حزب الله؛ گازوئیل ایران و دروغ شاخدار منبع امنیتی



نورنیوز وابسته به شورایعالی امنیت جمهوری اسلامی نوشت: «سیدحسن نصرالله» در سخنرانی روز عاشورای خود با اعلام خبر حرکت کشتی‌های حامل سوخت از ایران به سمت لبنان، نسبت به هرگونه تعرض به آنها شدیدا هشدار داد. پس از آن، برخی افراد، رسانه‌ها و شبکه‌های معاند داخلی و خارجی اقدام به شبهه‌افکنی پیرامون چگونگی پرداخت هزینه محموله‌های مذکور کردند (نوشته احمد زیدآبادی در زیر). بنابر اخبار رسیده به «نورنیوز»، این محموله‌ها توسط تجار شیعه لبنانی خریداری شده و از لحظه بارگیری بعنوان مایملک آنها محسوب می‌شود.

سعد حریری: این راهی است به سوی جهنم

سعد حریری سیاستمدار و نخست وزیر پیشین لبنان نسبت به این موضوع ابراز نگرانی کرد. آقای حریری در یک رشته توییت در این خصوص نوشت: «آیا آنچه امروز در مورد ورود کشتی‌های ایرانی شنیدیم یک خبر خوب برای لبنانی‌ها است یا خبری خطرناک که موجب درگیر شدن لبنان در منازعات داخلی و بین‌المللی منتهی خواهد شد؟»

به گزارش یورونیوز، او همچنین در ادامه گفت که دلیل اصلی بحران سوخت در لبنان، قاچاق عمدی در این کشور برای خدمت به نظام سیاسی سوریه است. سعد حریری همچنین ادامه داد که توقف این قاچاق مفیدتر از این است که از ایران سوخت دریافت کنیم.

این سیاستمدار لبنانی در بخش دیگری از توییت‌های خود با اشاره به تجربه تحریم‌هایی که به خاطر همین ارسال نفتکش‌ها به ونزوئلا تحمیل شده‌است هشدار داد پذیرش نفتکش‌های ایرانی می‌تواند خطرات و مجازات‌های بیشتری را به همراه داشته باشد.

آقای حریری همچنین حکومت ایران را مقصر عدم تشکیل دولت در لبنان دانست و از تهران انتقاد کرد که چطور به خود اجازه می‌دهد با نقض قوانین بین‌المللی کشتی‌هایش را بدون اجازه دولت لبنان روانه این کشور کند.

اگر گازوئیل ایران «هبه» است، با کدام مجوز؟

احمد زیدآبادی، روزنامه‌نگار، در یادداشتی تلگرامی نوشت: سید حسن نصرالله، دبیر کل حزب‌الله لبنان از بارگیری گازوئیل ایران به مقصد لبنان خبر داده است. طبعاً من مخالف فروشِ نفت و مشتقات آن به لبنان نیستم، اما می‌دانم که دولت لبنان ورشکسته است و آه در بساط ندارد که بابت خرید مشتقات نفتی به صادرکنندگان بپردازد.

بنابراین، لازم است که مسئولان جمهوری اسلامی به طور شفاف به مردم توضیح دهند که گازوئیل بارگیری شده و سایر محصولات نفتی که قرار است به لبنان صادر شود، تحت چه نوع قراردادی انجام می‌گیرد.

آیا فروش است؟ اگر هست دولت ورشکستۀ لبنان از چه منبعی می‌خواهد بهای آن را بپردازد؟ یا اینکه هبه است؟ اگر هبه است با کدام مجوز، دارایی‌های مردمِ تحت فشار ایران به کشور دیگری اهداء می‌شود؟