المپیک توکیو؛ یکی اسیر در ایران و دیگری فراری ولی رها



مزدک بختیاری
فعال سیاسی

تلخ ترین برد المپیک توکیو

در این روزها شاهد مهمترین رخداد ورزشی در دنیا هستیم . همه کشورها نمایندگان ورزشی خود را به توکیو فرستاده اند تا علاوه بر رقابت های ورزشی ، پیام صلح و دوستی بین کشورها را گسترش دهند . مردم هم در تمام دنیا دنبال کننده این رخداد مهم ورزشی هستند . با اشتیاق ورزش کاران کشورشان را تشویق می کنند و با پیروزی ورزشکارانشان خوشحال و از باختشان غمگین می شوند .

اما این رقابت ها برای کشورم ایران به شکلی دیگر پیش می رود . کشوری که مذهب را با سیاست مخلوط کرده و همین فاجعه ایدئولوژیک را به ورزشش کشانده است . در ظاهر مثل بقیه کشورها ، نمایندگانی را برای رقابت به المپیک اعزام کرده است . اولین مدال کاروان ورزشی ایران را جواد فروغی در رشته تیراندازی کسب کرد . دقت کنید ، در کشوری که وزیرش بعد از کشتن 1500 نفر در 2 روز گفته است : فقط به سر شلیک نکردیم ، به پا هم زدیم ، در رشته تیراندازی مدال طلا کسب کرد .

لازم به ذکر می بینم که بگویم گذشته جواد فروغی در هاله از ابهام است و در شبکه های اجتماعی این موضوع دست به دست می شود که او زمانی به عنوان مستشار در سوریه علیه مردم مبارزه کرده است . یعنی با اهداف زنده و متحرک تمرین تیراندازی کرده است .

در آن سو، اولین دختر مدال آور ایران در رشته تکواندو با تیم پناهندگان در روز اول بازی خود مقابل دوستش از ایران مبارزه کرد . او با چشمانی گریان حریفش ، دوستش و هموطنش را شکست داد . گزارشگر تلوزیون ایران علاوه بر اینکه حتی یکبار هم اسم او را نگفت ، او را بی وطن خواند . کیمیا را آلت دست بیگانگان خواند و از هیچ توهینی به او دریغ نکرد .

در عوض کیمیا بعد از برد با چهره ای غمگین ، دوست شکست خورده اش را بغل کرد ، به سراغ مربی سابقش رفت و با او هم خوش و بش کرد .
کیمیا علیزاده پناهنده ایرانی بی وطن نیست . به قول گلشیفته فراهانی ، دیگر پناهنده ایرانی و بازیگر مشهور سینما : ما سرزمین یکدیگریم . کیمیا در قلب تمامی ایرانی هاست .

سیاستی که رژیم جمهوری اسلامی در پیش گرفته به خوبی در مبارزه کیمیا علیزاده مشهود بود . دو ایرانی ، دو دوست ، دو همبازی در بزرگترین اتفاق ورزشی دنیا روبروی هم قرار گرفتند . یکی اسیر در ایران و دیگری فراری ولی رها .

وقتی که در بازی به هم ضربه می زدند ، انگار تمام وجود ما ضربه می خورد . فرقی نمی کرد که چه کسی ضربه می زد و چه کسی ضربه می خورد . بعد از بازی و دیدن چهره غمگین کیمیا هیچ شادی ای نداشتیم . تمامی ما ایرانیان این مسابقه را باختیم .