اغذیه فروش در ایران: مردم توان خرید ساندویچ هم ندارند



به گفته رئیس اتحادیه اغذیه‌فروشان تهران، یک ساندویچ فلافل که در سال ۹۷ سه هزار تومان بود، امروز ۳۰ هزار تومان شده است؛ این به معنای افزایش ۱۰ برابری این غذا در عرض حدود سه سال است.

به گزارش تجارت نیوز، اسدالله احمدی شهریور گفت: صنف اغذیه فروشان فلج شده است. بیش از ۵٠ درصد از اعضای صنف ما به دلیل عدم پرداخت اجاره، مجبور به بستن مغازه و تغییر شغل شدند. یک سال و نیم است که صنف ما نیمه‌تعطیل شده است.

وی بیان کرد: تصمیمات غلط دولت ما را بیچاره کرده. دولتی‌ها به حرف هیچ‌کس گوش نکرده و فقط کار خودشان را می‌کنند. در چند ماه گذشته مواد اولیه تولید اغذیه مثل سوسیس، پنیر، سس و نوشابه، ۳٠ درصد افزایش قیمت داشته‌اند.

احمدی گفت: کاهش توان خرید مردم را حس کردیم. اغذیه و ساندویچ غذای قشر کم‌درآمد است ولی دیگر آن‌ها هم توان خرید ساندویچ ندارند. یک ساندویچ فلافل که در سال ۹۷ سه هزار تومان بود، امروز ۳۰ هزار تومان شده است

در همین راستا قیمت سوسیس و کالباس نیز افزایش یافته و حتی از قیمت گوشت هم بیشتر شده است. قیمت برخی سوسیس‌های کبابی به بیش از ۲۰۰ هزار تومان به‌ازای هر کیلو رسده، همچنین قیمت کالباس گوشت هم به کیلویی ۱۵۰ هزار تومان رسیده است.

مصطفی معروف‌خانی رئیس اتحادیه فراورده‌های گوشتی تهران در این مورد گفت: ادویه‌هایی که به سوسیس و کالباس اضافه می‌شود نیز بیش از صددرصد گران شده است. علاوه بر آن سال گذشته مرغ با کیلویی ۱۵ هزار تومان به دست کارخانه‌های پروتئینی می‌رسید اما حالا قیمت مرغ به ۴۰ هزار تومان رسیده است.به گفته او، علت گرانی سوسیس و کالباس، نوسان افزایشی قیمت دلار است.

یک کاسه آب دوغ خیار،۴۳۰ هزار تومان
گرانی مواد خوراکی به همین موارد محدود نمی‌شود. برای مثال، آب دوغ خیار غذای کم هزینه‌ای به نظر می‌رسد اما در برخی از فروشگاه‌های آنلاین یک کاسه آن حدود ۴۳۰ هزار تومان قیمت دارد.چند فروشگاه آنلاین آب دوغ خیار را در سایز بسیار کوچک (فینگر فود) تهیه می‌کنند. به طور مثال در یک سایت فروش غذا یک سینی آب دوغ خیار که حاوی ۱۰ عدد ظرف کوچک (معادل یک کاسه) از آن را به قیمت ۴۲۹ هزار تومان می‌فروشد.

نظام ولایت فقیهی جامعه را به سوی قحطی کامل می راند

منصور امان: روی ریل گرانی و خُروج مایحتاج روزانه از سُفره ها، قطار گُرسنگی و سووتغذیه اینک به ایستگاه “مُرغ” رسیده است. به این ترتیب پس از گوشت قرمز، لبنیات، میوه، روغن، شکر و برنج، یک کالای اساسی دیگر که برای بخش گُسترده ای از مردُم تنها جایگزین مواد گوشتی گران قیمت به حساب می آمد، از سُفره ها ناپدید می شود.

در بازار ولی فقیه بهای مُرغ در روزهای اخیر به رقمهای شگفت انگیز ۵۰ و ۶۰ هزار تومان رسیده است؛ تحولی شوم که تیر شُروع آن را یک دایره حُکومتی به نام “قرارگاه ساماندهی مُرغ” با گران کردن ۲۲درصدی نرخ رسمی شلیک کرد. اگرچه در نگاه نخُست فقط نامگذاری میلیتاریستی – حماسی اداره مزبور است که به گونه ریشخندآمیزی برجسته می نماید، اما صرف تشکیل نمایشی یک نهاد ویژه حُکومتی برای توزیع و فُروش مُرغ پرکنده، با خود خبرهای ناخوشایند و جدی تری پیرامون به یغما رفتن یک ماده خوراکی دیگر از سُفره جامعه دارد. بقیه کالاهای نایاب شده نیز همین مسیر اداری را پیموده اند و شباهت رفتار حاکمیت در این مورد به هیچ رو تصادُفی نیست.

به اندازه ای که تدبیرهای عرضه شده حاکمیت برای مُدیریت تامین مایحتاج مردُم توخالی و صحنه سازی است، در همان سطح نیز علتهایی قرار دارد که برای بُحران گرانی و کمبود برمی شمارد. در فهرست مُتهمان محبوب “نظام”، تحریمها در ردیف نخُست و دلالهای غیر خودی، “سُلطان”های خودمُختار و خُرده فروشان در ردیف بعدی قرار گرفته اند.

بهانه تراشی اما هنگامی سویه هایی از واقعیت می گیرد که بهانه تراشان پا به میدان جدالهای کُهنه زیر “خیمه نظام” می گذارند و تلاش می کنند از بُحران مُرغ به مثابه چُماقی برای تاراندن رقیب بهره ببرند. باند ولی فقیه، دولت را ناکارآمد و ضعیف می خواند و دولت نیز به نوبه خود حریف را به سنگ اندازی و دسیسه مُتهم می کند. آقای قالیباف به گریبان آقای روحانی چنگ می اندازد، وزارت صمت، وزارت جهاد کشاورزی را مُتهم می کند، وزارت کشاورزی انگُشت اتهام را به سمت بانک مرکزی نشانه می رود و الی آخر و همه جا فساد و بی لیاقتی خرج مُشترک توپهایی است که حاکمان ج.ا به سمت یکدیگر شلیک می کنند.

محوری شدن مساله فساد در درگیریهای جناحی سرچشمه ای واقعی و زنده دارد. نظم غارتگر و رانت خوار حاکم مُولد فساد است و تمامی بخشهای اقتصادی و فعالیتهای مُرتبط با آن را در باتلاق خود فرو برده است. بازار کالاهای اساسی تازه ترین قلمروی است که این نظم بدانجا نشت کرده و در صف آنچه که از این رسته تاکنون بلعیده، اینک به مُرغ رسیده است.

در همان حال که فرادستان و اقلیت ناچیز و ریزه خوار گرد آنها به بریز و بپاش مشغولند و با جیب و شکمهای مُتورم از برابر مردُم رژه می روند، نظام آلوده و حریص ولایت فقیهی اکثریت جامعه را از نزدیکترین مسیر به سوی قحطی کامل می راند.