عکسی تکاندهنده از شاعر دربند ایرانی با پای در زنجیر
محمد رسولاف، فیلمساز ایرانی، تصویری از بکتاش آبتین، شاعر و عضو هیات دبیران کانون نویسندگان ایران که هماکنون زندانی است، در بیمارستان منتشر کرده است. در این تصویر در حالیکه بکتاش آبتین بر روی تخت بیمارستان دراز کشیده است، پایش به تخت بیمارستان با زنجیری با حلقههای بسیار درشتتر از معمول، بسته شده است.
رسولاف، در توضیح این تصویر در توئیتر نوشته است: «شاعر را با پابند زمخت فلزی به تخت بیمارستان بستهاند».
گفته می شود بکتاش آبتین روز یکشنبه ۲۷ تیرماه، از زندان اوین به بیمارستان شهدای تجریش منتقل شده است.
یک منبع مطلع در خصوص وضعیت آقای آبتبن به هرانا گفت: “وی ۴ ماه قبل در پی وخامت حال به بهداری زندان مراجعه کرده بود. در آن زمان علیرغم تشخیص پزشک مبنی بر وجود توده در ناحیه بیضه و توصیه بر انتقال وی به بیمارستانی خارج زندان، مسئولان زندان از اعزام آقای آبتین به بیمارستان خودداری کردند. وی نهایتا حدود ۱ ماه قبل به بیمارستان شهدای تجریش منتقل و بدون انجام آزمایشات مربوطه به زندان بازگردانده شد”.
بکتاش آبتین، به همراه دو عضو دیگر کانون نویسندگان، رضا خندان مهابادی و کیوان باژن، بابت اتهامهای «تبلیغ علیه نظام» و «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور»، به احکام شش سال و سه سال و نیم زندان محکوم شدند.
دوستداشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»