«چرا وعدهٔ تغییر سرابی بیش نیست» عنوان مطلبی در روزنامه شرق است که ضمن اشاره به وعدههای کاندیداهای حکومتی در مورد بهبود اوضاع نوشته است: «بررسی و تحلیل برنامههای مکتوب، سخنرانیها و خطابههای اغلب داوطلبان، حکایت از واقعیتهای تلخی دارد که بهنظر میرسد اینبار نیز تغییر را به «وعده سرخرمن» یا به تعبیر دیگر حکایت «بشنو و باور نکن» برای ایرانیان تبدیل میکند».
روزنامه جهان صنعت هم در مطلبی با عنوان «مشارکت کمتر و ریسکهای بزرگتر» نوشته است: «شمار قابل اعتنایی از احزاب و شخصیت هایی که در چارچوب همین نظام سیاسی فعالیت دارند باور دارند نرخ مشارکت پایین در انتخابات میتواند مقبولیت نظام سیاسی حاکم را در میان شهروندان ایرانی و نیز کشورهای خارجی سست کند و این به زیان نظام سیاسی موجود است».
گویی این جماعت بی آبرو از کره مریخ آمدهاند
یکشنبه، 26 اردیبهشت ماه 1400 = 16-05 2021
صادق زیباکلام، استاد دانشگاه، در یادداشتی نوشت: اگر فــردی از کــره مـریخ میآمد و دیروز که آخرین روز ثبتنام میبود و از ساعت ۸ صبح تا ۶ بعدازظهر ثبتنام در جریان داشت، ثبتنامها را رصد میکرد و بهخصوص به بیانیههایی که ثبتنامکنندگان بعد از ثبتنام قرائت میکردند یا در اختیار رسانهها میگذاشتند، دقت میکرد، با یک سوال خیلی اساسی روبهرو میشد که خیلی عجیب است هیچکدام از این نامزدها، هیچ سابقه اجرایی در این مملکت نداشتند و جملگی از خارج آمدند! چون همهشان، وعده بهبود اوضاع را میدادند و به گونهای صحبت میکردند که ظرف ۴۲ سال گذشته، هیچ نقشی در بهوجود آوردن این وضعیت نداشتهاند.
گلایه و شکایت میکردند که این چه وضعی است؟ چرا اقتصادمان اینگونه است؟ چرا مردم ناامیدند؟ چرا جوانان سرخورده هستند؟ چرا بیکاری وجود دارد؟ چرا ناامنی اقتصادی وجود دارد و قس علیهذا. به گونهای صحبت میکردند که گویی آنان کوچکترین نقشی ظرف ۴۲ سال گذشته نداشتهاند. نه معاون بودهاند، نه رئیس بودهاند، نه رئیس قوه قضائیه بودهاند، نه استاندار بودهاند، نه رئیس مجلس بودهاند. هیچکدامشان هیچ نقشی و قصوری در بهوجود آوردن وضعیتی که ایران ۱۴۰۰ با آن روبهروست، نداشتهاند. کسان دیگری اوضاع کشور را به این روز درآوردهاند و آنان آمدهاند تا خدمت نمایند و کشور را از این وضع نجات بدهند. ای کاش آنان یک گام دیگر هم برمیداشتند و اعلام جرمی میکردند علیه کسانی (خامنه ای و پاسدارانش) که کشور را به این روز سیاه نشاندهاند.