بچه‌های آخوندها هم طعم نداشتن اینترنت را چشیده اند؟

کرونا، ویروسی که با آمدنش گرد و خاکی حسابی به پا کرد، بازارها را به تعطیلی کشاند، دورهمی ها برگزار نشد، سالن های ورزشی خالی از ورزشکاران و رستوران ها بدون مشتری شد . هیچ وقت کسی فکرش را هم نمی کرد که روزی برسد که اینگونه همه چیز سخت شود از خرید گرفته تاحتی خوردن خوراکی های کنار خیابان .همه اینها یک طرف و مشکل نبود اینترنت هم یک طرف . این موضوع شاید در روزهایی که خبری از کرونا نبود مشکلی پیش نمی آورد اما اکنون تبدیل به معضلی بزرگ برای بخشی از مردم در کشور شده است و ما بین همه این شلوغی ها جا دارد به این نکته توجه کنیم شاید اگر در گذشته مسئولان به این فکر بودند که به موقع اینترنت را به بخش های دور دست برسانند امروز این مشکل دامن بسیاری از مردم را نمی گرفت

برخی از دانش آموزان فکر چاره کرده و برای حاضر شدن در کلاس هایشان مسیرهای زیادی را طی می کنند تا به نقطه ای برسند که اینترنت یا گوشی آنتن داشته باشد که این خود مشکلات زیادی دارد. گاهی حتی در طول روز چندین بار مسیرهای رفته را دوباره باز می گردند تا دوباره تصاویر تکالیف انجام داده را بصورت مجازی برای معلم خود ارسال کنند.

با توجه به آمار بالای مناطق روستایی و عشایری در استان کهگیلویه و بویراحمد ، بی شک شاهد محرومیت بسیاری از دانش‌آموزان ساکن این مناطق از آموزش‌های مجازی خواهیم بود که رفع این مشکل می‌طلبد تمهیدات و اقدامات لازم از سوی مسئولان مربوط در این خصوص انجام شود.برای مثال استان کهگیلویه و بویراحمد بیش از ۱۶۶ هزار دانش آموز دارد که ۳۴ درصد از این تعداد در روستا‌ها و چهار درصد نیز در مناطق عشایری، شرایط سختی برای تحصیل به صورت آنلاین در این روز‌های کرونایی دارند.

برخی دانش‌آموزان مناطق محروم این استان درباره مشکلات اینترنت و شبکه شاد می گویند: از زمانی که کرونا آمد و ما مجبور به خانه نشینی شدیم روش درس خواندن ما هم تغییر کرد در این میان همه چیز داشت فراموش مان می‌شد که اعلام کردند کلاس های درس در شبکه آموزش سیما برقرار شده، ولی شبکه آموزش در اکثر مناطق استان ما پوشش نداشت؛ گفتند در فضای مجازی درس بخوانید، اما اصلا اینترنت نداریم که بخواهیم به تدریس‌ها گوش بدهیم و برای اینکه از قافله تحصیل عقب نمانیم به اجبار برای دریافت اندک روزنه ای از اینترنت بر روی پشت بام خانه ها، بر بلندای تپه ها و یا بالای درخت می رفتیم.

مصطفی یکی از دانش آموزان منطقه لوداب بود که به سختی برنامه شاد را نصب کرده بود اما برای دریافت اینترنت و اینکه از قافله تحصیل عقب نماند به یکی از تپه های آنجا رفته بود که موقع برگشت به خانه دچار آسیب می شود.بعضی از والدین این دانش آموزان محروم از امکانات آموزشی و اینترنت که دغدغه تحصیل فرزندشان در این روزها از هرچیزی برایشان مهمتر بود می‌گفتند ما با فروش گوسفندی که داشتیم توانستیم به زحمت برای فرزندمان یک گوشی بخریم اما در صورتی که اینترنتی وجود ندارد که بتواند به برنامه شاد وصل شود.

یکی از معلمان این مناطق کمتر برخوردار می گوید: از آنجایی که من خود یک معلم و یک پدر هستم به شدت نگران تحصیل فرزندم می باشم و دغدغه این را دارم که بدانم سهم فرزند من و دیگر فرزندان محروم از اینترنت و برنامه شاد از برگه های امتحانی چند است؟.

