ایران؛ همراهی زلزله و فرونشست، یک کابوس دهشتناک
جعفر خوشروزاده” از فعالان محیط زیست با اشاره به اینکه فرونشست زمین همان فروریزش یا نشست سطح زمین است که به علل مختلف از جمله مصرف بیرویه ذخایر سفره آبهای زیر زمینی رخ میدهد، گفت: فرو نشست زمین یکی از پدیدههای خطرناک زیست محیطی است که فراگیری آن در اغلب نواحی پر جمعیت ایران به شکل یک مخاطره خود را نشان داده و با توجه به زلزله خیزی اغلب نواحی کشور، همراهی زمین لرزه با مناطقی که دچار فرونشست زمین شدهاند امکان بروز فاجعه را بیش از پیش فراهم آورده است.
تهران رکورددار فرونشست زمین در جهان
وی با بیان اینکه موسسه تحقیقاتی “اینتللب” در سال ۱۴۰۰، فرونشست زمین در اطراف تهران را همانند “بمب ساعتی” دانسته و اعلام کرده است که تهران با سالی ۳۶ سانتیمتر، رکورددار فرونشست زمین در سراسر جهان است، گفت: بمب ساعتی فرو نشست زمین نه تنها در اطراف تهران بلکه در بسیاری از دشتها، ثبات زمین در کلیت اقلیم ایران را تهدید میکند و دشتهای ساوه هم از این قاعده مستثنی نیستند.
سینک، آلارم فاجعه
وی با بیان اینکه افت سطح آبهای زیرزمینی علت اصلی بروز این پدیده خطرناک زیست محیطی است، گفت: گزارش فرونشست زمین در “سینک” تنها نشانهای از خطر بزرگی است که در زمینه کاهش شدید آبهای زیرزمینی و در نتیجه فرونشست زمین در شهرستان وجود دارد.
وی افزود: بارها گفته شده که برداشت بی رویه از منابع زیر زمینی آب باعث کم آبی و خشکی دشتهای مرکزی، لوین و زرندیه ساوه شده و برای مقابله با فرونشست زمین پیش از هرکاری باید به فکر مدیریت منابع آبی موجود بود.
دوستداشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»