منصور امان
نخورید و نیاشامید؛ جشن نوروز به روایت “سبک زندگی اسلامی”
در آستانه سال نو و گردش ایام و اذهان بر محور جشن ملی نوروز، دستگاه تبلیغاتی فرادستان با هدف ماله کشی بر فلاکت گریبانگیر جامعه و تخفیف خشم برآمده از آن، دست به ارایه رهنمودهای عملی خطاب به صاحبان سُفره های خالی و دلهای بی خوشی زده است. توصیه آنها به همان اندازه که ساده است، وقیحانه نیز هست: نخورید و نیاشامید!
بلاهت را نمی توان تنها ریشه پوزخند زهرآگین صداوسیمای ج.ا به مردُم خشمگین دانست؛ بسا بیشتر از حُمق، این بیگانگی حاکمان فاسد با زندگی توده و بی اعتنایی به نیازها و خواستهایش است که دلداری آنها را با نمک پاشی روی زخم برابر می کند. آقای خامنه ای و همدستانش از بُرج عاج قُدرت و ثروت به مردُم می نگرند و از آنجا که تیره بختی جامعه را پیامد ناگُزیر و اجتناب ناپذیر حفظ قلعه می شمارند، بنابراین نه احساس همدردی با آن دارند و نه حس پشیمانی از واقعیتی که جاری ساخته اند.
آنچه که تلویزیون دولتی تبلیغ می کند، مُدتهاست که خود را بر زندگی روزمره اکثریت جامعه ایران تحمیل کرده. پُرجمعیت ترین بخشهای جامعه امروز از خرید مایحتاج روزانه خود ناتوانند و روند چشم پوشی اجباری آنها از خوراکیهای اصلی، سر راست و بدون میانبُر به سمت دره گُرسنگی امتداد یافته است. بر سُفره زحمتکشان پوست و پای مُرغ، اُستخوان گوسفند و اسکلت ماکیان نشسته و اینک به تدریج حتی توان خرید پس مانده ها هم از آنها سلب می شود. آنها که روغن را در کیسه پلاستیک، رُب گوجه را قاشُقی و نان شان را قسطی می خرند، “میوه” را حتی در خواب هم نمی بینند تا بوق نکره فرادستان آنان را به چشم پوشی از مصرفش اندرز دهد.
تغذیه با تُفاله ها و از سطلهای زُباله و لگدمالی احترام و کرامت، این همان “سبک زندگی اسلامی” است که آقای خامنه ای وعده اش را به مردُم داد و مُحقق ساخت. بوق رسانه ای او جُز این را با جُزییات بیشتر به مردُم رهنمود نداده. با این حال خطاست اگر تصور شود دامنه برداشت “آقا” از زندگی و سبک آن در همین سطح محدود می ماند؛ به هیچوجه! او به مُوازات ترویج فلاکت برای “عوام” و پیشنهاد شیوه های عملی برای زیست فلاکتبار، ویرایش دیگری از “سبک زندگی اسلامی” را نیز رواج داده که ویژه “خواص” قالب ریزی شده و برخورداری از همه چیز در همه جا تابلوی راهنمای آن است. اعضای طبقه حاکم و خانواده های آنها در اشرافیتی مُبتذل غوطه می خورند و از زندگی آسان در سایه ثروت آسان لذت می برند.
بسته ریاضتی صداوسیما برای صاحبان ویلاهای باستی هیلز و زعفرانیه نیست، رو به پورشه و بنز سوارها هم ندارد، با انگُشت به “رهبر” و صاحب کارتل صدمیلیارد دُلاری اشاره نمی کند، به آقازاده ها، صبیه ها و “منزلها”ی همه چیز خوار فرمان روزه نمی دهد، همچنین آنهایی که خونشان از ما رنگین تر است، خُصوصی واکسن کُرونا زده اند و زمان تقسیم هرچه در صف اول هستند، می توانند نشنیده بگیرند.
مُخاطب کارگزاران آقای خامنه ای، کارگران فولاد اهواز و نیشکر هفت تپه هستند، زنان و مردان شریف بازنشسته باید گوش بسپارند، کارمندان، پرستاران، کسبه خُرد، بساطیها، کرایه کشها و بیکاران هستند که درس “سبک زندگی اسلامی” را باید فرا بگیرند. همه آنها فراخوانده شده اند که مُتواضع باشند، چشم بپوشند تا سهم شکمباره ها و به یغما برندگان هستی آنها بیشتر و مُتورم تر شود.
از بذر این وقاحت، در سُفره عید فرودستان سبزه خشم و انتقام می روید و روبروی آینه نوروز و سالی که با خود می آورد، جایی سزاوار می یابد.
