دوختن لبها و اعتصاب غذای یک زندانی در زندان ارومیه
خبرگزاری هرانا – یک زندانی در زندان ارومیه از امروز سهشنبه ۲۷ آبانماه با دوختن لبهایش اعتصاب غذا کرد. باگذشت ۱۸ روز از پایان دوره محکومیت ۱ ساله از آزادی این زندانی ممانعت به عمل آمده است و اعتصاب غذای وی با طرح خواسته آزادی از زندان صورت گرفته است.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، امروز سهشنبه ۲۷ آبانماه ۱۳۹۹، یک زندانی در زندان ارومیه با دوختن لبهایش اعتصاب غذا کرد.
هویت این زندانی “حجت کاظم نژاد از خوابگاه ۱-۲ زندان ارومیه” توسط هرانا احراز شده است.
آقای کاظم نژاد از بابت اتهام نزاع دسته جمعی به ۱ سال حبس تعزیری محکوم شده بود و هم اکنون باگذشت ۱۸ روز از پایان دوره محکومیت از آزادی وی ممانعت به عمل آمده است. اعتصاب غذای این زندانی با طرح خواسته آزادی از زندان صورت گرفته است.
گفته میشود که دادگاه در پاسخ به پیگیریهای این زندانی و خانوادهاش مدعی شده پرونده وی گم شده است.
حجت کاظم نژاد، ۳۳ ساله، متاهل در خوابگاه ۱_۲ زندان ارومیه بسر میبرد.
بسیاری از زندانیان در ایران به عنوان آخرین راه برای رسیدن به خواستههایشان دست به اعتصاب غذای اعتراضی میزنند. بسیاری از این اعتصابها در اعتراض به عدم رسیدگی به مشکلات پرونده، مراعات نشدن حقوق زندانی و یا بازداشتی و بلاتکلیفیهای بلندمدت بوده است.
دوستداشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»