نشریه کنگره آمریکا: ترامپ پیروز انتخابات خواهد بود

نظرسنجی‌ها را به این سه دلیل باور نکنید
ترامپ پیروز انتخابات می‌شود

بی اعتمادی به نظرسنجی‌ها منجر به پایین آمدن میزان پاسخ برای طرفداران ترامپ نیز می‌شود. راسموسن دریافت که ۱۷ درصد رای دهندگان به ترامپ اصلا تمایلی به ابراز عقیده خود ندارند. برای مقایسه، تنها ۸ درصد از کسانی که به شدت عملکرد رئیس جمهور را رد می‌کنند، همین را می‌گویند.

نشریه هیل وابسته به گنگره آمریکا در مطلبی نوشت: ما پیش بینی می‌کنیم که رئیس جمهور ترامپ قرار است پیروز انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۲۰ شود. اگرچه اکثر نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که نامزد انتخابات ریاست جمهوری دموکرات یعنی جو بایدن پیشتاز است، اما این برآورد‌ها حداقل به سه دلیل صحیح نیست. اول، بحث لحن سوالات نظرسنجی‌ها. شواهد قابل توجهی از روانشناسی رفتاری وجود دارد که نشان می‌دهد نحوه طرح پرسش، دامنه پاسخ‌های بالقوه را از قبل تعیین می‌کند. در حقیقت، گالوپ دریافته که پاسخ دهندگان می‌توانند به سوالات با همان موضوع حتی در یک نظر سنجی مشابه بر اساس زبانی که استفاده می‌شود، پاسخ متفاوتی دهند. همچنین استفاده از استعاره‌ها نیز می‌تواند اهمیت اختلافات از پیش موجود بین جمهوری خواهان و دموکرات‌ها را کم رنگ کند.

یکی از دلایلی که پاسخ دهندگان این کار را انجام داده‌اند، تمایل به دادن پاسخ‌های مطلوب اجتماعی است، اتفاقی که به ویژه در انتخابات ۲۰۱۶ نیز اتفاق افتاد. اکثر مردم تقابل را دوست ندارند، بنابراین برای اجتناب از بحث و گفتگو ساده‌ترین پاسخ را انتخاب می‌کنند. در حال حاضر، ابراز این عقیده که قصد دارید به ترامپ / پنس رأی دهید اغلب از نظر اجتماعی روی خوشی ندارد. در حقیقت، یک نظرسنجی اخیر توسط موسسه کاتو نشان می‌دهد که تقریباً دو سوم آمریکایی‌ها می‌گویند که فضای سیاسی به اندازه‌ای سخت و دو قطبی است که آن‌ها نمی‌خواهند نظر واقعی خود را در مورد سیاست ارائه دهند.

دوم، نمونه پاسخ دهندگان. اینکه چه کسی پاسخ می‌دهد به عوامل زیادی از جمله رسانه به عنوان مثال تلفن ثابت در مقابل تلفن همراه، مکان، اندازه نمونه و عوامل جمعیتی بستگی دارد. علاوه بر این، مجموعه پاسخ دهندگان لزوماً با تعداد رای دهندگان احتمالی یکسان نیست. حتی اگر نظرسنجی‌های انتخاباتی حاوی حاشیه خطایی باشد و نمونه اصلی جمعیت را منعکس نکند، این حاشیه خطا قابل اعتماد نیست. کارشناسان همچنین بحث غربالگری را مهمترین عامل موثر در ناکامی نظرسنجی‌های انتخابات ۲۰۱۶ معرفی کرده‌اند.

