در پی انتشار خبر سیلی خوردن یک زن افغان از یک «مامور انتظامی» در یک اردوگاه پناهجویان در استان تهران (فیلم زیر)، دو تن از مقام‌های شورای امنیت ملی افغانستان به این خبر واکنش نشان دادند.
به گفته برخی کاربران این زن افغان جهت پیگیری کارهای فرزندش به اردوگاه عسکرآباد تهران مراجعه کرده که در جریان آن با این برخورد مامور نیروی انتظامی مواجه می‌شود.
به گزارش رادیو فردا، عبدالکبیر واثق، مشاور سیاسی و مردمی شورای امنیت ملی افغانستان درباره این خبر نوشت «شرم باد بر مردی و بر رژیمی» که بر روی زن دست بلند می‌کند.
او با اشاره به مصاحبه اخیر وزیر خارجه ملاها خطاب به حکومت جمهوری اسلامی گفت: «شما از میزبانی و مهمانداری گفتید، شما لاف از حقوق زن در اسلام می‌گوید، شما از همسایگی خوب بیان می‌کنید، همین است منت و رفتار ذلت‌تان.
جاوید فیصل، مشاور امور استراتژیک شورای امنیت ملی افغانستان، نیز خطاب به ظریف، این سوال را مطرح کرد که «آیا از مهمانداری که یاد کردید، همین است.
پاسداران ظالم به ما شلیک کردند و پسر من را کشتند
گزارش قبلی: بر اساس اظهارات شاهدان نجات یافته، یک سرهنگ نیروی انتظامی از مهجران افغانی که به امید یافتن لقمه نانی رو به مرزهای ایران آورده بودند، پرسید:
برای چه به اینجا آمده‌اید!
گفتند: از شدت فقر و گرسنگی
سرهنگ انتظامی زهرخندی زد و گفت:
الآن چنان گرسنگی به شما نشان بدهیم که تا عمر دارید سیر سیر خواهید بود و احساس گرسنگی نخواهید کرد
سپس دستور داد آنها را با طناب ببندند و با ضرب و شتم به داخل رودخانه هریرود بیندازند. دستور او بی‌کم و کاست اجرا شد. دقایقی بعد ۵۷انسان بی‌گناه که تنها جرمشان پناه آوردن به مرزی دیگر از شدت فقر و گرسنگی بود، به داخل آب افتادند. آنها تنها مخیر بودند بین مرگ با گلوله یا غرق شدن در آب رودخانه یکی را انتخاب کنند. بلند شدن صدای گلوله و تهدیدهای پی در پی تردیدی برایشان باقی نگذاشت که تسلیم آب شوند؛ زیرا ممکن بود دل آب به رحم آید و جان گرسنه و رنجورشان را به آنها ببخشد.
بخش دری دویچه‌وله آلمان با یکی از شاهدان این ماجرا گفت‌وگو کرده است. او که خود شاهد حادثه به آب انداختن کارگران مهاجر افغان بوده و پسرش را هم در این حادثه از دست داده است، گفت: پسر من ۱۷ ساله بود. ما بیکار بودیم و به خاطر کار ایران رفتیم. قصد داشتیم از منطقه کنده سوخته ولسوالی گلران وارد ایران شویم. مسیر راه خیلی شلوغ بود، هنوز ۲۰۰ متر تا مرز ایران فاصله داشتیم اما نیروهای امنیتی ظالم ایران به ما شلیک نمودند و پسر من را کشتند.
به گفته این شاهد عینی، از ۵۳ تن از کارگران افغان تنها ۱۲ تن از آنها توانستند خود را از آب نجات دهند و اجساد هفت تن دیگر را از آب بیرون کشیدند، اما بقیه در هریرود میان ایران و افغانستان ناپدید شده‌اند.
مشاهده آثار شکنجه بر اجساد مهاجران افغان
فرماندار یکی از شهرهای ولایت هرات در افغانستان می‌گوید از بین افغان‌هایی که با ارعاب پاسداران مرزی در هریرود غرق شدند تاکنون ۱۸ جسد کشف شده و آثار شکنجه بر این اجساد دیده می‌شود.
عبدالغنی نوری، فرماندار شهرستان گُل‌ران در افغانستان که با ایران هم‌مرز است، به خبرگزاری فرانسه گفت از بین ۵۵ افغان که وادار شدند به هریرود بپرند تاکنون اجساد ۱۸ تن از آب گرفته شده و سرنوشت ۶ نفر هم نامعلوم است.
این مقام افغانستان گفت بر بدن این اجساد آثار ضرب و جرح و شکنجه دیده می‌شود و بر اساس گفته‌های بازماندگان و آثاری که بر روی اجساد هست، پاسداران مرزی ابتدا آنها را با کابل و سیم برق زده‌اند و سپس با تیراندازی آنها را واداشته‌اند که به داخل رودخانه بپرند.
ساعاتی پیش از انتشار سخنان فرماندار گُل‌ران، یک نماینده پارلمان افغانستان تعداد افغان‌هایی را که به داخل ایران رفته بودند ۵۷ تن ذکر کرده و گفته بود ۴۵ تن از آنان غرق شده‌اند.
حبیب‌الله پدرام، نماینده ولایت هرات در پارلمان افغانستان هم، به رویترز گفته: از گروه ۵۷ نفره‌ای که وادار شدند به هریرود بپرند فقط ۱۲ تن جان سالم به در بردند.
در همین حال اشرف غنی رئیس جمهور افغانستان در واکنش به این جنایت پاسداران، یک هیات ده نفره را مامور رسیدگی و تحقیق پیرامون قتل و شکنجه افغانها توسط پاسداران کرد.
این رخداد واکنش دولت آمریکا را نیز به دنبال داشته است. مایک پومپئو، وزیر خارجه آمریکا، روز چهارشنبه گفت که از دیدن گزارشاتی مبنی بر شکنجه و غرق کردن مهاجران افغان توسط مرزبانان پاسدار شوکه شده است.
یک عضو مجلس نمایندگان افغانستان، با تائید این خبر گفته: شکنجه، قتل و به آب انداختن بیش از ۵۰ کارگر افغان توسط مرزبانان حکومت ایران یک جنایت نابخشودنی است.