دانش‌آموزان مجاور بزرگترین معدن مس، اینترنت ندارند

تجارت نیوز: اینجا بزرگترین و غنی‌ترین معدن مس ایران جا خوش کرده است. معدن مس سونگون در ورزقان که تا امروز ذخیره‌ای به بزرگی 1.6 میلیارد تن مس دارد اما درست در همین منطقه بچه‌های مدارس ابتدایی ناچارند برای شرکت در کلاس‌های آنلاین فرسنگ‌ها پیاده‌روی کنند و به کوه بزنند آن هم در این روزهای سرد، گاهی بارانی و گاه برفی.ماجرا زمانی سخت‌تر می‌شود که برخی روستاهای این منطقه در نقطه کاملا کور اینترنت هستند و دانش‌آموزان باید به روستاهای مجاور بروند تا بتوانند در کلاس‌های آنلاین شرکت کنند.

نه از اینترنت نه از موبایل خبری نیست
فریدون جعفری، رئیس سابق نظام مهندسی معدن استان آذبایجان شرقی که خود بارها با مشکل دسترسی به اینترنت در حوالی معدن سونگون مواجه شده است، می‌گوید: «بسیاری از روستاهای منطقه نه تنها اینترنت بلکه تلفن همراه هم ندارند و در این وضعیت دانش آموزان نمی‌توانند از برنامه شاد استفاده کنند و جای طرح این پرسش وجود دارد که از مسئولان پرسید چرا در نزدیکی معدن با این اهمیت بسیاری به اینترنت دسترسی ندارند.»بد نیست یادآوری کنیم که مشکلات دسترسی بسیاری از دانش آموزان به کلاس‌های آنلاین فشار روانی مضاعفی به کودکان و نوجوانان وارد کرده و در همین چند ماه اخبار خودکشی کودکان با همین انگیزه، خیلی‌ها را در بهت و شوک فرو برد.محمد فرزاد، مدیرکل ارتباطات و فناوری اطلاعات آذربایجان شرقی در گفتگو با تجارت‌نیوز می‌گوید: «بالای 70 درصد روستاهای آذربایجان شرقی فارغ از کیفیت آن دارای اینترنت هستند. دو هزار و 20 روستای بالای 20 خانوار تا پایان 1400 در برنامه هستند که دارای اینترنت شوند.»او ادامه می‌دهد: «دلایل مختلفی برای اختلال در توزیع اینترنت در مناطق وجود دارد. یکی از این دلایل دزدی کابل‌های ارتباطی است که فقط در استان آذربایجان شرقی اتفاق نمی‌افتد بلکه در تمام کشور رخ می‌دهد. »

چند دانش‌آموز به اینترنت دسترسی ندارند؟
مشکل اینترنت البته فقط به استان آذربایجان شرقی مربوط نمی‌شود. استان‌های دیگر هم کم و بیش با همین مشکل دست و پنجه نرم می‌کنند. گفته می‌شود از مجموع سه‌هزار و ۴۴۲ روستای بالای ۲۰ خانوار در استان سیستان و بلوچستان، فقط حدود دو هزار و ۵۱۲ روستا به اینترنت دسترسی دارند.14 مهر ماه سال جاری آذری جهرمی درباره دسترسی روستاها به اینترنت گفت: «طرح شبکه ملی اطلاعات و اینترنت پرسرعت از سال 94 آغاز به کار کرد و اکنون این امکان در 90 درصد از روستاها فراهم است و تلاش می‌کنیم که تا پایان دولت صدرصد روستاهای بالای 20 خانوار تحت پوشش قرار گیرند.»همان روز وزیر ارتباطات گفت: «تحقق زیرساخت آموزش مجازی نیز در دستور کار قرار دارد که امروز برای 13 میلیون دانش آموز اینترنت رایگان فراهم خواهد شد.»این در حالی است که بر اساس آخرین آمارها ۱۵ میلیون و ۱۳۸ هزار و۵۲۳ نفر جامعه دانش‌آموزان را تشکیل می‌دهند. از این تعداد به گفته حسن الحسینی، مشاور وزیر آموزش و پرورش و مسئول شبکه شاد، سهم محرومیت دانش‌آموزان از شبکه شاد ۳ میلیون و ۲۰۰ هزار نفر یعنی ۲۱ درصد دانش‌آموزان است و اختلاف ۳۰۰ هزار نفری به دانش آموزانی برمی‌گردد که ابزار هوشمند قرضی استفاده کرده‌اند.در کنار همه این آمارهای رنگارنگ اما آنچه که همچنان بی‌رنگ و بی‌جان مانده اینترنت برخی از مناطق در کشور است. مصاحبه‌های گاه گاه مسئولان برای دانش آموزان نه اینترنت می‌شود نه آموزش آنلاین. دانش‌آموزان همچنان کوله‌پشتی‌هایشان را بر دوش می‌اندازند و گاه روستا به روستا می‌روند تا به موفقیت‌های تحصیلی و رویاهایشان نزدیک شوند.

