حمید نوری ۱۸ آبان ۱۳۹۸ (نهم نوامبر ۲۰۱۹) به ظن دخالت در کشتار زندانیان سیاسی در تابستان سال ۱۳۶۷، به محض ورود به فرودگاه استکهلم بازداشت شد. او به اتهام نقض فاحش قوانین بینالمللی (جنایت جنگی) و قتل در این دادگاه محاکمه میشود و اتهامات وارده را رد کرده است.
در ابتدای جلسه سیزدهم یانمارشون وکیل سیامک نادری از بازماندگان کشتار ۶۷ توضیح داد که موکل او در سال ۱۳۶۰ به هفت سال زندان محکوم شده بود و دوران زندان خود را در اوین، گوهردشت و قزل حصار طی کرده بود.
سیامک نادری هوادار سازمان مجاهدین خلق بود و از نخستین کسانی است که پس از کشتار تابستان ۱۳۶۷ آزاد شد. بنابر گفته وکیل آقای نادری، او مدت طولانی (چند سال) را در انفرادی گذرانده بود و به شدت شکنجه شده بود از جمله به دست حمید نوری.
آقای نادری در این جلسه درباره مواجهه مستقیم خود با حمید نوری (با نام مستعار عباسی) توضیح داد و به نقش و سمت او در زندان پرداخت.
سیامک نادری از جمله کسانی است که در تابستان ۱۳۶۷ مقابل هیات متصدی اعدام ها مشهور به هیات مرگ قرار گرفت.
او از سال ۱۳۶۱ تا ۱۴ شهریور ۱۳۶۷ در زندان گوهردشت زندانی بود.
آقای نادری ۲۰ آذر ۱۳۶۷ از زندان اوین آزاد شده است. اتهام او هواداری از سازمان مجاهدین، ۱۰ تومان کمک مالی و فروش نشریه مجاهد بود.
‘کانتینر حمل اجساد زندانیان را دیدم’
مارتینا وینسلور، دادستان پرونده از آقای نادری خواست درباره نقشه، بندهای زندان گوهردشت و همچنین دوران کشتار زندانیان سیاسی در زندان توضیح دهد.
آقای نادری گفت “اعدامها اوایل در جایی به نام نانوایی آغاز شده بود. بچه هایی که در فرعی بودند دیده بودند که اعدام ها در نانوایی آغاز شد. داوود لشکری، حمید عباسی و پاسدارها با فرغونها پر از طنابهای کلفت به آنجا میرفتند. اما بعد چون آنجا کوچک بود، اعدامها را به حسینیه منتقل کردند”.
آقای نادری میگوید از یکی از بندها به سمت جایی اشراف داشتند که کانتینرهایی برای حمل اجساد زندانیان میآوردند.
او در دادگاه در حالی که به شدت متاثر شده بود تعریف کرد که خودروی نیمه سنگینی دیده است که در انتهای آن کانتینر یخچالداری بوده که کیسههای مخصوص اجساد در آن بوده است و او آن را دیده است.
گفته میشود اعدام زندانیان سیاسی در گوهردشت هشتم مرداد شهریور ۱۳۶۷ آغاز شد.
به گزارش بی بی سی، دیدهبان ایران نهاد اجرایی بنیاد ایران تریبونال در شبکههای اجتماعی خود این دادگاه را به طور زنده پخش میکند. بنیاد ایران تریبونال یک تشکل غیرانتفاعی و غیردولتی است که از سوی زندانیان سیاسی دهه شصت و خانواده کشتهشدگان و شماری دیگر از فعالان سیاسی ایران پایه گذاشته شده است.