این پیام از سوی جمعی از دانشجویان بلوچ زاهدان به دست ما رسیده است:
مولانا عبدالحمید در نماز جمعه این هفته به شدت از طالبان و جهاد آنها برای اجرای شریعت در افغانستان حمایت قاطعانه کرد. مولانا گفت طالبان دارای ریشه مردمی هستند و از نصرت خدا و حمایت‌های مردمی برخوردار هستند. ایشان ابراز امیدواری کردند چنان امنیتی در این کشور برقرار می‌شود که در دنیا بی‌نظیر باشد. ایشان از همان توجیه دولت جمهوری اسلامی استفاده کردند که طالبان فعلی مانند طالبان سابق نیستند. علیرغم اینکه طالبان در سه هفته گذشته با خشونت بی حد تعداد زیادی از جمله بلوچهای نیمروز را به قتل رسانده اند.
مولانا عبدالحمید در ایران بعنوان یک چهره مذهبی میانه رو شناخته می شود. اصلاح طلبان دولتی و غیر دولتی هم در قبال حمایت مولانا از اصلاح طلبان برای وی این تبلیغ را می کردند. اما این موضع گیری تند ایشان در کنار حمایت بی چون و چرای دو هفته پیش وی از طالبان و رفتار ضد انسانی طالبان خلاف این امر را ثابت می کند. برای ما مشخص نیست آیا این یک تغییر موضع است یا نه؟ با توجه به اینکه ایشان در انتخابات گذشته به شدت از ابراهیم رئیسی که در کشتار هزاران نفر در سال شصت و هفت دست داشت حمایت کردند. رئیسی نمونه شیعه طالبان است که فقط در ظاهر مذهبی با یکدیگر اختلاف دارند. این باید هشداری برای ملت ایران و بخصوص مردم سیستان و بلوچستان باشد. با توجه به حمایت بی دریغ نظام جمهوری اسلامی از طالبان بسیاری از مولوی ها و امامان جمعه اهل سنت در استان سیستان و بلوچستان از بلندگوی های نماز جمعه از جهاد مقدس طالبان حمایت کردند و به مخالفین و منتقدین طالبان حمله کردند.
حقیقتی که هموطنان نمی دانند این است که بسیاری از مولوی های بلوچ استان ما از همان مدارس دینی در پاکستان فارغ التحصیل شده اند که طالبان نیز محصول آن هستند. این مدارس دیوبندی که تفکر سلفی ـ وهابی دارند توسط عربستان حمایت مالی می شوند و زیر نظر سازمان اطلاعاتی ارتش پاکستان فعالیت می کنند. قبل از انقلاب در سیستان و بلوچستان حدود پنج مدرسه دینی نسبتا کوچک وجود داشت, آن هم با تعداد کمی طلبه. اکنون بیش از صد و ده مدرسه دینی وجود دارد که جمهوری اسلامی برای رشد آنها کمک مالی می کند و به امام جمعه های سنی و اساتید مذهبی در این مدارس حقوق می پردازد. از دیدگاه تند مذهبی و اجرای به اصطلاح شریعت اسلامی و احکام دینی آنها نه تنها دست کمی از آخوندهای شیعه ندارند, بلکه چند قدم جلوتر هستند. سازمان های اطلاعاتی و امنیتی جمهوری اسلامی هر نوع روشنگری سکولار یا فعالیت مدنی روشنفکران و دانشجویان در استان را با دستگیری و زندان به شدت سرکوب می کنند. فقط قشر مذهبی بلوچ اجازه فعالیت دارد.
در دو هفته اخیر ظاهرا به تشویق جمهوری اسلامی و عوامل خارجی, برخی از مولوی های بلوچ بطور قاطع و علنی از جهاد طالبان حمایت کرده اند و حتی بر طبق گزارشات موثق تعدادی از طلبه های بلوچ با کمک نظام جمهوری اسلامی به طالبان پیوستند تا علاوه بر کمک به طالبان برای تسخیر مناطق بلوچ نشین افغانستان در ایالت هایی مثل نیمروز و هلمند و فرا کمک کنند, و همچنین گزارشات خود را به جمهوری اسلامی بدهند. در این مورد جمهوری اسلامی و مولوی های بلوچ کاملا یک سو و هم عقیده هستند.
مولوی ها در استان از امکانات مالی و تبلیغی فراوانی برخوردارند. از خارج نیز توسط بعضی از بلوچهای مقیم خارج و تلویزیون های فارسی زبان مستقر در خارج حمایت می شوند. حقیقت این است که کشورهای عربی و نیروهای مذهبی سلفی در منطقه که اهداف مشترکی (اجرای شریعت) با مولوی های بلوچ دارند با سرمایه گذاری میلیون ها دلاری از این تفکر جهادی حمایت می کنند. ما از هموطنان آزاد اندیش خود تقاضا میکنیم سیستان و بلوچستان را دریابند. فرهنگ مذهبی اینجا تحت تاثیر مستقیم فکری مدارس جهادی پاکستان و نگاه سلفی عربستان هستند. وقتی مولانا عبدالحمید که از نظر هموطنان یک عالم میانه روی بلوچ است اینگونه از طالبان و جهاد آنها برای اجرای شریعت دفاع می کند. دیگر چه انتظاری از مولوی های تندرو و متعصب بلوچ و بیش از پنج هزار امام جمعه بلوچ مساجد کوچک و بزرگ اهل سنت استان می توان داشت؟ مولوی هایی که ابدا انتقاد پذیر نیستند. زیرا هر نوع انتقادی را کفر و مخالفت با الله و رسول خدا تلقی می کنند. چون خود را نماینده خدا و رسول خدا و برتر از سیاست و نقد می دانند. این موضع مولانا عبدالحمید باید زنگ خطری باشد برای همه آنهایی که آزاد اندیش و خواهان یک جامعه دموکراتیک مدرن و سکولار هستند. جامعه ای که در آن زن و مرد برابر هستند. جمهوری اسلامی که یک نظام مذهبی تندرو است به زنان بلوچ اجازه داده سفیر و معاون استاندار و فرماندار و شهردار و مسئول ادارات شوند. برای لحظه ای تصور کنید اگر تفکر طالبانی بر امورات استان سیستان و بلوچستان حاکم بشود. سرنوشت زنان چگونه خواهد بود.
ما هشدار می دهیم که جمهوری اسلامی با تشویق طلبه های بلوچ برای کمک به طالبان (و یا حتی برای جاسوسی) و فرستادن آنها به افغانستان و تشویق تعصب مذهبی باد می کارد و فردا طوفان درو خواهد کرد. این جهادیون در بازگشت به سیستان و بلوچستان خواهان استقرار قانون شریعت شیعه نخواهند بود. بلکه خواهان حاکمیت مطلق شرع اهل تسنن از نوع طالبانی خواهند بود و برای آن بی محابا جهاد خواهند کرد.
