آنتونی بلینکن» وزیر امور خارجه آمریکا امروز در نشستی خبری در بروکسل گفت: در رابطه با رژیم ایران ما کاملا روشن ساختهایم که راه دیپلماسی باز است، اما توپ در زمین آنها است.
وی افزود: وقتی اتحادیه اروپا پیشنهاد داد که همه مشارکتکنندگان در برجام دور هم جمع شوند تا شیوه بازگشت به پایبندی مورد بررسی قرار گیرد ما به آن جواب مثبت دادیم اما رژیم ایران تا به امروز انتخاب کرده است که تعامل نکند.
وزیر حارجه آمریکا افزود: همانطور که گفتهایم اکنون توپ در زمین آنها (رژیم ایران) است. باید ببینیم که آیا آنها میخواهند راه دیپلماسی را در پیش گیرند و به پایبندی به توافق بازگردند.
وی بار دیگر این موضع دولت آمریکا را تکرار کرد: اگر این اتفاق بیفتد ایالات متحده به دنبال توافقی قویتر با حکومت ایران بوده و به برخی موضوعات دیگر نیز خواهد پرداخت. او این موضوعات را از جمله اقدامات بیثبات کننده در خاورمیانه و برنامه موشکی رژیم ایران اعلام کرد.
در همین حال روحانی امروز گفت: اگر ۱+۵ به میدان بیایند و به تعهدات خود عمل کنند ما هم به همه تعهدات برجامی خود بر میگردیم.
این در حالیست که خامنهای در سخنرانی اخیر خود گفته: عجله نباید کرد. در مسئله برجام اشتباه کردیم و عجله کردیم.
واکنش رژیم ایران به اظهارات مدیرکل آژانس اتمی
نماینده جمهوری اسلامی در آژانس انرژی اتمی در وین در واکنش به اظهارات اخیر مدیرکل آژانس در نشریه نیوزویک، گفت: تداوم اتخاذ اینگونه موضعگیریها، غیر سازنده و مخرب است.
وی افزود مصاحبههای پیاپی این چنینی، فقط اعتبار آژانس نزد جمهوری اسلامی را بیشتر مخدوش کرده و راه را برای موفقیت هرگونه ابتکارات بعدی مدیرکل، بر مبنای تعامل و حسن نیت متقابل، میبندد.
غریب آبادی گفت: برجام، با مشکلات و پیچیدگیهای عدیدهای مواجه است و نیازی نیست که با چنین مواضع عجیبی آن را پیچیدهتر کنیم
مدیر کل آژانس انرژی اتمی در گفتگو با مجله نیوزویک برای احیای توافق اتمی به رژیم ایران هشدار داد که باید واقعیت را در مورد اورانیوم مخفی شده بگوید.
پیش از این رافائل گروسی در نشست فصلی شورای حکام آژانس انرژی اتمی گفته بود که رژیم ایران در رابطه با پیدا شدن ذرات اورانیوم در برخی از سایت های از قبل اعلام نشدهاش توضیحات شفاف و معتبری ارائه نکرده است و این امر مایه نگرانی فراوان است..
روزنامه واشنگتن پست اخیرا نوشته بود: پنجره بایدن با رژیم ایران شروع به بسته شدن کرده است.
این منبع نوشت: تحریمهای همه جانبه دوران ترامپ سرجایشان هستند و همزمان رژیم ایران به غنیسازی اورانیوم در سطحی فراتر از سطح تأیید شده در توافق اتمی ادامه میدهد. همچنین حملات اخیر بویژه از سوی حوثی های یمن مذاکرات را بسا پیچیدهتر می کند.
واشنگتن پست افزود: به نظر می رسد زمان برای یک گشایش محتوایی با رژیم ایران در حال تمام شدن است.
هیچ بازگشتی به عصر قبل از ترامپ در کار نیست
“مارک اپیسکوپوس*”، نویسنده و تحلیلگر “پایگاه خبری-تحلیلی نشنال اینترست”، در گزارشی به ماهیت سخنرانی اخیر “جو بایدن” در وزارت خارجه آمریکا و اقدام او در تشریح سیاست خارجی دولتش پرداخته و تاکید کرده که بر خلاف تصور رایج، دیدگاه بایدن در مورد سیاست خارجی، منعطف نبوده و او نیز تا حدی قائل به رویههای تهاجمی است.
وی نوشت: “جو بایدن”، سیاست داخلی و همچنین سیاست خارجی را، همچون میادین نبرد، و در قالب یک نزاع ایدئولوژیک میبیند. امری که با شعارهای ابتدایی او مبنی بر عادی سازیِ سیاست داخلی و خارجی آمریکا، پس از خرابکاریهای گسترده “دونالد ترامپ” در دوره چهارساله حضورش در قدرت، کاملا در تضاد است.
برخی مخالفان بایدن نظیر “مایک پمپئو” وزیر خارجه دولت ترامپ، بایدن را متهم میکنند که بار دیگر سیاست خارجی آمریکا را به دوران “باراک اوباما” بازگردانده است. پمپئو در این رابطه میگوید: “من فکر نمیکنم مردم آمریکا بتوانند یک دوره هشت ساله دیگر از سیاست خارجی دولت باراک اوباما را تحمل کنند”.
با این همه، نگاهی عمیقتر به رویکردهای بایدن در عرصه سیاست خارجی و همچنین بسیاری از سخنان وی در این رابطه، یک حقیقت متفاوت را عیان میسازد. بایدن عمیقا دیدگاههای رادیکال در مورد ماهیت سیاست خارجی، حاکمیت ملی، و جایگاه آمریکا در نظام بین الملل را به شیوهای جدید، تقویت میکند.
بایدن در جریان سخنرانی خود در وزارت خارجه آمریکا گفت: “دیگر هیچ مرز روشنی میان سیاست داخلی و خارجی وجود ندارد. هر دویِ این حوزه ها، در چهارچوب یک نبرد ایدئولوژیک، علیه دشمنان آمریکا متحد هستند و باید همچون مکمل یکدیگر رفتار کنند”.
در این چهارچوب، همانطور که دولت بایدن از پیشبرد قوانین مترقی در داخل جامعه آمریکا سخن میگوید، وزارت خارجه آمریکا نیز باید بر دیگر حکومت های جهان فشار آورد و آنها را وادار به پذیرش قوانین مترقی کند. در همین راستا، دولت آمریکا موظف است تا بار دیگر دستورکارهایی نظیر مقابله با اقتدارگرایی و پیشبرد دموکراسی در جهان را نیز پرقدرتتر از همیشه دنبال کند.
بایدن تا حدی در رویهها و سخنان خود مخصوصا در جریان سخنرانی اخیرش در وزارت خارجه آمریکا، از بی میلی دولت اوباما جهت تغییر جهان و همچنین در نظرگرفتن محدودیتهای جهانی برای قدرت آمریکا، فاصله میگیرد. در عوض، وی به نوعی از آمریکا و سیاستهای آن سخن میگوید که انگار کشورش را در میدان نبرد خیر و شر، درست و غلط، و یا ایدئولوژیهای متعارض میبیند.
اینکه این رویکرد چه پیامدهایی را برای آمریکا خواهد داشت، در سالهای آینده خود را نشان میدهد با این حال، یک نکته روشن است: “بایدن کاملا از بازگرداندن آمریکا به “شرایط عادی” (عصر قبل از ترامپ) فاصله گرفته و سعی میکند تا مناظرات جدیدی را در مورد ماهیت و اهداف اصلی سیاست خارجی آمریکا، به راه اندازد”.