جزو کشورهای ضعیف در پیشگیری از سوختگی هستیم
رئیس بیمارستان سوانح سوختگی مطهری با بیان اینکه هزینههای سوختگی در کشور سرسام آور است، گفت: هر فرد دچار سوختگی در بیمارستان دولتی باید ۱۰۰ تا ۱۵۰ میلیون تومان هزینه بستری شدن در بیمارستان را بپردازد. اگر بیمار دچار سوختگی در آی سی یو بیمارستان بخش خصوصی بستری شود، این هزینه به یک میلیارد هم می رسد.ده مردهای افزود: ۷۵ درصد موارد پیشگیری از سوختگی مربوط به سایر ارگانها و نهادهاست و وزارت بهداشت، فقط ۲۵ درصد سهم دارد.
وی افزود: این آمار سوختگی برای ایران خیلی زیاد است و جزو کشورهای ضعیف در پیشگیری هستیم. در حالی که ۹۰ درصد موارد سوختگی قابل پیشگیری است.
او با انتقاد از بیمهها که به درستی نیازهای بیماران سوخته را پوشش نمیدهند، ادامه داد: هزینه پانسمان فرد سوخته بعد از مرخص شدن از بیمارستان، ۵۰۰ تا ۶۰۰ هزار تومان است که بیمهها فقط یک سوم آن را تقبل میکنند.
ده مردهای تصریح کرد: ایجاد یک تخت سوختگی در بیمارستان حدود ۵ میلیارد تومان هزینه دارد. در حال حاضر اتاقهای بیمارستان شهید مطهری ۵ تخته است و همین مسئله باعث انتقال عفونت میشود.
رئیس بیمارستان مطهری، با اشاره به هزینههای بالای دوران پس از بیمارستان برای بیماران سوخته، گفت: قیمت یک نوع پماد الان حدود ۳۰ دلار است که قبلا با ارز دولتی وارد میشود و بیماران میتوانستند آن را تهیه کنند اما حالا با ارز آزاد وارد میشود و بیماران توان تهیه آن را ندارند.
او بیان کرد: بیماران سوخته باید روزانه یک عدد پماد استفاده کنند. لباس بیماران دچار سوختگی در حال حاضر حدود ۱۰ تا ۱۵ میلیون تومان است که فقط ۵ درصد بیماران، توان خرید آن را دارند.
دوستداشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»