر بخواهم منافع شخصی خودم و دفاتر هواپیمایی را در نظر بگیرم، طبیعتا از افزایش نرخ پروازها باید خوشحال بشوم. چون دفاتر ما بابت این کار کارمزد می‌گیرند. ولی ما باید چقدر هر دفعه دست در جیب مردم کنیم؟ آن هم در این شرایط بحرانی که مردم گرفتارند. وقتی شما قیمت‌ها را افزایش می‌دهید، خیلی از صنوف دیگر هم قیمت محصولات و کالاها و خدمات خود را افزایش خواهند داد و زنجیره‌ای از گرانی‌ها پیش می‌آید و دودش به چشم مردم می‌رود.

رفیعی می‌گوید: الان هتل‌های ما می‌گویند ضریب اشغال‌شان ۵ تا ۱۰ درصد است. پس اینها هم بیایند قیمت‌های خود را ۸۰۰ درصد افزایش بدهند؟ چرا شرکت‌های هواپیمایی تابع قانون نیستند و به راحتی دست در جیب مردم می‌کنند و پول از آن برمی‌دارند؟ بر چه اساسی قیمت‌ها را تنظیم می‌کنند؟ از آن طرف آزادسازی نرخ را انجام داده‌اند و از این طرف می‌گویند کف قیمت باید فلان مقدار باشد. حداقل به کف قیمت‌ها دست نزنند. الان یک خانواده‌ متوسط در طول سال می‌تواند یک سفر مشهد برود. با افزایش ۶۰ درصدی قیمت‌ها دیگر هرگز نمی‌تواند رنگ هواپیما را ببیند.