نگرانی از بحران بی اعتمادی به نظام انتخابات آمریکا

مهم نیست چه کسی در انتخابات ریاست جمهوری امسال آمریکا پیروز می‌شود، مهم این است که نیمی از آمریکایی‌ها معتقدند این انتخابات بسیار ناعادلانه برگزار شد.

واشنگتن اگزمینر نوشت: با توجه به دودستگی ایجاد شده در جامعه آمریکا درباره صحت انتخابات و قوانین و نحوه عملکرد مقامات انتخاباتی، مردم آمریکا دیگر به سیستم انتخاباتی کشورشان اعتمادی ندارند.

در پایگاه اینترنتی این نشریه آمریکایی آمده است: این احساس را حامیان ترامپ به طور ویژه‌ای احساس می‌کنند. بر اساس نظرسنجی مشترک اخیر یوگاو/اکونومیست، ۸۶ درصد از حامیان ترامپ بر این عقیده اند که جو بایدن، نامزد دموکرات، به طور مشروع در این انتخابات پیروز نشد.

با این حال، همین رای دهندگان به توانایی ترامپ در تغییر نتیجه انتخابات نیز اطمینانی ندارند. فقط ۶۲ درصد از رای دهندگان جمهوری خواه گفتند مبارزه قانونی ترامپ به وی در ماندن در کاخ سفید کمک خواهد کرد.

هفتاد و سه درصد از حامیان ترامپ گفتند دیگر به سیستم انتخاباتی کشورشان اعتمادی ندارند و شاید هرگز از نتیجه واقعی این انتخابات مطلع نشوند.

این منبع نوشت: حتی مسئله نگران کننده‌تر این است که کمتر از نیمی از آمریکایی‌ها پیش بینی می‌کنند اگر بایدن رئیس جمهور بعدی آمریکا باشد، انتقال قدرت به صورت مسالمت آمیز صورت خواهد گرفت.

آن‌ها می‌گویند اگر مردم نتوانند اعتماد کنند که آرای آن‌ها به درستی شمرده خواهد شد یا مقامات انتخاباتی صادقانه عمل خواهند کرد، چرا رای بدهند؟ اگر در انتخابات تقلب می‌شود، چرا در سیاست مشارکت کنند؟

اگر ترامپ نیز در این انتخابات پیروز می‌شد، حامیان بایدن هم دقیقا چنین حسی داشتند. در واقع، رفتار دموکرات‌ها مانند استیسی آبرامز و هیلاری کلینتون، زمانی که به ترتیب در سال ۲۰۱۶ و ۲۰۱۸ در انتخابات شکست خوردند نیز دقیقا به همین صورت بود و این ثابت می‌کند که رفتار حزب دموکرات نیز اگر نتایج به نفع آن‌ها نباشد فرق چندانی با رفتار جمهوری خواهان ندارد.

نویسنده این تحلیل نوشت راه حل این مشکل بیشتر فرهنگی است تا سیاسی. اما برای رفع این نارضایتی که آمریکایی‌ها اکنون تجربه می‌کنند، چند گام سیاسی می‌توان برداشت: قوانینی را تصویب کنند که کارآمدتر باشد، پایان زمان رای گیری و رسیدن آراء پستی به طور سختگیرانه‌ای اعمال شود تا ۵ روز پس از انتخابات، رای‌ها از راه نرسند و در همه مراحل انتخابات با رای دهندگان ارتباط برقرار شود و شفاف سازی شود.

ترامپ این بار باخت اما یک صدای قوی باقی خواهد ماند

رئیس اندیشکده شورای روابط خارجی آمریکا در یادداشتی می نویسد: ترامپ همچنان یک صدای قوی خواهد بود بویژه اگر او جلوی چشم مردم باقی بماند (که احتمالا همین گونه است). وی چهار سال دیگر، نفوذ قابل ملاحظه ای در انتخاب نامزد جمهوریخواهان خواهد داشت.

ریچارد هاس نوشته است: مشارکت در انتخابات به رغم محدودیت های فیزیکی ناشی از ویروس کرونا بالا بود. خشونت در پایینترین حد خود قرار داشت و اعلام پیروزی ترامپ و همینطور درخواست هایش برای توقف شمارش آراء شنیده نشد. می شود گفت که کلان رای هر دو نامزد، یکسان بود و شگفت نیست که این شکاف، احتمالا به شکل گیری حاکمیتی دچار شکاف بیانجامد.

