پوشیدن لباس نیروی انتظامی برای ندادن کرایه تاکسی!
مردی که با پوشیدن لباس پلیس کرایه تاکسی نمی‌داد و رایگان سوار مترو می‌شد و کار‌های درمانی پدرش را انجام می‌داد بازداشت شد.سرهنگ سلمان آدینه‌وند، فرمانده یگان امداد پلیس تهران توضیح داد: روز گذشته مأموران یگان امداد در حال گشت‌زنی حوالی تقاطع بزرگراه امام علی با خیابان پیروزی بودند که مردی به آن‌ها خبر داد که یکی از مأموران پلیس قصد اخاذی از او را داشته که با دیدن خودروی یگان امداد از محل متواری شده است.
با اطلاعاتی که شاکی در اختیار پلیس گذاشت مأموران در جریان گشت‌زنی هدفمند موفق شدند مأمور پلیس را که روی لباس پلیس خود گرمکن ورزشی پوشیده بود شناسایی و بازداشت کنند.مرد مظنون وقتی مورد تحقیق قرار گرفت اعتراف کرد که پلیس قلابی است.
او گفت: من لباس پلیس را از میدان امام حسین خریدم و به تن کردم. مدتی قبل پدرم بیمار شد و او را در بیمارستان بستری کردم.برای اینکه کار‌های اداری پدرم به خوبی انجام شود این لباس را به تن کردم تا کارکنان بیمارستان امور اداری را به سرعت انجام دهند.همچنین داشتن لباس پلیس سبب می‌شد تا کرایه تاکسی ندهم و بلیت مترو هم نخرم.متهم درباره اخاذی هم گفت: در حال عبور بودم که تصمیم گرفتم از مرد رهگذر اخاذی کنم. در حال اخاذی از او بودم که خودروی یگان امداد از راه رسید و گرفتار پلیس شدم.سرهنگ سلمان آدینه‌وند، فرمانده یگان امداد پلیس تهران گفت: متهم برای کشف جرائم بیشتر به کلانتری تحویل داده شد.
دوست‌داشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»