به عنوان مثال، بی اعتمادی به نظرسنجی‌ها منجر به پایین آمدن میزان پاسخ برای طرفداران ترامپ نیز می‌شود. راسموسن دریافت که ۱۷ درصد رای دهندگان به ترامپ اصلا تمایلی به ابراز عقیده خود ندارند. برای مقایسه، تنها ۸ درصد از کسانی که به شدت عملکرد رئیس جمهور را رد می‌کنند، همین را می‌گویند. در حالی که روش نمونه گیری مناسب بسیار حائز اهمیت است، داشتن یک نمونه نماینده با تعداد کافی هنوز هم کمک قابل توجهی به درستی و دقت نظرسنجی‌ها می‌کند. رابرت کاهالی از گروه ترافالگار خاطرنشان کرد که چگونه کار آن‌ها برای ایجاد حداقل نمونه‌های آماری به اندازه ۱۰۰۰ رأی دهنده با دشواری رو به رو شده است. ترافالگار یکی از موفق‌ترین شرکت‌های نظرسنجی در سال ۲۰۱۶ بود و همین میزان جامعه آماری‌اش هم منجر به موقیت گردید. نظرسنجی‌هایی با جامعه آماری ۴۰۰، ۵۰۰، ۶۰۰ نفر برای یک ایالت چندان صحت زیادی ندارد.

سوم، محتوای چرخه اخبار فعلی. آنچه در یک لحظه خاص از زمان در جریان است، می‌تواند بر نگرش رأی دهندگان، به ویژه در ایالات در حال چرخش تأثیر بگذارد. به عنوان مثال، افشای اخیر نامه‌های مخفی پسر بایدن در لپ تاپ وی می‌تواند تاثیر آنی بر تصمیم رای دهندگان بگذارد. علاوه بر این، اگر بهبود اقتصادی ادامه یابد، خبر‌های خوب ممکن است باعث شود تا باد به پرچم ترامپ بوزد. مسلماً هیچ نظرسنجی کامل نیست. به همین دلیل است که ریئل کلیئر پولتیک RealClearPolitics سعی دارد خطای نظرسنجی‌ها را نیز در نظر بگیرد. در اینجا، بسیاری از نظرسنجی‌ها در درجه اول اشتباهی مشابه را تکرار می‌کنند، بنابراین میانگین همچنان برخی از تعصبات موجود را منعکس می‌کند.

گالوپ اخیراً یک نظرسنجی انجام داد که نشان می‌دهد ۵۶ درصد از پاسخ دهندگان معتقدند که وضعیت اقتصادی آن‌ها نسبت به چهار سال پیش بهتر است، این میزان رضایت با توجه به شرایط دشوار کنونی واقعا قابل قبول است. ما کمی عمیق‌تر در داده‌های گالوپ دقیق شدیم و ۸ ایالت ذکر شده را بررسی کردیم. با این بررسی‌ها در می‌یابیم که ایالت‌هایی که نسبت بالاتری از افراد شرکت کننده را داشتند رای کمتری به بایدن داده‌اند. نکته جالب‌تر اینکه فاصله زیادی بین درصد افرادی که می‌گویند شرایط بهتر شده و درصدی که می‌گویند به بایدن رأی می‌دهند وجود دارد. به عنوان مثال، این فاصله در پنسیلوانیا ۵.۳ درصد است.

علاوه بر این، اگر به ترکیب رای دهندگان در پنسیلوانیا نگاه کنیم، الگوی مشابهی را می‌بینیم. از ماه مه ۴۲۷، ۸۰۳ دموکرات بیشتر از جمهوری‌خواهان در این نظرسنجی‌ها شرکت کردند، اما این اختلاف تا ماه اکتبر به ۸۵۳، ۷۰۰ نفر کاهش یافته است. همزمان روند‌های مشابه‌ای در کارولینای شمالی و فلوریدا در حال وقوع است. ما وانمود نمی‌کنیم که همه پاسخ‌ها را داریم، اما به هر حال می‌توانیم به برخی سوالات جواب دهیم. مثلا اینکه مردم واقعاً چه احساسی دارند؟ وقتی که پاسخ دهندگان بدانند به چه چیزی پاسخ می‌دهند، نظرسنجی‌ها عالی هستند، اما در غیر این صورت می‌توانند گمراه کننده باشند.

