همسر نسرین ستوده، وکیل دادگستری و فعال حقوق بشر زندانی که به‌خاطر ویروس کرونا به مرخصی رفته بود، روز چهارشنبه ۱۲ آذر اعلام کرد که در پی تماس مسئولان زندان، نسرین ستوده باید به زندان قرچک بازگردد.
رضا خندان، همسر نسرین ستوده، در صفحه توئیتر خود نوشت: «با وجود اینکه پزشکی قانونی مرخصی نسرین را دو هفته دیگر تمدید کرده بود، امروز اعلام کردند که او باید به زندان (قرچک) برگردد».
خانم ستوده از ۱۷ آبان با تودیع وثیقه برای پیگیری معاینات بیماری قلبی از زندان قرچک به مرخصی رفت و پس از آن همسرش خبر داد که برای پیگیری معاینات ابتدا تست کرونا داد و نتیجه‌اش مثبت شد.
نسرین ستوده که با اتهامات سیاسی به ۳۳ سال حبس و ۱۴۸ ضربه شلاق محکوم شده است، اخیراً از زندان اوین به زندان قرچک منتقل شده بود.
او دقایقی پیش از بازگشت به زندان قرچک ورامین به رادیو فردا گفت که پزشکی قانونی روز دوشنبه به او گفته است که تا دو هفته دیگر همچنان ناقل است.
خانم ستوده که در راه زندان قرچک ورامین بود گفت: پزشکی قانونی به من گفت که تا دو هفته دیگر همچنان ناقل هستی و مدت ناقل بودن را پزشکان شش هفته قرار داده‌اند. حتی به من گفت توی فضای خانه وقتی از اتاق خودت درآمدی با ماسک بگرد. ولی اینکه به من بگویند مرخصی را تمدید می‌کنیم یا نه، چیزی به من نگفت. وقتی گفت ناقل هستی یعنی به هرحال من باید توی خانه بمانم».
امروز پیامی از طرف خود نسرین ستوده نیز منتشر شد که در آن با بیان اینکه به دلیل بیماری کرونا، نتوانسته فرزندانش را در آغوش بگیرد، تأکید کرده است که «وظیفه دارم نگرانی خود را در مورد وضعیت احمدرضا جلالی اعلام کنم و از همه‌ی کسانی که امکان برای حمایت دارند، بخواهم تا به وضعیت پرونده‌ی او توجه نمایند».
فرزندان ما نباید میراث دار سکوت ما باشند
“نسرین” مستندی جهانی دربارۀ مبارزات یک زن در دفاع از حقوق مردم ایران
“نسرین” نام مستندی است ساختۀ “جف کافمن” که به زندگی و تلاش های روزمرۀ وکیل زندانی ایرانی، نسرین ستوده اختصاص یافته و برای اولین بار در بخش فیلم های مستند جشنوارۀ سینمایی “گلوب” در آمریکا به نمایش درآمده است.
به گزارش رادیو فرانسه، این فیلم در ایران تهیه شده و به دلایل امنیتی نام تهیه کنندگان آن اعلام نشده است. کارگردان فیلم امیدوار است که این فیلم توجۀ جامعۀ جهانی را نسبت به سرنوشت نسرین ستوده، حقوقدان و مدافع حقوق بشر که هم اکنون در زندان اوین به سر می برد، جلب کند. “جف کافمن” گفته است : “رژیم ایران برای خاموش کردن خانواده ها از جمله خانوادۀ نسرین ستوده از سیاست فشار استفاده می کند، اما، از نظر نسرین ستوده و همسر وی، رضا خندان، سکوت دشمن پیشرفت است.”
“جف کافمن” تصریح کرده است که در سال های گذشته شرایط تهیه فیلم در ایران کاملاً تغییر کرده است و فیلم “نسرین” به یاری افرادی معدود و با رعایت همۀ احتیاط های لازم خلق شده است و آنان که در تهیه این فیلم شرکت کرده اند خطرات را بسیاری را پذیرفته اند.
فیلم “نسرین” روایت تلاش های خستگی ناپذیر و روزمرۀ وکیلی است که در دفاع از کودکان، این اولین قربانیان بهره کشی و سوءاستفاده های جنسی در ایران، پدران به قتل رسیده، “اقلیت های دینی” و زنانی که حجاب اجباری حکومت اسلامی ایران را برنمی تابند دمی از پای نمی نشیند.
“نسرین” سرسختی یک زن حقوقدان در دفاع از حقوق موکلانش در مقابل دستگاه قضائی ایران، تصمیم های ناباورانۀ قضات جمهوری اسلامی و ناامیدی خانواده هایی را به تصویر می کشد که بستگان شان تحت شکنجه در زندان های جمهوری اسلامی ایران جان باخته اند.
در بحبوحۀ اعتراض های سراسری زمستان سال ٩٦ نسرین ستوده پیش از آنکه به خاطر دفاع از زنان معترض به حجاب اجباری در ایران از نو راهی زندان اوین شود، می گفت : “هر چند اعتراض ها و جنبش جاری به نتایج مورد انتظار نرسیده، اما، تجربه و دستاوردی برای نبردهای آینده به شمار می روند و به همین خاطر باید بگویم که حق دارم احساس خوشبختی کنم.”
نسرین ستوده که در این مستند غالباً حین رانندگی به پرسش ها پاسخ می دهد، از جمله می گوید : “باید عقایدمان را بگوئیم و مطالبات خود را مطرح کنیم. باید در کارمان پایداری و استمرار نشان داده و محکم بایستیم. فرزندان ما نباید میراث دار سکوت ما باشند. همۀ گروه ها و افراد باید از بند ترس و تهدید نجات یابند… جوانان کشور ما می خواهند نوع پوشش خود را انتخاب کنند، موسیقی دلخواه خود را گوش کنند و دوستان مورد علاقۀ خود را برگزینند و خلاصه اینکه سرنوشت خود را در دست بگیرند. اما، امروز همین جوانان هستند که سرکوب می شوند.”
