واشنگتن پست: انتخابات ایران ماهیت یک نظام تضعیف‌شده ولی بی‌رحم را آشکار کرد
شورای سردبیری واشنگتن پست، روزنامه پر تیراژ پایتخت آمریکا در مقاله‌ای با بررسی نمایش انتخابات در جمهوری اسلامی، آنرا انتخاباتی نامید که ماهیت یک نظام تضعی ف‌شده ولی بی‌رحم را آشکار کرد.
مقاله با یادآوری کشتار و قتل‌عام زندانیان سیاسی در دهه۶۰؛ انتخاب رئیسی را بعد از تصفیه دیگر کاندیداهای حکومتی ممکن دانست و نوشت: بهای آن بازی قدرت، نمایش تاریخی عدم رضایت عمومی نسبت به نظام سیاسی بود.
مقاله سردبیران این روزنامه معتبر با اشاره به قیام آبان ۹۸ و کشتار مردم توسط حکومت ادامه می‌دهد: نتیجه این انتخابات برای نظامی که همین دو سال پیش تظاهرات گسترده خیابانی در سراسر کشور را با مسلسل پاسخ داد آینده خوبی ندارد، و اظهار خوش‌بینی دیپلماتها درباره توافق برجام دور از عقل می‌نماید.
نویسندگان مقاله با اشاره به مذاکرات جاری در وین اضافه می‌کنند: اجرای درخواست مذاکره‌کنندگان رژیم ایران که خواهان رفع تحریم از شخص ابراهیم رئیسی هستند، برای دولت بایدن که حقوق‌بشر را در محور سیاست خارجی خود قرار داده، سرشکستگی به همراه خواهد داشت.
مقاله در پایان با یادآوری سیاست‌های تخریبی جمهوری اسلامی در منطقه و سیاست واشنگتن در قبال تهران می‌نویسد: آمریکا باید با ادامه تحریمها و حمایت از متحدان خود در منطقه، در برابر سرکوب داخلی و تهاجم خارجی حکومت ایران بایستد، ولی تغییر رژیم باید به دست خود ایرانی‌ها انجام گیرد.
اعدام‌های ۶۷؛ کمیته تحقیق تشکیل دهید
بیش از ۱۵۰ کارشناس بین‌المللی حقوق و حقوق بشر از جمله مری رابینسون مسئول پیشین کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل و مارک مالوک معاون سابق دبیر کل این سازمان، در نامه‌ای خواستار “تحقیقات بین‌المللی” درباره کشتار زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷ در ایران شدند.
در این نامه آمده آمران و عاملان این کشتار از “مصونیت نظام‌مند” برخوردارند و بعضی از آنها هم اکنون در ایران بر سر کارند.
در مرداد و شهریور ۱۳۶۷، هزاران زندانی سیاسی در ایران با حکم آیت‌الله خمینی، بنیان‌گذار و رهبر جمهوری اسلامی، اعدام و در گورهای دسته‌جمعی دفن شدند. حکومت نه اجساد اعدامیان را تحویل داد نه درباره علت، شیوه و ابعاد این اعدام‌ها حاضر به توضیح شد.
۱۵۰ امضا کننده این نامه نوشته‌اند: “ما از شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد درخواست می‌کنیم تا با ایجاد کمیسیون تحقیق در مورد اعدام‌های فراقضایی و ناپدید شدن قهری گسترده در سال ۱۳۶۷، به مصونیت از مجازات در ایران پایان دهد”.
نویسندگان این نامه همچنین از میشل باشله کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل خواستند از تشکیل این کمیسیون تحقیق حمایت کند.
این نامه در حالی منتشر می‌شود که قرار است تا چند ماه دیگر حمید نوری که متهم به مشارکت در کشتار سال ۱۳۶۷ است، در سوئد محاکمه شود.
حدود یک یکسال پیش هفت کارشناس سازمان ملل در نامه‌ای هشدار داده بودند که آن کشتارها می‌تواند به مثابه “جنایت علیه بشریت” باشد. در آن زمان، این هفت گزارشگر ویژه سازمان ملل در نامه ای به دولت ایران از “ادامه خودداری از افشای سرنوشت و محل دفن کشته شدگان” اظهار “نگرانی جدی” کردند.
آنها نیز خواستار تحقیقات “جامع” و “مستقل” درباره اعدام‌ها شدند و از مقام‌ها خواستند برای کشته‌شدگان “گواهی دقیق فوت” صادر کنند.
به گواهی زندانیان سیاسی سابق که از اعدام‌های تابستان ۶۷ جان به در برده‌اند، اکثر آنها که اعدام شدند در حال گذراندن محکومیت بودند یا محکومیتشان تمام شده بود و حاضر به امضای “انزجارنامه” نبودند.