چرا در ایران برای سلامتی ترامپ دعا کردند

حاکمان بیندیشند که چه کرده‌اند که برخی در ایران برای سلامتی ترامپ دعا می‌کنند چون فکر می‌کنند با فشارهای ترامپ، اصلاحات اساسی انجام می پذیرد

به گزارش اقتصاد نگار؛ محمد فاضلی، عضو هیئت علمی دانشگاه بهشتی نوشت:

این‌که دونالد ترامپ در بیمارستان به علت بیماری کرونا بستری شده عجیب نیست، هر کسی از جمله رئیس‌جمهور هر کشوری ممکن است بیمار شود؛ اما این‌که کسانی در کشور ایران از میان مردمی که بیشترین خسارات به زندگی‌شان از دوران ریاست جمهوری ترامپ رسیده است دعاگویان برای او سلامتی آرزو کنند خیلی عجیب است. من از صبح کسانی را دیده‌ام که آرزو می‌کنند ترامپ سالم از بیمارستان مرخص شود.

دسته اول دعاگویان ترامپ اغلب مردم عادی هستند که فکر می‌کنند اگرچه ریاست جمهوری ترامپ و بازگرداندن تحریم‌ها و فشار حداکثری خسارات وحشتناکی به اقتصاد ایران وارد کرده و زندگی برای مردم سخت شده، اما امیدی هم به اصلاح در داخل نیست و مگر فشارهای خارجی پنجره‌ای به اصلاحات اساسی اقتصادی، تجدیدنظر در شیوه‌های حکمرانی و بازگشتن از مسیرهای نادرست باز کند.

دسته دوم دعاگویان سلامت آقای ترامپ کسانی هستند که فکر می‌کنند مرگ احتمالی او از کرونا، بخت پیروزی جو بایدن را افزایش می‌دهد، و گشایش در وضعیت اقتصادی و حتی اثر روانی این پیروزی، اوضاع دولت حسن روحانی را بهبود می‌دهد و این چیزی نیست که آن‌ها دوست داشته باشند.

من فکر می‌کنم «تحریم و فشار سبب اصلاح در داخل نمی‌شود؛ بلکه اصلاح و بازنگری در داخل است که زمینه‌ساز ورود به فرایندی می‌شود که رفع تحریم و فشار می‌تواند در میان‌مدت و درازمدت نتیجه‌اش باشد.» بنابراین تعلق خاطری به هر دو گروه دعاگوی سلامت آقای ترامپ ندارم، و چون سرنوشت را در داخل جست‌وجو می‌کنم، مرگ و زندگی آقای ترامپ برایم مساوی است؛ اما این وضعیت یک سؤال بزرگ پیش روی حاکمان ما قرار می‌دهد.

حاکمان نباید با خود بیندیشند که چه کرده‌اند تا دسته اول دعاگویان را به این نقطه رسانده‌اند که برای پیدایش گشایشی در زندگی امروز و چشم‌انداز آینده خود، به اعمال فشارهای دشمن‌شان امید ببندند؟ و باز نباید از خود بپرسند چه شده و مناقشه قدرت و منافع به کجا رسیده که دسته دوم دعاگویان سلامت ترامپ بیم آن دارند که نکند مرگ او به گشایش در احوال دولت مستقر و بهبود وجهه آن منجر شود؟

کاش مؤسسه نظرسنجی داخلی معتبری نظر ایرانیان را درباره سلامت آقای ترامپ و انتخاب مجدد او به ریاست جمهوری می‌پرسید و تصویری از کمیت دو دسته دعاگویان پرزیدنت ایالات متحده آمریکا در ایران به دست می‌داد. تحلیل چنین داده‌ای نتایج جالبی خواهد داشت.

مرگ و زندگی آقای ترامپ برای جهان مهم است، اما شیوه و معنای مهم‌ بودن آن برای ما ایرانیان، حاوی پرسش‌ها، راه‌های نرفته، بایدها و نقصان‌های بسیار است؛ این گویی مهم‌ترین مرگ و زندگی یک مقام خارجی است که تاریخ معاصر ما را به پرسش می‌گیرد.