برجام در یک گلوگاهِ خطرناک گرفتار شده است/آمریکا به کمتر از «برجام پلاس» قانع نیست
محمد مخبر معاون اول رئیسی گفته: بعید است که بتوانیم با نظام سلطه به جایی برسیم و نمیتوان برنامهریزی خود را برای اداره کشور متکی به رفع تحریمها کرد بلکه باید به نحوی برنامهریزی کنیم که فرض بر این باشد که نظام سلطه تحریمها را لغو نخواهد کرد.
به نظر میرسد که حضور رئیسی در دولت و تشکیل تیم سیاستخارجی وی که تا حدی اعضای اصلی آن نیز مشخص شده اند، نشان از آن دارد که عصری جدید در عرصه تعاملات با کشورهای عضو برجام در حالِ آغاز شدن است و در این دوران، جمهوری اسلامی به دنبالِ آزمایش کردن رویه هایِ آزمایش شده در تعاملات خود با غرب نخواهد بود.
«مهدی مطهرنیا»، استاد علوم سیاسی و کارشناس مسائل بین المللی در گفتگو با فرارو در رابطه با سرنوشت برجام در دولت ابراهیم رئیسی گفت: باید بپذیریم که قدرت اصلی در نظام بین الملل و در میان اعضای گروه پنج بعلاوه یک، ایالات متحده آمریکا است و (رژیم) ایران در ارتباط با پرونده هستهای خود، بیش از هر کشور دیگری با آمریکا رو به رو است.
وی افزود: آنچه که در شرایط کنونی وجود دارد، این است که برجام بر اساس ادبیاتِ آمریکاییها باید بازنگری شود و مذاکرات در برجام باقی نماند بلکه به «برجام پلاس» منتهی شود و برجام پلاس در واقع دربرگیرنده پروندههای دیگر ایران نظیر پرونده موشکی، قدرت منطقهای و همچنین مسائل حقوق بشری مرتبط با ایران خواهد بود.
مطهرنیا گفت: از این رو اگر دولتِ رئیس جمهور رئیسی این را بپذیرد، گامی به عقب برداشته خواهد شد و قاعدتا این به معنای عقب نشینی ایران ارزیابی خواهد شد. امری که در دولتهای قبلی ایران به عنوان سازش و عقب نشینی ایران از مواضع انقلابیاش ارزیابی میشد.
وی گفت: از طرف دیگر، ایران میتواند در برابر آمریکا ایستادگی کند و آمریکا نیز در مقابل، برخی تحریمهای محدودِ کم اثر را برداشته و در نتیجه ایران به برجام بازگردد و گامهای پنجگانهای را که تهران به صورت پلکانی برای خروج از برجام برداشته را معکوس سازد.
وی افزود: دراینجا تنها تحریمهایی برداشته خواهند شد که کم اثر و دربرگیرنده تحریمهایی خواهند بود که «دونالد ترامپ» آنها را امضا کرده و در واقع، ساختار کلی تحریمها علیه تهران همچنان پابرجا خواهد ماند. از این رو، آنچه که در برجامِ سال ۲۰۱۵ حاصل شده بود، اکنون حاصل نخواهد شد.
مطهرنیا گفت: از طرفی اینکه آمریکا بپذیرد کلیه تحریمها علیه ایران را لغو کند و راستی آزماییِ ایران در یک بازه زمانی مشخص در این رابطه را نیز قبول کند، تا حد زیادی بعید به نظر میرسد؛ بنابراین میتوان پیش بینی کرد که برجام در گلوگاهی خطرناک گرفتار شده و ماندن در آن از یک طرف، نشان دهنده عقب نشینی هیبتی و حیثتی ایران محسوب خواهد شد و در سوی دیگر اگر ایران بخواهد از آن خارج شود، عملا اجماع بین المللی را علیه خود ایجاد کرده است. در این راستا، به نظر میرسد آنچه در عمل اتفاق میافتد، سیر مذاکرات فرسایشی خواهد بود. در این چهارچوب، اینطور به نظر میرسد که کارِ برجام با سختیهای فراوانی رو به رو است.