اگر روندهای کنونی ادامه یابد، دموکرات ها مجلس نمایندگان را خواهند داشت و جمهوریخواهان سنا را. دولت به یک حزب و قانونگذاری تقریبا به حزب دیگر واگذار می شود. هیچ پیروزی یکپارچه ای در کار نبود. ترامپ هم پنج میلیون رای بیش از 2016 به دست آورد یعنی دومین رایی که هر رئیس جمهوری در تاریخ آمریکا به دست آورده و بیش از هر رایی که یک رئیس جمهور پیروز در گذشته به دست آورده است. تقریبا نیمی از افرادی که حق رای داشتند، به ترامپ رای دادند.

بنابراین، ترامپ همچنان یک صدای قوی خواهد بود بویژه اگر او جلوی چشم مردم باقی بماند (که احتمالا همین گونه است). وی چهار سال دیگر، نفوذ قابل ملاحظه ای در انتخاب نامزد جمهوریخواهان خواهد داشت. اکنون، حزب جمهوریخواه، جایگاه نیرومندتری در قیاس با زمان جورج دابلیو بوش یا رونالد ریگان خواهد داشت و ترامپیسم – که همان پوپولیسم روز آمریکاست – یک نیروی پرقدرت باقی خواهد ماند.

درست است که ادعاهای ترامپ درباره تقلب در انتخابات، چندان جدی گرفته نشد اما بسیاری از طرفدارانش، مشروعیت ریاست جمهوری جو بایدن را نخواهند پذیرفت. بسیار محتمل است که ترامپ هرگز به پیروزی بایدن اذعان نکند چه رسد به اینکه در مراسم سوگند او شرکت کند. به قول ویل روجرز، ترامپ هرگز با یک عرف و نُرم روبه رو نشد مگر آنکه آن را شکست.

ریچارد هاس» می نویسد: اوضاع امروز ایالات متحده آمریکا، بسیار شبیه حال و روز شورای امنیت سازمان ملل است. بسیاری توافق دارند که سامانه کنونی این شورا، عمیقا ناقص است و جهان را نمایندگی نمی کند اما امکان دستیابی به توافقی بر سر اصلاح آن هم وجود ندارد چرا که هرگونه اصلاحی به سود برخی و به زیان برخی دیگر است.

این وضعیت، کار حاکمیت و مدیریت کشور را دشوار می کند. در اینجا نقش رهبر جمهوریخواهان سنا و همکاری او با جو بایدن نقشی کارساز خواهد داشت و بایدن برای این کار باید امتیاز بدهد، چیزی که با مقاومت اعضای ایدئولوژیک حزب دموکرات روبه رو خواهد شد.

شبحِ ترامپ درکمین آمریکای‌ بایدن است

روزنامه فایننشنال تایمز نوشت: درس واقعی از انتخابات روز سه شنبه این بود که ایالات متحده تقریباً غیرقابل کنترل است.

این روزنامه در گزارشی با عنوان «بایدن در خطر اردک لنگ شدن است» نوشت: آسیب روحی لیبرال‌ها ممکن است برای مدت کوتاهی با این موضوع التیام یابد که «جو بایدن» بالاترین میزان رای را در تاریخ ریاست‌جمهوری آمریکا کسب کرده است ـــ [البته] این تا زمانی است که دریابند دونالد ترامپ در جایگاه دوّم تاریخ ایستاده است. آرای وی حتی از بالاترین میزان رای اوباما در سال ۲۰۰۸ نیز پیشی گرفت. درسِ واقعی از ثبت رکورد میزان مشارکت در انتخابات روز سه‌شنبه این بود که آمریکا تقریباً «دوپاره» است.

سوال این است که بایدن در این وضعیت چه‌کار می‌تواند بکند؟ پاسخ آن بسیار کمتر از حدی است وی بدان امید داشت. جدا از ناراحتی بابت نتایج انتخابات، جمهوری‌خواهان کنترل مجلس سنا آمریکا را بدست خواهند گرفت. سه‌شنبه شب، امید به تغییر تاریخی را در ترقی‌خواهان آمریکا از بین برد. شانسی وجود ندارد که بایدن قادر باشد اهریمن سنا را از میان ببرد، مناطقی نظیر «پورتوریکو» و «واشینگتن دی.سی» را به مجموع ایالات آمریکا اضافه کند و یا سطح دادگاه عالی را ارتقاء دهد. درصورتی که یک کرسی خالی در دیوان عالی آمریکا ایجاد شود (درحال حاضر ۶ به ۳ ترکیب دادگاه عالی به نفع جمهوری‌خواهان است)، «میچ مک‌کانل» سناتور جمهوری‌خواه و رهبر اکثریب مجلس سنا آمریکا به راحتی می‌تواند در مقابل نامزد موردنظر «جو بایدن» مانع ایجاد کند. بهترین حالتی که بایدن می‌تواند به آن امید داشته باشد، یک بسته محرک مالی متعادل است ـــ مجلس نمایندگان آمریکا بسته محرک مالی به ارزش ۲.۲ تریلیون دلار را تصویب کرده که منشاء اختلافات عمیقی میان جمهوری‌خواهان و دموکرات‌هاست. بیش‌بینی شده است که مجلس سنا به اکثریت «میچ مک‌کانل» با این بسته مالی مخالفت کند.