آشیانه دانش آموزان محروم ایرانی بالای کوه برای اینترنت

یکی از مشکلاتی که کرونا ایجاد کرد تعطیلی مدارس است، مشکلی که بیشتر دانش‌آموزان در کشورهای مختلف با آن دست به گریبان هستند چراکه آموزش از راه دور و مجازی، زیرساختی بنام اینترنت نیاز دارد و این زیرساخت هنوز در برخی مناطق مهیا نشده است.یکی از این مناطق، سورگاه است. روستایی که با مرکز استان کرمان حدود ۵۷۰ کیلومتر فاصله دارد.

به گزارش ایرنا، ماجرا از انتشار یک فیلم در شبکه‌های اجتماعی شروع شد، فیلمی که توسط خانواده یکی از دانش‌آموزان روستای سورگاه بخش چاه‌دادخدای قلعه‌گنج، ضبط و در اختیار کاربران فضای مجازی شهر رمشک در جنوب کرمان گذاشته شد.

در فیلمی که به آن اشاره کردیم تعدادی از دانش‌آموزان برای دسترسی به اینترنت و حضور در کلاس‌های مجازی شبکه شاد، بالای تپه‌ای در نزدیکی سورگاه، آلونکی با استفاده از چوب و گونی‌های پلاستیکی برای خود درست کرده‌اند تا هنگام درس خواندن از وزش باد و نور شدید آفتاب در امان باشند. درواقع آن‌ها از این آشیانه کوچک به عنوان یک کلاس درس استفاده می‌کنند.

در ادامه گزارش، گفت و گوی ما با اهالی سورگاه و مسوولان را بخوانید.«شاید شما نیز برایتان این سوال مطرح شده باشد که سورگاه به چه معناست. اسحاق رمشکی کارشناس ارشد ادبیات و یکی از نویسندگان اهل رمشک در این خصوص گفت: سور در گویش محلی به معنای جشن و شادمانی است و اینگونه روایت شده که در گذشته چاه آبی در این منطقه بوده که دامادها قبل از برگزاری جشن ازدواج با آب این چاه، استحمام می‌کردند»

سقوط دانش آموزی که به بالای کوه رفته بود

خبرگزاری هرانا – دانش آموز اهل روستای رومشتیک قاین که برای دسترسی به اینترنت و شرکت در کلاس آنلاین به بالای کوه رفته بود به دلیل سقوط از کوه راهی بیمارستان شد. مدیرکل آموزش و پرورش خراسان جنوبی اما، مدعی شده است که این دانش آموز نه برای شرکت در کلاس آنلاین که برای چیدن زعفران به کوه رفته است!

به گزارش خبرگزاری هرانا، به نقل از زیرکوه نیوز، تلاش برای دسترسی به اینترنت در ارتفاعات روستای رومشتیک قاین موجب سقوط یک دانش آموز از کوه شد.

بر اساس این گزارش دانش آموز مذکور که به شدت دچار آسیب دیدگی از جمله در ناحیه چشم و صورت شده است جهت درمان به بیمارستان منتقل شده است.

مدیرکل آموزش و پرورش استان خراسان جنوبی اما، امروز سه شنبه ۲۰ آبان ۹۹، مدعی شده است که این دانش آموز برای چیدن زعفران به کوه رفته و سقوط او ارتباطی به عدم دسترسی به اینترنت ندارد!

محمد علی واقعی با اشاره به اینکه حضور در کلاس درس اجباری نیست افزود: کلاس همان روز ساعت ۱۷ بوده و این دانش‌آموز هم در جلسه گذشته با تلفن خواهرش در همان روستای نوغاب وارد شبکه شاد ‌شده است.

واقعی همچنین مدعی شد: علاوه بر این در مناطقی از استان که اینترنت وجود ندارد، درسنامه برای دانش‌آموزان توزیع می‌شود و دانش‌آموز لازم نیست برای وصل شدن به شبکه شاد به ارتفاعات برود.

پس از شیوع کرونا شبکه‌های اجتماعی بیش از گذشته نقش مؤثر و پررنگ‌تری در آموزش دانش‌آموزان پیدا کردند، اما دانش آموزان بسیاری از روستاهای کشور به دلیل نداشتن پوشش مناسب اینترنتی ناچارند خطرات بیماری و خطرات محیطی ارتفاعات را به جان بخرند و با ترک منزل و منطقه خود برای استفاده مناسب از اینترنت به گردنه ها و کوه ها پناه ببرند.