آموزش غیرحضوری امتحان حضوری!
مردم نگران جانشان هستند مسئولان نگران تقلب کردن دانش‌آموزان
بهارنیوز نوشت: از لحظه ورود ویروس کرونا به کشور دانش‌آموزان و والدین آنها در کنار معلمان با چالش‌های آموزشی بسیاری در این دوران دست و پنجه نرم کردند. مسائلی همچون بازگشایی یا عدم بازگشایی مدارس در شرایط کرونایی، نبود زیرساخت‌ها و برنامه آموزشی کامل و جامع برای آموزش آنلاین، عدم دسترسی به امکانات آموزش آنلاین از سوی بخش قابل توجهی از جمعیت دانش‌آموزی کشور، خودکشی‌های دانش‌آموزی به دلیل همین نبود امکانات و از طرف دیگر فقدان امکانات کافی برای استفاده از شیوه‌های آموزش جایگزین و در نهایت نگرانی در خصوص نحوه برگزاری امتحانات دانش‌آموزان در سال تحصیلی جاری.
در واقع آنچه بخشی از دانش‌آموزان و خانواده‌ها را نگران کرده است اصرار آموزش و پرورش بر برگزاری امتحانات پایه‌های نهم و دوازهم به صورت حضوری است. وزیر آموزش و پرورش در اینباره گفته بود: «اصرار داریم که امتحانات پایه نهم و دوازدهم حضوری برگزار شوند. زیرا امتحانات این دو پایه امتحانات تاثیرگذاری است و در آینده شغلی و تحصیلی‌شان اثرگذار است و اگر غیرحضوری باشد احتمال تضعیف حقوق وجود دارد، اما اگر در زمان اعلام شده، از سوی ستاد کرونا اجازه برگزاری امتحانات حضوری داده نشود، ممکن است امتحانات به تاخیر بیفتد، اما مصر هستیم حضوری باشد»
با تمام وعده‌های داده شده از سوی وزارت آموزش و پرورش درباره نظارت بر رعایت پروتکل‌های بهداشتی، اما به نظر می‌رسد دانش‌آموزان و والدین آنها همچنان با برگزاری آزمون نهایی دو پایه نهم و دوازدهم به صورت حضوری مخالف بوده و نگران انتقال بیماری و ابتلا به ویروس کرونا هستند. آنچنانکه در نظر سنجی که رویداد۲۴ در خصوص برگزاری امتحانات پایه نهم و دوازدهم به صورت حضوری انجام داد ۲۰ درصد از شرکت‌کنندگان با برگزاری امتحانات موافق و ۸۰ درصد با برگزاری حضوری امتحانات مخالف بوده‌اند.
برای اعلام این نگرانی‌ها دانش‌آموزان این دو مقطع تحصیلی در اقصی نقاط کشور با تجمع در مقابل ادارات آموزش و پرورش استان‌های خود نسبت به برگزاری امتحانات حضوری اعتراض کردند. دانش‌آموزان اصفهان، قزوین، سمنان، شیراز، خوزستان و… همصدا خواهان لغو برگزاری امتحانات حضوری شدند و حتی کمپین لغو امتحانات حضوری پایه نهم و دوازدهم توسط عده‌ای از دانش‌آموزان راه‌اندازی شد. تجمعاتی که البته برگزاری آنها به اندازه برگزاری حضوری امتحانات و حتی بیشتر خطرناک بود.
این اعتراضات حتی به فضای مجازی هم رسید و هشتگ نه به امتحانات حضوری زده شد. کاربری به نام سمی می‌نویسد: «مردم نگران جانشان هستند، مسئولان نگران تقلب کردن دانش‌آموزان در صورت برگزاری امتحانات نهایی به صورت مجازی!»
ایلدا می‌نویسد: «ما دانش‌آموزان خیلی ممنونیم که با امتحانات حضوری می‌خواهید از ضایع شدن حقمان جلوگیری کنید، اما قبلش بهمون حق زنده ماندن بدهید.»
کار بردیگری می‌نویسد: «روزی در کتاب‌ها می‌نویسند؛ ایرانی‌ها همه مرگ‌ها را تجربه کردند مرگ با آتش‌سوزی، مرگ با هواپیما، مرگ با گرسنگی و مرگ با امتحانات حضوری»
امیر هم نوشت: «کرونا جدیدا با شعور و درک شده و خودش شخصا اعلام کرده که کاری به نهمی‌ها و دوازدهمی‌ها ندارد و گرنه مسئولین اصلا فکرشان به حضوری کردن امتحانات خطور نمی‌کرد.»
دانش‌آموزی هم با لحنی طنزگونه می‌نویسد: «من خود به چشم خویشتن دیدم که جانم می‌رود.»
با این حال همچنان گوش آموزش و پرورش بدهکار نیست و بر برگزاری امتحانات حضوری این دو پایه ولو با جابه جایی زمان امتحانات اصرار دارد آنهم در شرایطی که وزارت بهداشت نگران ویروس هولناک هندی و در موردی جدیدتر ویروس جدید آفریقای جنوبی است و مواردی از هر دو ویروس نیز در کشور مشاهده شده است.
