ریچارد رتکلیف، همسر نازنین زاغری شهروند ایرانی – بریتانیایی، با ارسال نامه‌ای به سازمان ملل متحد خواستار «مداخله فوری» این نهاد بین‌المللی برای آزادی زاغری و بازگشت او به بریتانیا شد.
به گزارش العربیه به نقل از «ایوینینگ استاندارد»، رتکلیف گفت که چنانچه بریتانیا و دیگر کشورها «گروگان‌گیری» شهروندان از سوی حکومت ایران را محکوم نکنند، احتمال دادگاهی شدن دوباره همسرش «اجتناب‌ناپذیر» خواهد بود.
وی گفت: «ما در ماه‌های گذشته به نسبت سکوت کرده بودیم و منتظر و امیدوار بودیم که شاید مذاکرات با حکومت ایران به نتیجه برسد. اما اعلام هفته پیش مبنی بر توقف مذاکرات در مورد گروگان‌ها و حملات به کشتی‌ها که مرگ دو تن را در پی داشت، نشانه‌ای است از این که با تغییر دولت در ایران، همه چیز دوباره بدتر شده است.
حکومت ایران دو تابعیتی بودن شهروندان خود را به رسمیت نمی‌شناسد و به گفته دولت‌های غربی و نهادهای حقوق بشری از بازداشت و «گروگان‌گیری» افراد دو تابعیتی به مثابه ابزار فشار برای پیش بردن مقاصد خود مانند چانه‌زنی در رابطه با تحریم‌ها و دیگر مناسبات سیاسی بهره می‌برد.
افشای جزئیات شکنجه روحی علیه گروگان ایرانی-انگلیسی
چهارشنبه، 27 اسفند ماه 1399 = 17-03 2021
یک سازمان حقوق بشری بریتانیایی بر اساس گزارشی از چند متخصص می‌گوید که نازنین زاغری، شهروند دوتابعیتی زندانی در ایران، «قربانی شکنجه» است و در پی حبس طولانی‌مدت نیاز به درمان روانی فوری دارد.
سازمان خیریه‌ای به نام «التیام» [Redress] از چند پزشک متخصص خواسته است که از راه دور خانم زاغری را ارزیابی کنند. این گزارش ماه گذشته میلادی کامل شده و روز پنج‌شنبه، ۲۱ اسفندماه، برای دولت بریتانیا ارسال شده است.
نازنین زاغری رتکلیف، شهروند بریتانیایی ایرانی، در این ارزیابی که در پایان سال گذشته میلادی، ۲۰۲۰، از طریق اینترنت انجام شده به پزشکان گفته است که در زندان دچار ریزش مو و همین طور وسواس تمیزی شده است.
خانم زاغری که در ابتدای بازداشت خود ماه‌ها را در زندان انفرادی گذرانده است همچنین به این پزشکان گفته است که در مقطعی مجبور بوده به صدای حرف زدن زندانبان خود در حال حرف زدن با دخترش [زندانبان] گوش کند، در حالی که خود او از فرزند خردسالش جدا و دور بوده است.
بر اساس گزارش پزشکان او دچار اختلال استرس پس از تروما [ضایعه روحی]، افسردگی و همین طور وسواس است که در نتیجه «تجربیات بسیار پراسترس و ضایعه‌بار در زندان در ایران» و «عدم اطمینان از سرنوشت خود» ایجاد شده است.
در این گزارش آمده است که او در ابتدای بازداشت و محکومیت «بین هشت تا ۹ ساعت در روز با چشم‌بند» تحت بازجویی بوده و بارها توسط بازجو تهدید شده است.
به گزارش رادیو فردا، نازنین زاغری همچنین به پزشکان گفته است که سلول انفرادی او بسیار کوچک بوده و او اصلا قادر به تشخیص شب و روز نیز نبوده است.
شبکه جهانی بی‌بی‌سی در گزارش خود نوشته است که نه خانم زاغری و نه همسر او ریچارد رتکلیف توانایی روحی و روانی خواندن کامل ارزیابی پزشکان را ندارند.
.
