رژیم ایران نه قدرت تأمین مطالبات مردم را دارد نه قدرت سرکوب آنان را
حشمت‌الله طبرزدی: با احیای برجام مشکلات ساختاری جمهوری اسلامی قابل رفع نیستند. بحران ناشی از قطع برق می‌تواند خطرناکتر از بحران افزایش قیمت بنزین باشد. هم جنس اعتراض‌ها تغییر کرده هم رژیم قدرت سرکوب اعتراض‌ها را از دست داده است. رژیم نه توانایی تأمین خواسته‌های مردم را دارد نه قدرت سرکوب آنان را.
اوضاع ایران آشفته است. به این می‌توان از خلال قطعی‌های برق در سراسر کشور، نبود آب در برخی مناطق، افزایش بی وقفۀ مرگ و میر در نتیجۀ کرونا، ناتوانی حکومت در ادارۀ پیش‌پاافتاده‌ترین امور جامعه، پیشروی فقر و سرخوردگی… پی برد. به قول حسن روحانی زیرساخت‌ها در نبود پول و سرمایه‌گذاری خارجی فرسوده‌اند و این یعنی ادامۀ وضعیت کنونی، مگر آن که به گفتۀ وی حالا که قدرت با آمدن ابراهیم رئیسی یکدست شده زمینۀ حل این مشکلات در تعامل با آمریکا برای رفع تحریم‌ها فراهم شود.
ااما، آیا چنین استعداد و احتمالی در حکومت قابل تشخیص است؟ و آیا سازش با آمریکا مشکلات کلیدی جمهوری اسلامی را حل می‌کند و مثلاً مانع از گسترش اعتراض‌های اجتماعی می‌شود؟
در پاسخ به این سئوال‌ها و سئوال‌های دیگر، حشمت‌الله طبرزدی، تحلیلگر و فعال سیاسی در ایران به رادیو بین المللی فرانسه گفته است :
اظهارات حسن روحانی یک آبروریزی برای نظام اسلامی است وقتی که او به شکست اقتصادی و ناتوانی قدرت اعتراف و تصریح می‌کند که بدون تعامل با آمریکا برای رفع تحریم‌ها – آنهم از سوی رئیسی و قدرت یکدست شده حول او و رهبر – این شکست و ناتوانی قابل حل نیست.
با این حال، من تردید دارم، برخلاف تصور روحانی یا سایر رهبران حکومت اسلامی، که حتی با احیای برجام مشکلات کلیدی و ساختاری جمهوری اسلامی قابل رفع باشند، به ویژه وقتی که خود آنان از جمله علی خامنه‌ای اعتراف می‌کنند که ریشۀ هشتاد درصد مشکلات و نابسامانی‌های کشور داخلی است، یعنی فساد و ناکارآمدی خود قدرت است.
افزون بر این، اوضاع هم تغییر کرده است. ما دیگر در شرایط امضای برجام نیستیم – حتی اگر فرض کنیم که با معجزۀ احیای برجام مشکلات امروز ایران قابل رفع باشند : ابربحرانی که بر اساس پیش بینی برخی کارشناسان قرار بود از شهریور ماه آغاز شود، به دلیل ناکارآمدی و فساد جمهوری اسلامی هم اکنون و از تیرماه آغاز شده است. بحران ناشی از قطع برق می‌تواند خطرناکتر از بحران افزایش قیمت بنزین باشد چون مستقیماً با اعصاب و روان و مرگ و زندگی افراد هر لحظه بازی می‌کند. در بسیاری از مناطق به ویژه مناطق فقیرنشین قطع برق به قطع آب هم منجر می‌شود.
بحران ناشی از قطع برق حتی ماهیت اعتراض‌ها را تغییر داده است. اکنون اعتراض‌ها در تک‌تک خانه‌ها، محلات، مناطق و شهرها و استان‌های کشور آشیانه کرده و گسترش یافته‌اند. ادامۀ این وضع برای رژیم امکانپذیر نیست به ویژه این که این اعتراض‌ها با اعتصاب‌های کارگری هم همزمان شده‌اند.
بنابراین، هم جنس اعتراض‌ها تغییر کرده هم رژیم قدرت سرکوب اعتراض‌ها را از دست داده است. اعتراض‌ها در واقع مدت‌هاست شروع شده، گیرم به دلایل مشخص به ویژه به دلیل ناتوانی مخالفان در تعریف و جاانداختن بدیل و رهبری سیاسی هنوز نتوانسته‌اند به خود شکل دلخواه، یعنی شکل یک جنبش سیاسی همگانی هدفمند را بگیرند. اگر این مشکل نبود، مسائل از همان دی ماه ٩٦ سویه و سرانجام دیگری می‌یافت. با این حال، ویژگی وضع حاضر این است که رژیم نه توانایی تأمین خواسته‌های مردم را دارد نه قدرت سرکوب آنان را.”