در همین حال [و با قطعی شدن پیروزی]، بایدن مجبور خواهد بود با مستاجر فعلی کاخ سفید مبارزه کند. اگر بایدن با سایه «اردک‌ لنگ» شدن مواجه شود، این تهدید وجود دارد که ترامپ وضعیت را به گونه‌ای دیگر رقم بزند ـــ اردک زخمی که آماده حمله است. [اردک‌ لنگ اصطلاحی است که در ادبیات سیاسی به فردی گفته ‌می‌شود که در مسیر انجام وظایف کاری با موانع روبه‌رو است.]

احتمال قبول شکست توسط «دونالد ترامپ» بسیار ضعیف است. او می‌تواند ایالاتی که در آن با فاصله کمی باخته است را برای هفته‌ها درگیر دعوی حقوقی و بازشماری آرا کند. بعید است در طول ۱۱ هفته باقی‌مانده از دوران ریاست‌جمهوری و دوره انتقال قدرت [تا ژانویه/دی] دست همکاری به سمت رقیب دموکرات خود دراز کند.

«جو بایدن» باید برای شرایطی آماده شود که از قبل ارزیابی برای آن نکرده است. این امر می‌تواند عواقبی به‌دنبال داشته باشد. به عنوان نمونه، جای تردید است که ترامپ اسناد تحقیقات روی واکسن کرونا را برای بایدن باقی بگذارد. بهترین حالتی که بایدن می‌تواند به آن امید داشته باشد، این است که ترامپ به‌آرامی اسناد کاخ سفید را در خردکن بریزد[!]

ریاست‌جمهوری بایدن با این خطر مواجه است که بین دو نیری آشتی‌ناپذیر گرفتار شود ـــ جریان چپ دموکرات و ترامپیست‌های یک‌دنده از جریان راست. واقعیت درمورد “شکست احتمالی ترامپ با فاصله آرای بسیار کم از بایدن” این است که هیچکدام از همپالگی‌هایش سرنوشتی او را نداشتند. سناتور «لیندسی گراهام» از ایالت کارولینای شمالی، به راحتی مجدداً انتخاب شد. «میچ مک‌کانل» هم همینطور. ممکن است که دمکرات‌ها کرسی‌های مجلس نمایندگان را از دست بدهند. جمهوری‌خواهان جدیدالورود از ترامپ هم ترامپیست‌تر هستند. یکی از افراد «تیلور گرین» از حامیان جنبش موسوم به «کیواِنان | QAnon» است ـــ [این جنبش معتقد به تئوری توطئه است و براین باورند که توطئه‌ای پنهان علیه دونالد ترامپ و هواداران او در جریان است.] فرصتی که در این انتخابات برای پایین کشیدن تب جمهوری‌خواهان بود، از بین رفت.

بایدن چه‌‌کار می‌تواند بکند؟ پاسخ کوتاه به پرسش این است که او تلاش خواهد کرد آمریکایی‌های میانه‌رو را پیدا کند که به‌نظر می‌رسد دیگر وجود ندارد. هرگونه مصالحه با مک‌کانل، جریان چپ حزب دموکرات را با بایدن بیگانه خواهد کرد. این موضوع دست برتر را به «مک‌کانیل» می‌دهد. برخی از موضوعات نظیر طرح فدرال کروناویروس می‌تواند با یک دستور اجرایی انجام شود. انتصابات مهم باید به تایید جمهوری‌خواهان برسد. انتظار می‌رود که بایدن حداقل یک یا دو کرسی از کابینه خود را به جمهوری‌خواهان بدهد. جریان چپ حزب دموکرات از این موضوع بیزار خواهد بود.

در پایان مقاله فایننشنال تایمز آمده است: بایدن تنها در حوزه سیاست خارجی آزادی عمل خواهد داشت. جهانیان بیش از آمریکایی‌ها تغییرات در حاکمیت آمریکا را احساس خواهند کرد. بایدن احتمالاً نیمی از آنچه ترامپ انجام داده است را به حالت سابق برمی‌گرداند. بایدن مجدداً به پیمان تغییرات اقلیمی پاریس، سازمان بهداشت جهان و احتمالاً *توافق هسته‌ای رژیم ایران ملحق خواهد شد. اما اقبال او برای افزایش حداقل دستمزد در ایالات متحده نزدیک به صفر خواهد بود. افزایش نرخ مالیات در قبال ثروتمندان آمریکا در دستور کار نیست. شبح ترامپ در کمین آمریکای بایدن خواهد بود.