افزایش تصادفات ساختگی در نتیجه گسترش فقر در ایران
خبرگزاری هرانا – رئیس سازمان پزشکی قانونی کشور از افزایش وقوع تصادفات ساختگی خبر داد و گفت که در طی سال ۹۸، هزار و صد و شصت مورد تصادف ساختگی با هدف اخذ دیه و خسارت صورت گرفته است. این نوع بزهکاری در حالی گسترش پیدا کرده که تحلیلگران بزرگترین عامل آن را مشکلات معیشتی و وضعیت اقتصادی کشور میدانند.
به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از اقتصادآنلاین، عباس مسجدی، رییس سازمان پزشکی قانونی کشور با اشاره به اینکه ۳۶۰ هزار پرونده ارجاعی به این سازمان در سال ۱۳۹۸ مربوط به تصادفات بوده است، گفت: “از این تعداد ۱۱۶۰ مورد تصادف ساختگی بود که با هدف اخذ دیه و خسارت انجام می‌شود. این نوع تصادفات توسط بخش‌های معاینات تشخیص داده شد و از انتقال وجه به عاملان جلوگیری شد”.
رییس سازمان پزشکی قانونی کشور با بیان اینکه اعلام آمارها، هشدار و تلنگری برای نهاد‌های تصمیم گیرنده و نیز بخش‌های فرهنگی و آموزشی است، گفت”با بهره گیری از این آمارها و دریافت تصویری از شرایط موجود و انجام برنامه ریزی‌های مناسب، نسبت به مدیریت شرایط و حرکت در راستای کاهش هر چه بیشتر آسیب‌های اجتماعی اقدام کنند.”
بنا بر گفته تحلیلگران بزرگترین عامل افزایش تصادفات ساختگی در ایران، مربوط به مشکلات و وضعیت اقتصادی کشور است. در بیشتر این موارد افرادی که در تنگنای اقتصادی و وضعیت بد معیشتی قرار دارند به عمد خود را در مسیر خودروها قرار داده و از این طریق سعی می‌کنند که با دریافت وجه نقد از شرکت‌های بیمه به مشکلات معیشتی خود رسیدگی کنند.
دوست‌داشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»