احیای برجام از نو سیاست سرکوب رژیم ایران را تشدید می‌کند
شنبه، 8 خرداد ماه 1400 = 29-05 2021
یک فعال سیاسی داخل کشور می گوید: خوش بینی مقامات حکومت ایران دربارۀ سرانجام مذاکرات جاری وین در تناقض با اظهارات مقامات آمریکا است که می‌گویند هنوز گشایش مهمی روی نداده است. در واقع، هنوز داده‌های ملموسی دربارۀ این مذاکرات غیرشفاف که بعضاً به تبلیغات سیاسی از سوی حکومت ایران آمیخته است در دست نیست که بتوان دربارۀ آنها داوری قطعی کرد.
حشمت الله طبرزدی به رادیو بین المللی فرانسه گفت: افزون بر این، در خود حکومت اسلامی ایران نیز در خصوص این مذاکرات دوگانگی وجود دارد. دولت روحانی در تلاش است که تا پیش از نمایش انتخابات خرداد ماه دستاوردی در کارنامۀ خود به ثبت برساند و علی خامنه‌ای که تاکنون مخالف به سرانجام رسیدن این مذاکرات بود، حال به این نتیجه رسیده که نظر به وضعیت فلاکت بار اقتصادی جامعه و مردم مذاکرات جاری هر چه زودتر به سرانجام برسد تا شاید به این ترتیب بخشی از مردم پای صندوق‌های رأی حاضر شوند.”
به گفتۀ طبرزدی : “با این حال علائمی از خوش بینی در جامعه دیده نمی شود. در حوزۀ اقتصادی بازار پول یا بورس در سراشیبی است که در اثر آن مردم متحمل ضررهای بسیار شده‌اند. از نظر اجتماعی نیز احیاء یا عدم احیای برجام اهمیتی برای جامعه ندارد. زیرا، برجام یک بار موفق شد بی آنکه کمترین بهبودی در وضعیت اقتصادی مردم به وجود آورد. حاصل بی اعتمادی و بی تفاوتی مردم را در شعار آنان در خیابان‌ها می‌توان دید که می گویند : “از بس دروغ شنیدیم، ما دیگه رأی نمی دیم.”
وی افزود: از نظر سیاسی، اپوزیسیون داخل کشور نگران است که با احیای برجام، آمریکا بار دیگر مقداری پول به جمهوری اسلامی بدهد و جمهوری اسلامی نیز به محض اینکه باصطلاح “خرش از پُل گذشت” از نو سیاست سرکوب را علیه جامعه از سر بگیرد.
این فعال سیاسی گفت: اگر نتیجۀ برجام یا احیای برجام بهبود وضعیت اقتصادی مردم می بود، این امر خشنودی همگان از جمله مخالفان حکومت اسلامی را باعث می‌شد. اما، مردم ایران به عینه دیدند که میلیاردها دلار پول‌هایی که در نتیجۀ برجام وارد کشور شد سر از سوریه و عراق در آورد و به جنگ‌ها و گروه‌های نیابتی حکومت ایران در منطقه اختصاص یافت و در عوض فشارها و سرکوب‌ها در داخل نیز افزایش یافت.
طبرزدی گفت: مردم می‌دانند که احیای برجام بهبود وضعیت اقتصادی آنان را در پی ندارد. آنان می‌دانند که این حکومت هر وقت جیب‌هایش پُرتر می‌شود، بر شدت سرکوب خود می‌افزاید. مردم می‌دانند پولی که آمریکایی‌ها بخواهند به رژیم ایران با احیای برجام بدهند نصیب مردم ایران نمی شود، بلکه به جیب حزب‌الله و دیگر گروه‌های نیابتی می رود. به همین خاطر مردم بی‌اعتمادی خود را به حکومت و برجام در این شعار خلاصه می‌کنند : “از بس دروغ شنیدیم، ما دیگه رأی نمی دیم.” آنچه آقای خامنه‌ای و دیگر رهبران حکومت ایران از آن می‌ترسند: شورش گرسنگان است.
وی افزود: پولی که آمریکایی‌ها بخواهند به رژیم ایران بدهند نصیب مردم ایران نمی شود و مردم ایران هم این را خوب می‌دانند و به همین خاطر من نشانه‌هایی دال بر خشنودی مردم از موفقیت احتمالی مذاکرات جاری برای احیای برجام مشاهده نمی‌کنم.
