آن‌هایی که به مردمانی که در صف مرغ و گوشت دولتی می‌ایستند خرده می‌گیرند واقعاً فکر می‌کنند، مردم از سر علاقه در زمانه کرونا در صف مرغ دولتی می‌ایستند؟ نه، آنها فکر می‌کنند با صرفه‌جویی در پول مرغ، حداقل می‌توانند چاله‌ای دیگر از زندگی‌شان را پر کنند. البته سواره چه خبر از حال پیاده دارد؟
روزنامه توسعه ایرانی نوشت: وروز با لباس و کفش نو و میوه و شیرینی و آجیل و هفت‌سین و سبزی پلو ماهی و… پیوندی دیرینه دارد. کرونا و غیرکرونا هم نمی‌شناسد. اگر در خانواده کودکی هم باشد که این ملزومات ضروری‌تر می‌نماید و با نبود آنها شادی‌‌ها رنگ می‌بازد و حسرت رخ عیان می‌کند.با این حال امسال ظاهرا در خانه‌های بسیاری از ایرانیان این اقلام تشریفاتی! تلقی می‌شود که باید از خیر آن گذشت. گرانی افسارگسیخته، سرسام‌آور و دم به دم فزاینده از یک سو و حقوق‌هایی که کفاف نیازهای اولیه زندگی را هم نمی‌دهد، به عید امسال رنگ و بویی متفاوت‌تر از سالهای گذشته بخشیده است.
نوروز ۱۴۰۰ مانند سالهای گذشته حتی 1399 هم نخواهد بود. «هر سال دریغ از پارسال» در زندگی ما ایرانیان مصداق بارزی دارد. قیمت برخی مغزهای آجیل نسبت به یکی دو سال گذشته ۲۰ تا ۳۰ درصد و برخی دیگر تا ۵۰ درصد و شاید ۸۰ درصد افزایش یافته است. این در حالی است که مسئولان به‌جای کاهش فاصله بین قدرت خرید مردم و قیمت مواد غذایی و دیگر اقلام، همواره وعده بهبود اوضاع می‌دهند؛ وعده‌هایی که محقق نمی‌شود و درها همچنان بر همان پاشنه قبل می‌چرخد! قیمت‌ها هر روز افزایش می‌یابد و هرج‌ومرج وحشتناک و خوف‌برانگیزی حاکم است.
شرایط موجود در صحنه اقتصادی کشور، این گمانه‌زنی را به واقعیت مبدل می‌سازد که سفره نوروزی بسیاری از مردم با شرایطی بغرنج و سخت مواجه خواهد شد که جز شرمندگی سرپرست‌های خانوار، نتیجه دیگری در پی نخواهد داشت. حالا آن زمان فرا رسیده و طبق نظرات کارشناسان مردم دستشان از همیشه تنگ‌تر است. گزارش‌ها از افزایش و رشد تصاعدی تعداد خانوار‌های تحت پوشش مؤسسات خیریه و نهاد‌های حمایتی حکایت می‌کنند و مسئولان هم ظاهرا نمی‌خواهند فکری برای مردمی که تنگدست‌تر شده‌اند بکنند.
روزنامه همشهری نوشت: این میدان کوچک محلی در یکی از مناطق مسکونی غرب تهران در اندازه‌ای کوچک‌تر، کل بازار تهران را نشان می‌دهد؛ میدانی که هرسال در چنین روزهایی نه فقط تصویر که صدای عید را هم می‌شد از آن شنید و سوت و کوری امسال آن بدجوری توی ذوق می‌زند.
