وزیر خارجه بریتانیا روز یکشنبه و همزمان با برگزاری دادگاه نازنین زاغری-رتکلیف در تهران ضمن «بیاساس» توصیف کردن اتهام تازه این شهروند ایرانی-بریتانیایی، این اقدام ایران را غیرقابل قبول خواند.
به گزارش یورونیوز، حجت کرمانی، وکیل وکیل خانم زاغری-رتکلیف روز یکشنبه از برگزاری آخرین جلسه دادگاه رسیدگی به اتهام تازه این شهروند ایرانی-بریتانیایی مبنی بر «فعالیت تبلیغی علیه نظام» خبر داد.
به گفته آقای کرمانی این اتهام بر پایه «شرکت در تجمع مقابل سفارت جمهوری اسلامی در لندن در سال ۱۳۸۸ و مصاحبه با شبکه بیبیسی فارسی» در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران طرح شده است. این در حالی است که محکومیت ۵ ساله خانم زاغری-رتکلیف با سپری شدن کامل دوران زندان روز یکشنبه گذشته ۱۷ اسفند (۷ مارس) به پایان رسیده بود.
دومینیک راب، وزیر خارجه بریتانیا روز یکشنبه با انتشار پیامی توییتری اقدام حکومت ایران در تشکیل پرونده دوم برای نازنین زاغری-رتکلیف را که به تعبیر او «کاملا خودسرانه (بیپایه و اساس)» است، غیرقابل قبول خواند.
آقای راب همزمان خواستار آزادی فوری خانم زاغری-رتکلیف و بازگشت او به جمع خانوادهاش در بریتانیا شد. وزیر خارجه بریتانیا در عین حال خاطر نشان کرد که از هیچ تلاشی برای حمایت از خانم زاغری-رتکلیف دریغ نخواهد کرد.
افشای جزئیات شکنجه روحی علیه گروگان ایرانی-انگلیسی
یک سازمان حقوق بشری بریتانیایی بر اساس گزارشی از چند متخصص میگوید که نازنین زاغری، شهروند دوتابعیتی زندانی در ایران، «قربانی شکنجه» است و در پی حبس طولانیمدت نیاز به درمان روانی فوری دارد.
سازمان خیریهای به نام «التیام» [Redress] از چند پزشک متخصص خواسته است که از راه دور خانم زاغری را ارزیابی کنند. این گزارش ماه گذشته میلادی کامل شده و روز پنجشنبه، ۲۱ اسفندماه، برای دولت بریتانیا ارسال شده است.
نازنین زاغری رتکلیف، شهروند بریتانیایی ایرانی، در این ارزیابی که در پایان سال گذشته میلادی، ۲۰۲۰، از طریق اینترنت انجام شده به پزشکان گفته است که در زندان دچار ریزش مو و همین طور وسواس تمیزی شده است.
خانم زاغری که در ابتدای بازداشت خود ماهها را در زندان انفرادی گذرانده است همچنین به این پزشکان گفته است که در مقطعی مجبور بوده به صدای حرف زدن زندانبان خود در حال حرف زدن با دخترش [زندانبان] گوش کند، در حالی که خود او از فرزند خردسالش جدا و دور بوده است.
بر اساس گزارش پزشکان او دچار اختلال استرس پس از تروما [ضایعه روحی]، افسردگی و همین طور وسواس است که در نتیجه «تجربیات بسیار پراسترس و ضایعهبار در زندان در ایران» و «عدم اطمینان از سرنوشت خود» ایجاد شده است.
در این گزارش آمده است که او در ابتدای بازداشت و محکومیت «بین هشت تا ۹ ساعت در روز با چشمبند» تحت بازجویی بوده و بارها توسط بازجو تهدید شده است.
به گزارش رادیو فردا، نازنین زاغری همچنین به پزشکان گفته است که سلول انفرادی او بسیار کوچک بوده و او اصلا قادر به تشخیص شب و روز نیز نبوده است.
شبکه جهانی بیبیسی در گزارش خود نوشته است که نه خانم زاغری و نه همسر او ریچارد رتکلیف توانایی روحی و روانی خواندن کامل ارزیابی پزشکان را ندارند.