کرونا و مشکلات معیشتی؛ کودکان ایرانی بازمانده از تحصیل
چهارشنبه، 1 اردیبهشت ماه 1400 = 21-04 2021
در پی مشکلات معیشتی؛ ۱۴ هزار دانش آموز در خراسان رضوی از تحصیل بازمانده اند
خبرگزاری هرانا – در سال تحصیلی جدید بیش از ۱۴ هزار دانش‌آموز در خراسان رضوی به دلیل مشکلات معیشتی از تحصیل بازمانده اند. این رویداد پس از شیوع ویروس کرونا و به دلیل عدم حمایت دولت از خانواده های کم درآمد، رخ داده است.
به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از صدا و سیما، ۱۴ هزار دانش آموز در خراسان رضوی از تحصیل بازمانده اند.
بر اساس این گزارش، به دنبال شیوع ویروس کرونا و عدم حمایت دولت از خانواده های کم درآمد، بسیاری از این خانواده‌ها با مشکلات معیشتی روبه رو شدند. همچنین بخاطر پیامدهای ناشی از قرنطینه سرپرست بسیاری از این کودکان که اغلب کارگر هستند شغل خود را از دست دادند و این جریان بر ادامه تحصیل فرزندان آنها تاثیر گذاشته و موجب بازماندگی این دانش‌آموزان در سال تحصیلی جدید شد.
آمار بسیار تکان دهنده، خطرناک و ترسناک
سایت اقتصاد 24 در گزارشی نوشت: بر اساس آماری که معاونت نیروی انسانی وزارت آموزش و پرورش تهیه کرده است، در سال تحصیلی ۹۷-۹۸ در حدود سیصد هزار دانش آموز (۲۹۹۸۶۳ نفر) در کشور در مقاطع مختلف تحصیلی اعم از پسر و دختر ترک تحصیل کرده اند و از دنیای درس و مدرسه جدا شده اند.
همچنین بر اساس همین آمار در سال ۹۸-۹۹ در حدود یک میلیون (۹۳۸۶۱۲ نفر) نیز بازمانده از تحصیل در کشور داشته‌ایم. اصطلاح «بازمانده از تحصیل» به کودکان و نوجوانانی اطلاق می‌شود که در سن تحصیل قرار دارند، اما به هر دلیلی در مدرسه ثبت نام نکرده اند، اما ترک تحصیل کرده‌ها دانش آموزانی هستند که ثبت نام کرده و به مدرسه رفته اند، اما در نهایت مدرسه را رها کرده اند.
این آمار بسیار تکان دهنده و خطرناک خبر از زلزله‌های مهیبی می‌دهد که در لایه‌های زیرین اجتماع و اقتصاد کشور به وقوع پیوسته و تکانه‌های آن تازه به سطح زمین رسیده است و اتفاقا اگر از زوایای دیگری این آمار را مورد بررسی قرار دهیم، ماجرا بسیار ترسناک‌تر هم می‌شود. به عنوان مثال می‌شود گفت در سال ۹۸ تقریبا از هر ۱۴ نفر که در سن تحصیل و مدرسه قرار دارند، یک نفر از تحصیل بازمانده است و در واقع یک چهاردهم دانش آموزان ما عطای مدرسه را به لقایش بخشیده و به دنبال سرنوشتی متفاوت و نامعلوم رفته‌اند.
اما علت اصلی چیست؟ شواهد متقن نشان می‌دهد که فقر اقتصادی در کنار فقدان چشم انداز روشنی از تاثیر تحصیل بر کیفیت زندگی، هم دانش آموزان و هم اولیای آنان را به این باور رسانده است که مدرسه و تحصیل را وانهاده و به دنبال کسب و کاری هر چند کم بازده و مبهم بروند تا سرکه نقد را به کف آورده و از تصویرسازی ذهنی درباره حلوای آینده راحت شوند. برای اثبات تاثیر فقر بر ترک تحصیل کافی است تا آمار‌های استان‌ها و مناطق کشور در این زمینه را مد نظر قرار دهیم. در بین بازماندگان از تحصیل سال ۹۸-۹۹ که در حدود یک میلیون نفر بودند، استان سیستان و بلوچستان با ۱۴۱۸۶۹ رتبه اول را دارد که خود به اندازه کافی گویای واقعیت تلخِ تاثیر فقر بر ترک تحصیل است. همچنین استان خراسان رضوی که دارای جمعیت زیاد حاشیه نشین و شهر‌های کم برخوردار است، رتبه دوم را داراست و ۱۰۶۵۳۱ دانش آموز بازمانده از تحصیل در این سال را ثبت کرده است. در بین ترک تحصیلی‌ها نیز این دو استان در صدر هستند و البته خراسان با ۳۵۷۶۴ و سیستان با ۳۳۵۵۹ جای خود را عوض کرده اند. اگر بخواهیم عامل اقتصادی را به شکل گسترده‌تر مد نظر قرار دهیم، علاوه بر فقر مالی خانواده ها، کمبود امکانات آموزشی نیز دلیل عمده دیگر ترک تحصیل و بازماندن از تحصیل است.
