در فصل نمایش انتخابات خامنه ای در سال جاری، یکی از چهرههای مضحک اما تاثیرگذار بر اوضاع کشور به یاد تاریخ خوانان ایران میآید. ملیجک دربار ناصرالدین شاه با اینکه دستآموز و سرگرم کننده سلطان بود اما خود نیز در امور کشور دخالتهای ویرانکنندهای داشت.
ملیجک آن دوران یک تن بود اما در این زمان هفت تن از ملیجکهای سلطان دینفروش به صحنه آمدهاند تا ضمن نشان دادن گوشهای از خرابی ها و ضایعات ناشی از تاراج منابع یک ملت خود را در پیشگاه مستبد مرتجع، موجهتر از دیگری نشان دهند.
گرچه حاکم مستبد تصمیم خود را از پیش گرفته است که کدام یک به مشی و روش و خلق و اخلاقش نزدیکتر است اما دعاوی و افشاگری های هر کدام نیز پرده از یک ویرانه به خاک سیاه نشسته بر میدارد.
خامنه ای خود اخیرا در دیدار با اعضای مجلس تابع منویاتش گفته بود: اکنون مسأله فوری و اصلی کشور، اقتصاد است و نامزدها باید برنامهها و راهحلهای خود را برای حل مشکلات اقتصادی به مردم ارائه و آنها را قانع کنند که توانایی حل مشکلات اقتصادی را دارند. مسأله مردم بیکاری جوانان، معیشت طبقات ضعیف و مافیای واردات است که کمر تولید را میشکند و جوانان مبتکر و با انگیزه را مایوس و کشاورزان زحمتکش را بیچاره میکند…
واقعیت این است که تمام این حضرات طی ۴دهه در کلیدیترین و بالاترین مسئولیت های نظام حاکم قرار داشتهاند و در این وضعیت به غایت بحرانی که به ناگزیر به گوشهای از آن اعتراف میکنند کاملا سهیمند. بنابراین کودنترین عناصر حکومتی هم میدانند که از این خامنهای زادهها آبی گرم نمیشود.
تحریم گسترده سیرک انتخابات از جانب مردم ایران مبین همین واقعیت است که از درون این حکومت ضد ایرانی راه حلی در نمیآید. این یک تحریم پاسیو یا به قول رسانه های حکومتی «مشارکت پایین» نیست؛ بلکه یک جواب رد به اصل نظام است. مضمون آن هم براندازانه و از موضع نفی کل حاکمیت است.
روزنامه اعتماد به نق از محمد صدر عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام نوشته است: اگر خدای ناکرده مشارکت پایین باشد، بهعنوان اقدامات ضدامنیتی تلقی میشود. شما میبینید که براندازان خارج از کشور و برخی براندازان داخل اطلاعیه میدهند و میگویند ما نباید در انتخابات شرکت کنیم؛ برای اینکه مشروعیت نظام زیر سؤال برود.
آری، چنین تحریمی برخاسته از وضعیت انفجاری جامعه و گسلهای عمیق اجتماعی است؛ این گسلها هنگامی که بر روی هم بلغزند، بیگمان برای امنیت نظام خطرناکند.